بهنام حافظی در گفت‌وگو با ایسنا درخصوص اختلالات گفتاری، اظهار کرد: گفتار درمانی درحقیقت یکی از زیرشاخه‌های علوم توانبخشی به شمار می‌آید و همانگونه که میدانیم توانبخشی نیز یکی از شاخه‌های پزشکی است، گفتاردرمانی اختلالاتی که در حوزه گفتار، زبان و بلع هستند را شناسایی و درمان می‌کند.

این گفتار درمانگر افزود: بنابراین گفتاردرمانی سه شاخه دارد که اولین مورد مربوط به اختلالات حوزه گفتار است یعنی افرادی که در نحوه صحبت کردن مشکلاتی دارند، دومین مورد که تحت عنوان زبان مطرح شد مربوط به افرادی است که دایره لغات و واژگان محدودی دارند، در جمله‌بندی دچار مشکل هستند و یا برخی افراد نیز در کاربرد زبان و جملات مشکل دارند یعنی نمی‌توانند تشخیص دهند جملات را در چه موقعیتی بیان کنند، درمان مشکلات مربوط به بلع نیز در نوزادان و بزرگسالان وجود دارد.

وی ادامه داد: در برخی زایمان‌های زودرس ممکن است کودکان در بلع دچار مشکل شوند که درمان این موضوع نیز در حوزه کاری گفتار درمانگر قرار می‌گیرد درخصوص بزرگسالان نیز به دلایل اکتسابی مانند تصادفات، تومورهای مغزی، سکته و... احتمال دارد مشکلات بلع بروز پیدا کنند.

حافظی با اشاره به اختلالاتی که در حوزه گفتار وجود دارند، عنوان کرد: رایج‌ترین نوع اختلال در گفتار مربوط به کودکانی است که مشکلات تلفظی دارند یعنی کودکان دو تا سه ساله در بیان برخی کلمات و یا صداها مانند "ر، س، ک و..." مشکل دارند و قادر نیستند آن‌ها را به خوبی بیان کنند که این موضوع تا سن خاصی مانند سه سالگی یا درنهایت چهارسالگی کودک طبیعی است اما پس از آن همچنان کودکان در بیان این کلمات مشکل داشته باشند یعنی کودک دچار اختلال است و به درمان نیاز دارد.

این گفتار درمانگر اضافه کرد: اگر مشکل کودکان در تلفظ صحیح کلمات تا زمان ورود آن‌ها به مدرسه برطرف نشود کودک به مشکلات یادگیری نیز دچار خواهد شد چراکه کودک به همان صورت که کلمات را بیان می‌کند آن‌ها را می‌نویسد، با توجه به اینکه اختلال تلفظی در کودکان بسیار شایع است اما معمولا والدین برای درمان دیر اقدام می‌کنند به همین دلیل تلفظ غلط کلمات برای کودکان به یک عادت تبدیل شده و در ذهن آن‌ها ثبت می‌شود درنتیجه روند درمان نیز دشوار خواهد شد بنابراین به خانواده‌ها توصیه می‌شود درصورت مشاهده این اختلال پس از سه سالگی برای درمان زودهنگام اقدام کنند.

وی تصریح کرد: کودکان در هر سنی توانایی بیان صداهای خاصی را پیدا می‌کنند برای مثال انتظار می‌رود کودک دو ساله قادر به بیان حرف "ب" باشد اما زمانی که کودک توانایی بیان آن را نداشته باشد یعنی در گفتار دچار تاخیر شده و می‌توان این برداشت را کرد که احتمال دارد کودک در بیان صداهای دیگر نیز با مشکل مواجه شود به همین دلیل روند درمان آغاز می‌شود اما کودکان در بیان برخی صداها مانند "ر، ژ" که تلفظ دشواری دارند تا پنج تا شش سالگی نیز فرصت دارند.

حافظی یادآور شد: یکی دیگر از نمونه‌های اختلال تلفظی مربوط به کوکانی است که در بیان صداهایی مانند "س،ش" مشکل دارند و اگر این مشکل در زمان کودکی درمان نشود تا سنین بزرگسالی همراه فرد خواهد بود، درحال حاضر نیز در جامعه افرادی وجود دارند که اینگونه صداها را به درستی تلفظ نمی‌کنند و در روابط اجتماعی آن‌ها تاثیرات منفی خواهد داشت.

این گفتار دمانگر با اشاره به اینکه در اکثر موارد بروز اختلال تلفظ در کودکان دارای دلایل شناخته‌شده نیست، بیان کرد: کودکانی که مشکل کم‌شنوایی دارند نیز ممکن است به این اختلال دچار شوند همچنین کودکانی که شکاف کام دارند نیز با اختلال تلفظ مواجه می‌شوند اما در بسیاری از موارد بروز این اختلال دارای علت شناخته‌شده نیست، درمان آن نیز با توجه به شدت و نوع مشکل تعیین می‌شود.

وی در ادامه به مشکل لکنت زبان اشاره کرد و افزود: لکنت زبان نیز یکی دیگر از انواع اختلالات گفتاری به شمار می‌آید، لکنت رشدی نیز یکی از انواع این اختلال است که در کودکان بروز پیدا می‌کنند یعنی از زمانی که کودک شروع به حرف زدن می‌کند همراه با لکنت زبان است البته احتمال دارد در سنین سه تا چهار سالگی نیز این اختلال بروز پیدا کند، دومین گروه افرادی هستند لکنت زبان آن‌ها دلایل اکتسابی مانند تصادف، سکته و سایر مشکلات مغزی دارد، بروز لکنت زبان در برخی افراد نیز منشا روانشناختی دارد و بر اثر وارد شدن شوک روانی به فرد مانند مرگ یکی از نزدیکان ایجاد می‌شود.

حافظی ادامه داد: در لکنت زبان فرد ممکن است برخی کلمات یا عبارات را تکرار کند و یا در هنگام بیان کلمات اولین حرف بیش از دو بار تکرار می‌شود یا اولین حرف کلمه کشیده می‌شود، در برخی موارد نیز در کودک دارای لکنت نوعی حالت گیر و قفل شدن ایجاد می‌شود یعنی فرد سعی در بیان یک کلمه دارد اما قادر به بیان کردن آن نیست.

این گفتار درمانگر با اشاره به مشکلاتی که لکنت زبان می‌تواند برای کودکان ایجاد کند، عنوان کرد: گیر و قفل، تکرار و کشیده‌گویی علائم اولیه لکنت زبان به شمار می‌آیند و اگر درمان به موقع انجام نشود کودک به برخی علائم ثانویه روانشناختی مانند افزایش ترس، اضطراب، انزوا، انکار و... مبتلا می‌شود و درمان این مشکلات نیز دشوار است.

وی با تاکید بر اینکه با بروز اولین علائم لکنت زبان در کودکان باید والدین به گفتار درمانگر مراجعه کنند، خاطرنشان کرد: روند انجام درمان لکنت زبان از دو تا سه ماه آغاز می‌شود و ممکن است تا سه سال نیز طول بکشد، در درمان تمامی اختلالات گفتاری نیز خانواده از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است درحقیقت می‌توان گفت در روند درمان اختلالات گفتاری سه ضلع  گفتار درمانگر، خانواده و فرد مبتلا وجود دارند که برای تسریع روند درمان مشارکت و همکاری صحیح هر سه عضو لازم است.

انتهای پیام