فرود نیکوبین در گفت‌وگو با ایسنا درخصوص بیماری اوتیسم و افراد مبتلا به آن، اظهار کرد: اوتیسم یک بیماری است که تشخیص‌ آن از سن دوسالگی امکان‌پذیر است علائم این بیماری نیز به سه قسمت تقسیم می‌شوند که اولین مورد توانایی کلامی است درحقیقت انتظار می‌رود کودک تا سن دو سالگی تا حدودی از این توانایی برخوردار باشد و حداقل جملات دو کلمه‌ای را بیان کند اما متاسفانه در کودکان مبتلا به اوتیسم فضای کلامی قابل مشاهده نیست و یا توانایی کلامی آن‌ها از حد انتظار کمتر است.

مسئول مرکز آموزش و توانبخشی اوتیسم شهرکرد افزود: دومین علامتی که در کودکان مبتلا به اوتیسم قابل مشاهده است در حوزه حسی است یعنی در این کودکان دو نوع حس متفاوت وجود دارد که به یکی از آن‌ها گریز حسی گفته می‌شود و دیگری جذب حسی نام دارد، گریز حسی طیفی است که کودکان از برخی حس‌ها دور می‌شوند برای مثال کودک دو ساله از شنیدن برخی صداها فرار می‌کند درصورتی که این صداها ناهنجار نیستند و یا با تابش نور عادی خورشید به صورت آن‌ها سعی می‌کنند مقابل چشمان خود را بگیرند.

وی ادامه داد: دومین گروه از کودکان مبتلا به اوتیسم طیفی است که دارای جذب حسی هستند این گروه از کودکان برای مثال به صورت مرتب با قاشق به شی دیگری ضربه می‌زنند تا صدا تولید شود یعنی درحقیقت صداهای موجود در محیط برای تحریک حس کودک کم است به همین دلیل اقدام به تولید صدا می‌کند و یا کودک شی را در دست به صورت مکرر و با شدت بالا مالش می‌دهد که این موارد می‌تواند از علائم ابتلای کودک به اوتیسم باشد.

نیکوبین عنوان کرد: قسمت دیگری از علائم ابتلا به اوتیسم که در سن دو سالگی مشخص می‌شود ارتباط اجتماعی کودک است بنابراین با توجه به علائم موجود در کودکان در سه حوزه کلامی، حسی و ارتباط اجتماعی ابتلا به اوتیسم در آن‌ها قابل تشخیص است.

مسئول مرکز آموزش و توانبخشی اوتیسم شهرکرد اضافه کرد: درحال حاضر توسط سازمان بهزیستی ایران تستی به نام هیوا ایجاد شده است که در این تست ۱۰ آیتم وجود دارد و تمامی افرادی که کودک دو تا پنج ساله دارند می‌توانند با ورود به سایت سازمان بهزیستی کشور در قسمت معاونت توانبخشی و غربالگری اوتیسم اقدام به ثبت‌نام و کامل کردن تست هیوا کنند پس از این اقدام والدین، اطلاعات آن‌ها در سایت ثبت می‌شود و درصورتی که چهار مورد از آیتم‌ها مثبت گزارش شده باشند با والدین هماهنگی لازم جهت انجام غربالگری دقیق‌تر صورت می‌گیرد.

وی تصریح کرد: درمان کودکان مبتلا به اوتیسم درحقیقت آموزش و توانبخشی است که باید در مدت زمانی مشخص ادامه پیدا کند تا کودک به مرور بهبودی نسبی خود را کسب و در صحبت کردن، ارتباط اجتماعی و... استقلال پیدا کند و درنتیجه جهت ورود به مدارس عادی آماده شود.

نیکوبین یادآور شد: در سنجش‌هایی که پیش از ورود کودکان به مدارس انجام می‌شود تشخیص ابتلا به اوتیسم امکان‌پذیر نیست درحقیقت تست‌های موجود در این سنجش‌ها ارتباطی با تشخیص بیماری اوتیسم ندارند و تنها توانمندی‌های هوشی کودک را مورد سنجش قرار می‌دهند در این مرحله اگر کودک موفق به انجام تست‌ها نباشد برای بررسی دقیق‌تر به مراکز مربوطه ارجاع می‌شوند، البته اوتیسم یکی از دلایل کم‌توانی یا ناتوانی ذهنی کودکان محسوب می‌شود اما معمولا حدود ۷۰ درصد از کودکان مبتلا به اوتیسم از نظر هوشی مشکل ندارند و طیف اوتیسم این کودکان موجب ایجاد برخی ناتوانی‌های جسمی در آن‌ها شده است.

