به گزارش ایسنا، در این کتاب تصاویری حقیقی و بسیار غنی از شخصیت‌های اثرگذار، وحشتناک یا مضحک، تصویری از مادری مستبد و برادری دوست داشتنی و همسر آینده الیاس کانتی و بزرگان زمان (کارل کراز، گئورگه گروس، برتولت برشت و ایساک بابل) نمایان می‌شود.

الیاس کانتی (زاده ۲۵ ژوئیه ۱۹۰۵ و درگذشته ۱۴ اوت ۱۹۹۴) رمان‌نویس بلغاری ـ بریتانیایی بود. وی در سال ۱۹۸۱ برنده جایزه ادبی نوبل شد. خانواده‌اش از یهودیان اسپانیا بودند و به زبان اسپانیایی قرن پانزدهم سخن می‌گفتند. زمانی که شش ساله بود به همراه خانواده به منچستر انگلستان مهاجرت کرد و در آنجا پدر به کمک کتاب‌های سفرهای گالیور و رابینسون کروزوئه او را با زبان انگلیسی آشنا کرد.

کانتی در بخش دوم شرح زندگی خود از بهشتی که در دوران کودکی در آن سیر کرده بود بیرون می‌آید. اکنون خود را در راهی می‌یابد که از جهات مختلف زندگی‌اش را به خطر می‌اندازد و تجربیات و معلوماتی که از آن کسب می‌کند سرانجام دست‌مایه آثار ادبی آینده‌اش می‌شود. شرح بخشی از زندگانی‌اش از ۱۶ تا ۲۶ سالگی با خاطراتی شخصی رمانی هیجان‌انگیز از نیمه نخست سده بیستم پدید می‌آورد. خالق این رمان هنرمندی متفکر با گوش و چشمی استثنایی است که در انسان‌های دیگر یافت نمی‌شود.

الیاس کانتی

در سال ۱۹۱۳ پدر درگذشت و الیاس به همراه مادر مجبور به ترک انگلستان و رفتن به اتریش و اقامت در این کشور شد. دوران جنگ جهانی اول را در وین و زوریخ سپری کرد. الیاس کانتی در سال ۱۹۲۸ در رشته شیمی از دانشگاه وین دکترا گرفت ولی زندگی‌اش را یکسره صرف نوشتن کرد و هرگز به کار علمی نپرداخت. در ۱۹۳۸ پس از الحاق اتریش به آلمان نازی راهی انگلستان شد و تا زمان مرگش در ۱۹۹۴ در آنجا زندگی کرد.

«کمدی خودپسندی»، «توده و قدرت»، «صداهایی از مراکش (آوای مراکش)»، «شاهد شنوا» «زبان از بند رسته (زبان نجات یافته)»، «عروسی»، «نابینایی»، «محدود کمدی شدگان»، «اپرای میمون‌ها»، «مشعل در گوش» و «رای دادگاه» از دیگر آثار کانتی هستند.

پیشتر نشر مرکز همین کتاب را با نام «شاهد گوشی» با ترجمه علی عبداللهی منتشر کرده است.

انتهای پیام