فروزان کردیوند در گفت‌‍وگو با ایسنا، درباره جایگاه مادر در ادیان گذشته، اظهار کرد: در هر دین و آیینی که نگاه کنیم در خواهیم یافت که هر کدام از ادیان نگاه خاصی به مادر دارند و مقام شامخ او را احترام و تعظیم می کنند.

وی افزود: در زمان حضرت ابراهیم(ع)، ایشان برای پدر و مادرش دعا می کرد و از خدا می خواست که آنها را مورد غفران و آمرزش قرار دهد، در این دعا آمده است "پروردگارا من و پدر و مادرم و همه مؤمنان را در آن روز حساب بیامرزم".

کردیوند ادامه داد: این دعای حضرت ابراهیم در دین حنیف، افزون بر اینکه بزرگی، شأن و مقام منزلت مادر را نشان می‌دهد، جنبه تربیتی نیز دارد همچنین در آیین یهود ما با مقام و منزلت رفیعی برای مادر مواجه هستیم به طوریکه حضرت موسی(ع) هنگامی که خداوند می خواهد همنشینی در آخرت برایش معرفی کند، خداوند نشانه فلان جوان قصاب را می دهد، حضرت موسی یک روز کامل جوان را زیرنظر می گیرد، می بیند جوان وارد منزل می شود، غذا را آماده می کند آنگاه به سراغ پیرزنی از کار افتاده می‌رود که دست و پایش فلج شده، جوان با حوصله به او غذا می دهد و پیرزن سرش را بالا می برد و او را دعا می کند.

مسئول نهضت پیشرفت بانوان ملایر با اشاره به جایگاه مادر در دین اسلام، مطرح کرد: در مکتب متعالی اسلام بیش از دیگر مکاتب به این مسأله توجه شده و به مادر عظمت بخشیده شده است.

وی خاطرنشان کرد: حقوقی که اسلام برای مادران مشخص کرده، بسیار فراتر از حقوقی است که برای دیگران و حتی پدر قائل شده است چراکه مادر، مربی انسان و در حقیقت پرورش دهنده جامعه است، مادر می تواند فرد را در جامعه به سعادت برساند و یا به شقاوت و بدبختی بکشاند.

این مدرس دانشگاه گفت: اگر نگاهی به آیات قرآن بیندازیم نکته قابل توجه در آیات مربوط به احسان به پدر و مادر این است که خداوند ابتدا به نیکی کردن نسبت به پدر و مادر هر دو باهم دستور می دهد سپس بدون ذکر زحمات پدر، مشکلات و ناراحتی های مادر را بیان می کند و این نکته مادر عامل اصلی در لزوم نیکی به والدین بوده و کار آنقدر ارزشمند است که احسان به پدر را نیز بر فرزند واجب می سازد.

کردیوند به پایداری مادر در برابر سختی های دوران بارداری و پذیرش ناگواری های طاقت‌فرسای دوران شیردهی و تربیت فرزند اشاره کرد و گفت: نیکی به پدر و مادر در قرآن هم تراز با عبادت خدای متعال به حساب می آید.

وی اظهار کرد: به قول معروف «هرکه بامش بیش، برفش بیشتر»، مادر نسبت به تربیت فرزند مشکلات زیادتری را متحمل می‌شود و طبیعتاً پاداش زیادتری را نیز مستحق دریافت است و اکنون این سوال مطرح می شود که با توجه به ویژگی های روانی زن، چه وظیفه و نعمتی برای مادر قائل هستیم؟

این مدرس دانشگاه بیان کرد: شاید بهتر باشد مهمترین وظیفه مادر را در پاسخگویی به نیازهای عاطفی بدانیم، در واقع مادر، پاسخ دهنده به نیازهای عاطفی و زمینه‌ساز ایجاد شخصیت در انسان است.

وی افزود: دنیای مادر وارد ذهن فرزند می‌شود و زاویه دید انسان را نسبت به دنیا تغییر می دهد، در بسیاری از احادیث آمده است بسیاری از ویژگی های مادر از طریق شیر به فرزند منتقل می شود و این نشان می‌دهد که مادر چقدر می تواند در چهارچوب های روانی و نظام روانشناختی انسان تأثیر بگذارد.

مسئول نهضت پیشرفت بانوان ملایر بیان کرد: تربیت دارای چند سلسله نیاز است، یکی از نیازهای عاطفی که باید به خوبی پاسخ داده شود، نیازهای محدودیت زایی است که بیشتر جنبه عقلانی دارد یا به عبارتی برای فرد محدودیت ایجاد می کند یعنی انسان نیاز دارد محدود باشد.

وی درباره اهمیت و نقش مادر در تربیت فرزند، تصریح کرد: برقراری یک پیوند احساسی قوی، فراهم کردن یک محیط مناسب برای رشد بهینه فرزند، تکامل رفتاری فرزند و ایجاد اعتماد و امنیت درون از جمله این موارد است.

کردیوند با تأکید بر لزوم الگو قرار دادن سبک زندگی حضرت زهرا(س) در فرزندپروری و همسرداری، افزود: با توجه به امور معنوی، صدقه دادن برای فرزندان، آموزش مسائل عبادی و سیره تربیتی حضرت زهرا(س) در تربیت کودک روشن می شود که جایگاه مادر علاوه بر تربیت کودک در بُعد جسمی، در سایر ابعاد عبادی، عاطفی و فرهنگی نیز اهمیت خاصی دارد.

وی اظهار کرد: ریشه و اساس هر گونه آموزش در خانه و دامان مادر است؛ توجه به نیازهای معنوی از بستر مادر برای فرزند ایجاد می شود، صدقه دادن برای فرزند، آموزش مسائل عبادی با برنامه‌ریزی و تشریح جایگاه و اهمیت اعمال عبادی، پرورش عواطف و احساسات، توجه به حس زیبایی شناختی و حس نوع دوستی و همدردی، توجه به نیازهای مادی و تغذیه و بازی کودکان از مهمترین جلوه های سیره تربیتی حضرت زهرا(س) در پرورش فرزندان بود که امروز باید الگوی مادران ما قرار بگیرد.

انتهای پیام