مسئول مرکز آموزش و توانبخشی اوتیسم شهرکرد بیان کرد: اگر کودک با افرادی که تست‌های سنجش پیش از ورود به مدرسه را انجام می‌دهند به هر دلیلی همکاری نداشته باشد به تست‌های تخصصی ارجاع داده می‌شوند البته این عدم همکاری دلایل گوناگونی دارد برای مثال ممکن است کودک دچار ترس شده باشد.

وی با اشاره به اینکه مکانی با عنوان مدرسه برای کودکان مبتلا به اوتیسم وجود ندارد، گفت: مدرسه یعنی مکانی مرتبط به آموزش و پرورش که در آن خواندن، نوشتن و سایر مفاهیم تدریس می‌شود، مرکز آموزش و توانبخشی که برای کودکان مبتلا به اوتیسم در چهارمحال و بختیاری وجود دارد در دو شیفت و با ساختاری مانند مدرسه یعنی در چهار نوبت ۴۵ دقیقه‌ای و ۱۵ دقیقه استراحت فعالیت می‌کند اما در این مرکز تنها موضوعات تحصیلی مورد توجه نیست.

نیکوبین توضیح داد: عملکرد کودکان مبتلا به اوتیسم از اهمیت بسیار بالاتری برخوردار است یعنی رفتارسازی و آموزش مهارت خودیاری یا سایر توانمندی‌هایی که کودک برای داشتن یک زندگی راحت به آن‌ها نیاز دارد در مرکز آموزش و توانبخشی اوتیسم در اولویت قرار دارند چراکه خواندن و نوشتن نیاز درجه دوم کودکان مبتلا به اوتیسم است و در درجه نخست باید رفتارسازی عادی در آن‌ها ایجاد شود.

مسئول مرکز آموزش و توانبخشی اوتیسم شهرکرد افزود: در اکثر استان‌های ایران یک مرکز آموزش و توانبخشی اوتیسم وجود دارد و در استان‌هایی مانند تهران، اصفهان و خراسان رضوی که وسعت بیشتری دارند بیش از یک مرکز ایجاد شده است چراکه توسعه این مراکز کار دشواری است و به هزینه و نیروی کار بسیاری نیاز دارد و با توجه به اینکه مشارکت خانواده‌ها در برخی استان‌ها مانند چهارمحال و بختیاری پایین است بار مالی بسیاری بر مرکز تحمیل می‌شود.

وی ادامه داد: تعداد کودکان مبتلا به اوتیسم در چهارمحال و بختیاری که به سن بالای ۱۹ یا ۲۰ سال رسیده باشد به اندازه‌ای نیست که ایجاد مرکز شبانه‌روزی در استان نیاز باشد و افرادی که به نگهداری نیازمند هستند توسط سایر مراکز شبانه‌روزی مانند مراکز نگهداری از کودکان کم‌توان ذهنی جذب می‌شوند.

نیکوبین عنوان کرد: نیاز مبرم و مشخص کودکان مبتلا به اوتیسم در چهارمحال و بختیاری ایجاد یک مرکز حرفه‌آموزی است چراکه حضور مداوم کودکان بدون داشتن شغل در منزل می‌تواند برای آن‌ها و حتی خانواده آسیب‌هایی به همراه داشته باشد، پیگیری‌هایی نیز انجام شده که درصورت اخذ موافقت‌های لازم مرکز حرفه‌آموزی در چهارمحال و بختیاری ایجاد خواهد شد و کودکان مبتلا به اوتیسم بالای ۱۴ سال جذب این مرکز می‌شوند.

مسئول مرکز آموزش و توانبخشی اوتیسم شهرکرد خاطرنشان کرد: درحال حاضر نیز کودکان موجود در مرکز آموزش و توانبخشی اوتیسم چهارمحال و بختیاری با هماهنگی سازمان بهزیستی در برخی روزهای مشخص به یک گلخانه در استان منتقل و برای آن‌ها حرفه‌آموزی انجام می‌شود اما تاسیس یک مرکز مجزا در این خصوص از اهمت بالایی برخوردار است.

انتهای پیام