هانی خادم در گفت‌وگو با ایسنا تاکید کرد: تخصیص اعتبار برای مرمت، ساماندهی و حفاظت این قلعه تاریخی نیاز است.

وی خاطرنشان کرد: مصالح این بنای تاریخی همان است که در ساخت «قلعه رزه» به‌کار گرفته شده ‌است.

«قلعه حسینی» نام بنایی تاریخی در روستای «قلعه زر» و در جاده‌ اندیمشک به پل‌دختر است.

این قلعه در ۲ طبقه احداث ‌شده و طبقه دوم آن مخصوص نگهبانی بوده است و در قسمت غربی این بنا نیز پلکانی مشاهده می‌شود که طبقه پایین را به بالا وصل می‌کند. از مهم‌ترین مصالح به ‌کار رفته در ساخت این قلعه تاریخی می‌توان به ساروج و سنگ لاشه اشاره کرد.

درگذشته فردی به نام حسین در این قلعه سکونت داشته و به همین دلیل این بنا به «قلعه حسینی» شهرت یافته است.

این اثر تاریخی در ۱۵ اسفند سال ۱۳۸۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

در تاریخچه این قلعه آمده است:

در کنار جاده اندیمشک ـ پلدختر و دهکده قلعه رزه الوار گرمسیری شمال کاروانسرای رزه یک بنای منفرد دیگر با فاصله تقریبی ۱۵۰ متر بنا گردیده است که با پلان چهارگوش و به صورت ۲ طبقه ساخته شده‌ است. طبقه فوقانی محلی جهت نگهبانی است. کاروانسرا دارای چهار اتاق و یک حیاط مرکزی می‌باشد بنای مذکور در جهت غربی دارای پلکانی است که به طبقه دوم راه دارد، در طبقه دوم نیز پلکان دیگری تعبیه شده که به پشت بام منتهی می‌شود. دلیل وجودی بنا با توجه به اینکه مانعی طبیعی در شمال کاروانسرای قلعه رزه و خارج از محدوده ساختمانی قرار گرفته و دیده‌بانی مناسب را سلب کرده است. از این رو، اقدام به ساخت این بنا یا قلعه کرده‌اند تا مشرف بر نواحی شمالی باشد. مصالح این بنا دقیقا همان است که در ساخت کاروانسرای رزه به کار گرفته شده‌است. این بنا در نزد عامه به قلعه حسینی معروف است و وجه تسمیه قلعه حسینی از این قرار است که شخصی به نام حسین چندین سال متوالی در آن مسکن گزیده و تاق که همان اتاق است در گویش محلی به معنی ساختمانی که محل زندگی فردی به نام حسین بوده نامیده شده ‌است. این قلعه نیز مربوط به دوره صفوی است.

انتهای پیام