رائو، امروز دوشنبه، ۱۹ اردیبهشت، در این مراسم با توضیح اینکه نمایشگاه حاضر در حقیقت ماجرای اودیسه صدها هزار هموطن او است، گفت: هموطنانم در دوران تیره جنگ جهانی دوم در این خاک مأمن و پناه یافتند.

 او با اشاره به اینکه این نمایشگاه تنها ارزش تاریخی ندارد، تاکید کرد: این تصاویر و اسناد نویددهنده یک آرمان اخلاقی و انسانی است که امروز بیش از هر زمان دیگری به آن نیاز داریم، چراکه بسیاری اوقات داستان جنگ جهانی دوم تنها در چارچوب نبرد میان متفقین روایت می‌شود، در حالیکه این نمایشگاه به ما نشان می‌دهد که یک بُعد عمده و مهم از تاریخ آن روزگار مغفول و نادیده باقیمانده است.

به گزارش ایسنا، وزیر امور خارجه لهستان ادامه داد: در دو سال اول جنگ، شوروی و آلمان با هم همکاری می‌کردند و باید به یاد داشته باشیم که شروع جنگ هم نتیجه همکاری این دو کشور بود، آن دو قدرت به کشور لهستان هجوم  بردند، آن را میان خود تقسیم کردند و دست به اعمال خشونت و تبعیض علیه مردم آن زدند؛ رژیم شوروی میلیون‌ها لهستانی را به سیبری و آسیای مرکزی تبعید کرد که هزاران نفر از آنها در اثر  قحطی، سرما و رفتار غیرانسانی جان باختند تا بالاخره پس از هجوم آلمان هیتلری، قرار بر آموزش نظامی مردم لهستان و پیوستن آنها به ارتش شوروی برای نبرد با آلمان شد، اما تلاش برای آموزش نظامی مردم هم متوقف شد، چراکه غذا و لباس برای آنها فراهم نبود.

 او ادامه داد: در همان شرایط بود که ژنرال آندرس تصمیم بر تخلیه نیروها و انتقال آنها به ایران گرفت تا بعد بتوانند به جبهه‌های متفقین بپیوندند، در آن انتقال که در آوریل ۱۹۴۲ صورت گرفت، نه‌تنها نظامیان، بلکه همه زندانیان و ساکنان اردوگاه‌های لهستان به ایران آمدند، در حالی که آذوقه تنها برای نظامیان تدارک دیده شده بود و بسیاری از مردم در این مسیر به علت سختی‌ها، مشکلات و بیماری‌ها جان باختند و درنهایت هزاران نظامی و غیرنظامی لهستانی، گرسنه و در شرایطی بسیار سخت به ایران رسیدند.

 وزیر امور خارجه لهستان با بیان اینکه در این نمایشگاه سوژه‌های بسیاری از زندگی لهستانی‌ها دیده می‌شود، توضیح داد: اساتید دانشگاه مشهور لهستانی که در بین افراد انتقالی بودند، مرکز مطالعات ایران را تاسیس کردند. در ایران کنسرت پیانو توسط لهستانی‌ها برگزار می‌شد و مغازه‌ها و رستوران‌های لهستانی در تهران و اصفهان راه‌اندازی شد. اصفهان به‌عنوان «شهر کودکان لهستانی» شهرت یافت، چراکه پذیرای ۲۵۰۰ کودک لهستانی شد که اغلب آنها ایتام بودند، کودکانی که در اصفهان فرصت یافتند تا به مدرسه بروند و با هم‌سن و سالان خود در ارتباط باشند.

 رائو افزود: از سال ۱۹۴۶ میلادی لهستانی‌ها ایران را ترک کردند، اما تنها تعداد کمی توانستند به وطن بازگردند، چراکه آنها توسط مقامات شوروی و مقامات کمونیستی لهستان که دست‌نشانده شوروی بودند، به‌عنوان دشمن شناخته می‌شدند، بنابراین همه در انگلیس، استرالیا، مکزیک و دیگر کشورها اقامت کردند و  گروهی هم به علت احساس خوبی که در ایران داشتند، تصمیم به اقامت و زندگی دائم در ایران گرفتند و ما دیروز با آنها، فرزندان و بعضا نوادگان آنها دیدار داشتیم و از آنها بابت حفظ فرهنگ و هویت خود سپاسگزاریم.

 او با بیان همبستگی امروز جهان در دستگیری از  مردم اکراین و حمایت  لهستان از ۳ میلیون پناهجوی اکراینی، تاکید کرد: این ماجرا درسی است که ما از سخاوت و مهمان‌نوازی مردم ایران آموخته‌ایم، همه ما زمانی که به آوارگان اعم از اکراینی، افغانی و سایر مردم مورد ظلم واقع شده کمک می‌کنیم. در واقع در جامعه‌ اخلاقی مشترک حضور داریم و نشان می‌دهیم که قوه تمیز میان ظالم و مظلوم، مهاجم و مدافع و نیازمند را داریم.

او با اشاره به اینکه رفتار مردم ایران در این مسیر بزرگ‌ترین الهام‌بخش است، اظهار امیدواری کرد که همه آوارگان بتواند به بهشتی چون بهشتی که مردم ایران و اصفهان برای آوارگان لهستانی فراهم کردند، برسند و در آرامش زندگی کنند.

انتهای پیام