به گزارش ایسنا، رابرت کووِر نویسنده‌ای آمریکایی است که آثار زیادی در قالب سبک‌های مختلف از خود به جا گذاشته است و اغلب محتوایی به شدت اجتماعی، سیاسی و جنسی دارند و همین باعث بحث‌برانگیز بودن آثارش شده است.
از رمان‌های او می‌توان به «اعدام در ملأ عام»، «بلاد متروک» و «خاستگاه برونیست‌ها» اشاره کرد.
«نوآر» که در سال ۲۰۱۰ برای اولین بار منتشر شد رمانی است سرشار از ارجاعات بینامتنی و فرامتنی به آثار مشهور ادبیات کارآگاهی. در این راستا کووِر از آثار معیار ادبیات کارآگاهی (آثاری که به عنوان قانون‌گذاران سبک شناخته می‌شوند) و به خصوص زیرشاخه‌های نوآر و هاردبویلد آن استفاده می‌کند و آن‌ها را از سویی ارج نهاده و از سوی دیگر قواعد سنگ‌شده‌شان را زیر سوال برده و به باد انتقاد می‌گیرد.
رابرت کوور (متولد چهار فوریه ۱۹۳۲) نویسنده و رمان‌نویس اهل ایالات متحده آمریکا است. آثار وی در گونه فراداستان و افسانه‌گری دسته‌بندی می‌شوند. وی همچنین استاد بازنشسته دانشگاه براون است. او برنده جوایزی همچون کمک هزینه گوگنهایم شده است.
از نکات جالب این رمان استفاده از زاویه دید دوم‌شخص است که نشان می‌دهد راوی همواره با خود و آثاری که به‌شان ارجاع می‌دهد در گفت‌وگو است.
از حامد حیاتی پیش از این ترجمه‌هایی از رابرت پن‌وارن، ای. ال. داکترو، ناتانیل هاوثورن و... در مجلات برگ هنر، سیاه‌مشق و آتش به چاپ رسیده است.
در ادمه قسمتی از رمان «نوآر» را می‌خوانید:
«همون خیابون‌های متروک و مخوف پایین‌شهر، تک‌وتوک چراغ‌برق‌های کم‌نور، همون زباله‌دونی‌ها و چهارچوب درهای تاریک، ولی همه چیز کاملا یخ‌زده. از یخ پوشیده شده. آپارتمان‌های متروکه که به شکل خطرناکی از وزن پوسته یخی‌شون کج شده‌ن، از انعکاس چراغ‌برق‌های کم‌رمق خیابون‌های یخ‌زده و پیاده‌روها برق می‌زنن. صدای ترک‌خوردن خفیفی می‌آد انگار که یخ‌زده‌ها دارن عمیق‌تر یخ می‌زنن. نمی‌تونی جُم بخوری و می‌دونی، یا انگار می‌دونی، که مُرده‌ای. کاملا یخ‌زده‌ای. حتی نمی‌تونی بلرزی. همین فکرت هم یخ زده و نمی‌تونه جلوتر بره.»
انتهای پیام
نظرات