محمد عباسزاده در گفتوگو با ایسنا در رابطه با شرایط گالریها و نگارخانهها در ایام کنونی اظهار کرد: این روزها سالن گالریهای هنری به تدریج شاهد رفتوآمدهای بیشتری میشود و دوران سورئال و وهمانگیز ویروس کرونا هم آهسته آهسته رو به پایان میرود. با این حال هنوز هم ترس از ایجاد سویههای جدید کرونا اجازه نمیدهد مخاطبان با خیال راحت در گالری حضور پیدا کنند. بر این اساس هر چند تعداد بازدیدکنندگان رو به افزایش است ولی همین خیال ناراحت باعث شده هنوز با دوران پیش از کرونا فاصله داشته باشیم.
وی با اشاره به شرایط دشوار اقتصادی گالریها افزود: نگارخانهها مانند موزهها و سینماها اجازه فروش بلیت ندارند و بازدید از آن برای همه آزاد و بدون هزینه است. طبق آییننامه گالریها صرفا با فروش آثار و دریافت حداکثر ۴۰ درصد از مبلغ فروش میتوانند درآمد خود را تامین کنند و اینجاست که توجه مردم به هنر و اهمیت و نقش آن در زندگی بیشتر میشود و از آن مهمتر وضعیت اقتصادی جامعه تاثیر مستقیم خود را بر شرایط نگارخانهها نشان میدهد.
مدیر گالری روند بیان کرد: مردم هر چقدر هم هنردوست باشند، پس از تامین نیازهای دیگر خود به خرید آثار هنری روی میآورند و آن هم در شرایطی که شناخت حداقلی و نسبی به نحوه کارکرد بازار هنر داشته باشند. این وظیفه مدیران گالریها، آرت دیلرها، کیوریتورها و حتی خود هنرمندان است که ساز و کار بازار اولیه(گالری) و بازار ثانویه هنر(حراج) را برای مردم روشن کنند، در بلندمدت همراه آنها باشند و مجموعهداران دیگر و کسانی که از خریدهای کوچک شروع کرده و امروز مجموعه آنها تبدیل به موزه خصوصی شده است و تاثیر مستقیمی روی تاریخ هنر کشور و حتی جهان دارند را به آنها بشناسانند و به خرید آثار هنری واقعی تشویقشان کنند.
عباسزاده اضافه کرد: بدیهی است که این کار به تنهایی از عهده گالریداران و فعالان حوزه هنرهای تجسمی برنمیآید و نیازمند حمایتهای جدی از سوی سازمانها و ارگانهای دولتی و نیمهدولتی مانند شهرداریهاست. حمایتهای مالی، تخصیص امکانات تبلیغات شهری مانند بیلبوردها، پخش گزارشها و تبلیغات نمایشگاهها از صداوسیما و همچنین برگزاری هفتههای هنر در شهرها که در طی آنها مدیران به بازدید از نگارخانهها دعوت و به خرید آثار هنری تشویق شوند، فقط چند نمونه از موارد بسیاری است که سازمانها میتوانند از طریق آن به حمایت از هنرمندان کشور بپردازند.
وی عنوان کرد: یکی از آسیبهای جدی که به دلیل کم بودن حمایتها از نگارخانهها با آن مواجه هستیم، اشاعه تولیدات بیارزش به جای آثار فاخر هنرمندان واقعی است. در بسیاری از فروشگاهها شاهد فروش تابلوهای بیارزش به قیمتهای بالا هستیم، از آن بدتر متاسفانه در برخی ساختمانها که در طراحی آن از نظرات طراحان هم استفاده شده، باز از همین دست مصنوعات تزئینی به اسم هنر روی دیوارها نصب میشود و یا از انواع دیگر تزئینات که مد شده، استفاده میشود؛ در نتیجه متاسفانه سلیقه مردم تحت تاثیر تبلیغات افرادی که از فروش این تولیدات درآمد دارند، خراب میشود و توان تشخیص هنر ارزشمند را از دست میدهند و حتی در مقابل پیشنهاد سرمایهگذاری روی آثار هنرمندان واقعی مقاومت میکنند.
مدیر گالری روند خاطرنشان کرد: جنبه دیگر فعالیت نگارخانهها تاثیرات فرهنگی آموزشی آنها روی مخاطبان، هنرمندان و هنرجویان است. جلسات بحث و گفتوگو با کمتر شدن محدودیتهای کرونایی دوباره آغاز شده و به فرصتی برای تبادل نظر بین هنرمندان، اساتید و هنرجویان تبدیل شده است. با رشد هنرهای تجسمی در سالهای اخیر نیاز به منتقدان هنری که به شکل آکادمیک بتوانند آثار را از جهات مختلف بررسی و به رشد هنرمند کمک کنند، بیشتر شده است.
عباسزاده تصریح کرد: توجه به این نکته که موزههای بزرگ دنیا که از مهمترین سرمایههای هر کشور محسوب میشود، در نتیجه فعالیت سالم و موفق نگارخانهها ایجاد میشود، مخزن آثارشان گسترش مییابد و در نهایت درآمد چشمگیری برای آن کشور به ارمغان میآورد، در شناخت اهمیت این نهاد فرهنگی اقتصادی اهمیت دارد. در نهایت نگارخانهها سنگ زیرین بنای اقتصاد هنر و پشتوانه امنیت سرمایهگذاری در آن است و برای پیدا کردن، پشتیبانی و معرفی هنرمندان پیشرو و خلاق به جامعه فعالیت ساختارمند آن حیاتی است.
انتهای پیام
نظرات