فضایی که اعضای خانواده در خانه به هنگام آموزش مجازی به وجود می‌آورند، در فرایند یاددهی- یادگیری و برنامه‌ریزی صحیح آموزشی تأثیرگذار است.

در صورتی که فضای خانواده امن و سرشار از آرامش نباشد، بچه‌ها  نمی‌توانند در کلاس‌های آنلاین حضور فعال یابند و آموزش ناقص می‌ماند، بر همین اساس در کنار نیروهای مدرسه، به‌ویژه معلمان هر کلاس، خانواده می تواند بستر ساز تحقق فرایند آموزش مجازی در خانه باشد و این در صورتی محقق می‌شود که شرایط و فضای خانوادگی به‌طور همه‌جانبه امن باشد.

علاوه بر این‌ها ترغیب دانش‌آموزان، به‌ویژه دانش‌آموزان دوره ابتدایی، به یادگیری مطالب به شیوه مجازی و متقاعد کردن آنان برای حضور فعال و توجه کافی به کلاس درس مجازی، که از وظایف اعضای خانواده است، کاری به‌نسبت دشوار می‌باشد.

در صورتی که والدین شاغل باشند، شرایط برای آموزش مجازی دشوارتر می شود؛ چرا که کنترل و خودمدیریتی برای دانش‌آموزان ابتدایی کمی مشکل است.

برنامه ریزی اساسی ترین اصل در شرایط کرونایی است

فرید نقشبندی، دکتر امور مشاوره و خانواده در گفت و گو با ایسنا اظهار کرد: اصلی ترین امر در شرایط کرونایی برای فرزندان برنامه ریزی است، به طوری که والدین باید بر اساس واقعیت ها برای خود و فرزندان برنامه نویسی کنند و فعالیت هایی از جمله ورزش، بازی، فعالیت در بیرون از منزل، بازی با گوشی، مطالعات و تفریح در آن گنجانده شود.

وی افزود: در خانواده هایی که مدام تذکراتی از جمله درس خواندن، خوابیدن و مسواک زدن به صورت مدام تکرار می شود، فضای خوش و مناسبی وجود ندارد و زمینه ارتباط نا موفق با والدین رقم زده می شود، اما تمام مسایل عادی زندگی با رعایت کردن پروتکل های بهداشتی باید با برنامه ریزی درست تنظیم شود.

این مشاور امور خانواده، بیان کرد: بسیاری از خانواده ها امروزه به ظاهر با هم در یک خانه هستند در حالی که هر کدام جداگانه در دنیای خود سیر می کنند و ارتباط خاصی با هم ندارند، و از هم فاصله می گیرند؛ این امر موجب از بین رفتن محبت و ارتباط عاطفی بین اعضای خانواده می شود.

وی ادامه داد: داشتن برنامه جدی به دور از خشونت در خانواده ها می تواند تاب آوری را در شرایط کرونایی افزایش دهد؛ کندی و ضعف درس خواندن کنونی فرزندان ناشی از آموزش مجازی است و نباید زیاد جدی گرفته شود، چرا که در آموزش حضوری معلم می توانست مشکلات را بهتر رفع کند.

نقشبندی عنوان کرد: در این شرایط که آموزش ها مجازی است، یادگیری و تشویق فرزندان، علاوه بر آموزش معلم نیازمند یاری و آموزش والدین به دور از خشونت و ملال آور بودن است، در غیر این صورت دانش آموزان در صورت برخوردهای تحقیرآمیز و خشن والدین بیشتر از درس دور می شوند.

 والدین باید همگام با معلم، به فرزندان آموزش دهند

وی با تاکید بر اینکه بعد از برنامه ریزی، والدین باید سعی کنند که از اهداف و برنامه های معلم خبر داشته باشند و همگام با مدرسه، فرزندان را به حد مطلوب آموزش برسانند.

این دکتر افزود: استفاده از فضای مجازی و تبلت در فرزندان باید کنترل شده و با برنامه باشد و شرایط مطالعه آزاد متناسب با سن فرزندان باید در خانواده ه فراهم شود.

وی در رابطه با نتیجه بخش بودن برنامه ریزی ها در خانواده تصریح کرد: جلساتی در هفته باید در خانواده برای بررسی وضعیت برنامه و رفع ایرادها و مشکلات بین والدین و فرزندان برگزار شود؛ این امر باید به دور از سرسری بودن و در شرایط معین و باحرف زدن متناسب در یک زمان مشخص انجام گیرد.

نقشبندی با تاکید بر اینکه والدین باید گنجینه جملات خود را افزایش دهند، بیان کرد: متاسفانه بیشتر خانواده ها به لحاظ ارتباط کلامی با فرزندان دچار مشکل هستند و این در حالی است که پند کودکان باید در حد ضرورت و قوانین و به صورت اصولی صورت گیرد.

فرزندان مجرم نیستند

وی افزود: هنگام رخدادن یک اتفاق نباید بلافاصله با فرزندان برخورد شود، چرا که نشان از غلبه خشم بر تعادل والدین است و نتیجه عکس می دهد.

این پزشک با اشاره به اینکه تشویق و چگونگی گفتار با فرزندان از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است عنوان کرد: بهداشت جهانی گفتار برای فرزندان، 4 اصول را برای گوینده در نظر دارد که در صورت رعایت نشدن، نتیجه عکس می دهد؛ این اصول تاکید می کند که صحبت کردن نباید منفی و سوالی باشد بلکه باید آرام و در یک محیط رسمی صورت گیرد، والدین باید فرزندان خود را بیشتر درک کنند و با ورود به دنیای کودکان به آن ها حق دهند و سپس نصیحت کردن را که باید به دور از تکراری بودن باشد به آن ها انتقال دهند.

به گفته نقشبندی، بعد از این مراحل و در صورت اجرایی نکردن وعده ها توسط فرزندان، والدین باید به دور از تنبیه فیزیکی و کلامی، وارد فضای عملی شده و به طور جدی فرزند را به طرف اتاق خود و اجرای تعهداتشان هدایت کنند.

انتهای پیام