یدالله محمدی که حدود 45 سال است در رشته زیورآلات سنتی فعالیت می کند، در گفت و گو با ایسنا، اظهار کرد: زمانی که این کار را شروع کردم، تنها دو هنرمند رشته زیورآلات سنتی در کرمانشاه بودیم که استاد طاهری مرحوم شدند و پس از ایشان تعدادی دیگری از علاقمندان وارد این رشته شدند.

وی با بیان اینکه در حال حاضر حدود 30 تا 40 نفر هنرمند رشته زیورآلات سنتی در استان فعال هستند، گفت: فعالین این رشته و دیگر رشته های صنایع دستی با مشکلات ریز و درشت زیادی دست و پنجه نرم می کنند.

دارنده چند نشان مهر اصالت یونسکو اضافه کرد: هرچند می گویند مشکلات حوزه صنایع  دستی از زمان شیوع کرونا زیاد شده، اما معتقدم از چند سال قبل از شیوع کرونا هم مشکلات زیادی در این حوزه داشتیم و صنایع دستی روز بروز بیشتر به سمت زوال می رود.

وی با بیان اینکه حال صنایع دستی روز بروز بدتر می شود و باید آه عمیقی برای آن کشید، تاکید کرد: متاسفانه در این سالها کسانی که کاربلد بوده  و در این رشته هم تحصیل کرده اند و دستی بر آتش داشته اند، در راس کار نبوده اند و همین سرمنشا مشکلات ما شده است، چرا که این افراد شناختی از صنایع  دستی ندارند و زمانی هم که این مسئولیت را برعهده می گیرند، دغدغه اصلی آنها صنایع دستی نیست و بیشتر به عنوان یک سکوی پرتاب به آن نگاه می کنند.

محمدی با اشاره به دیگر مشکلات این حوزه، ادامه داد: عدم ثبات قیمت ها برای تامین مواد اولیه، بویژه در رشته هایی که مواد اولیه آنها از خارج از کشور وارد می شود، گریبان هنرمندان صنعتگر را گرفته است. برای مثال زمانی که مواد اولیه مورد نیاز تولید یک محصول را با 100 هزار تومان می خریم، پس از زحمات زیاد یک اثر هنری زیبا از آن خلق می کنیم و در نهایت آن را 120 هزار تومان به مشتری می فروشیم، اما برای جایگزین کردن همان محصول باید مواد اولیه مورد نیاز تولیدش را 150 هزار تومان بخریم، ضمن اینکه با بالا رفتن قیمت ها، دیگر آن محصول خریدار چندانی ندارد.

به گفته این پیشکسوت صنایع دستی کرمانشاه، یکی دیگر از مشکلات اصلی هنرمندان صنایع دستی، نداشتن بازاری برای فروش محصولاتشان است که این مسئله سبب شده تا به اندازه توانی که دارند، تولید محصول نداشته باشند.  

وی ادامه داد: مسئولین مربوطه بارها برای حل مشکلات هنرمندان صنایع دستی قول هایی داده اند، اما حل این مشکلات با سخنرانی و همایش و حرف زدن به سرانجام نمی رسد و باید پای کار و دلسوز ما باشند.

این هنرمند رشته زیورآلات سنتی با بیان اینکه مشکلات این حوزه باعث شده تا دیگر کسی رغبت نکند به سمت یادگیری صنایع دستی بیاید، عنوان کرد: فرزندانم با وجود اینکه این هنر را به آنها آموخته ام، اما هیچکدام حاضر نیستند پیشه ام را دنبال کنند و ترجیح می دهند به شغل های سطح پایین‌تر دیگری روی بیاورند، تا اینکه هنرمند صنایع دستی شوند.  

وی گفت: این موضوع باعث شده تا  امروز ما برخی از هنرهایی که در گذشته داشتیم را دیگر نداشته باشیم که به نظر می رسد اگر شرایط همینطور ادامه پیدا کند، باید فاتحه صنایع دستی را خواند.

انتهای پیام