عباس قنبری عدیوی در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به روز جشن آبانگان، اظهار کرد: آبانگان یا جشن آبان یکی از آئین‌های کهن ایرانی است که در روز دهم آبان این آئین با هدف ستایش پروردگار، قدرشناسی و تکریم جایگاه آب به‌عنوان یکی از بزرگترین نعمت‌های خداوند برگزار می‌شد، آبان به معنای آب‌ها است.
رئیس بنیاد ایران‌شناسی واحد چهارمحال و بختیاری با بیان اینکه نیاکانمان در ایران باستان برای روزهای هر ماه نامی را انتخاب می‌کردند و در این نامگذاری نام‌های هر ماه نیز انتخاب می‌شد، توضیح داد: هر زمان نام روز و ماه یکسان می‌شد، این روز را جشن می‌گرفتند، عملا در طول سال ۱۲ روز آن نام ماه و نام روز یکسان می‌شد و آن روز جشن برپا می‌شد.
وی افزود: اما این جشن‌ها بر مبنای پایکوبی نبود، بلکه این آئین‌ها و جشن‌ها بر مبنای ستایشگری و تقدیر از نعمات خداوند بود، آبانگان جشن نیایش و پرستش پروردگار به سبب اهدای آب به‌عنوان یکی از حیاتی‌ترین نعمت‌های الهی است.
قنبری با بیان اینکه چهار عنصر آب، خاک، باد و آتش در فرهنگ ایرانی از جایگاه ولایی برخوردار هستند، تاکید کرد: این عناصر در آثار شاعران مختلف از جمله شاهنامه نیز گرامی داشته شده است، در فرهنگ ایرانی آب و خاک جزو مادینه‌ها و باد و آتش نیز جزو نرینه‌ها شناخته می‌شود، علت استفاده پسوند مادینه برای آب و خاک به این علت است که آب و خاک منبع زایش و تولید هستند.
رئیس بنیاد ایران‌شناسی واحد چهارمحال و بختیاری ادامه داد: آب سبب رویش و پیدایش گیاهان، حیات بشری، آبادانی شهرها و روستاها و عامل تولیدات کشاورزی و دامداری می‌شود، بنابراین در ایران باستان دهمین روز از آبان را برای نیایش و قدرشناسی بابت این نعمت جشن می‌گرفتند.
وی با تاکید بر اینکه حیات همه موجودات به آب وابسته است، توضیح داد: در فرهنگ قرآنی نیز به این نکته توجه ویژه شده است، حتی شاهدیم که در معجزات الهی خداوند جایگاه بالایی را برای آب تعیین کرده است، حضرت موسی در معجزه‌ای از یک تکه سنگ ۱۲ چشمه جاری کردند و همچنین در معجزه‌ای دیگر از رود نیل را می‌شکافد و از آن عبور می‌کند.
قنبری با بیان اینکه در فرهنگ اسلامی کشورمان آب یک عنصر با ارزش محسوب می‌شود، یادآور شد: در فرهنگ عامه و بومی چهارمحال و بختیاری آب توسط مردم گرامی داشته می‌شد، گذشتگان حرمت آب را نگه می‌داشتند و همچنین در زندگی عامه چشمه‌ها، نهرها، قنات‌ها، تالاب‌ها و برکه‌ها مقدس بودند و آلوده کردن آن‌ها جرم و گناه محسوب می‌شد.
رئیس بنیاد ایران‌شناسی واحد چهارمحال و بختیاری اضافه کرد: در گذشته زمانی‌که میرآب‌ها و مردم می‌خواستند مشک و ظرف آب خود را از سرچشمه رودخانه‌ها و چشمه‌ها پر از آب کنند، این کار را با ستایش پروردگار انجام می‌دادند، در چیستان‌ها، ضرب‌المثل‌ها و قصه‌ها آب از حرمت بالایی برخوردار بوده است و آن را مایه روشنایی می‌نامیدند.
وی با اشاره به اینکه در روزگارانی چهارمحال و بختیاری بیش از ۱۰ درصد آب شیرین کشور را تامین می‌کرد، گفت: به‌واسطه قله‌های پر از برف زاگرس هزاران چشمه و سرچشمه چند رود بزرگ از جمله زاینده‌رود در این استان وجود داشت و استان‌های مجاور نیز از این منابع آب سیراب می‌شدند، اما اکنون خشکسالی‌های چند سال اخیر موجب کاهش شدید آب رودخانه‌ها و خشک شدن چشمه‌هایی مانند چشمه مروارید و چشمه کوهرنگ شده است.
قنبری تصریح کرد: باید در مصرف آب صرفه‌جویی کنیم و به بهترین نحو از آب استفاده کنیم، همچنین باید مراکز تحقیقاتی در موضوع آب ورود پیدا کنند و از نظر علمی و پژوهشی به مسئله خشکسالی و کم‌آبی بپردازند، باید از جایگاه آب به‌عنوان حقوق عامه مردم چهارمحال و بختیاری حفاظت کنیم.
رئیس بنیاد ایران‌شناسی واحد چهارمحال و بختیاری بیان کرد: جشن آبانگان به همه یادآوری می‌کند که باید کرامت آب را حفظ کنیم و با بهره‌مندی از دانش و علوم دانشگاهی در حفظ و حراست از منابع آبی همت کنیم، آب در فرهنگ ایرانی رکن حیاتی و اساسی زندگی است، آب سرمنشاء حیات بوده و نباید باتوجه به وضعیت کنونی کشور آب را هدر بدهیم.
انتهای پیام
نظرات