به نقل از ارث، پروفسور رابرت مارچانت از دانشگاه یورک کانادا می‌گوید: این زیستگاه‌های بسیار مهم باید در اولویت سیاست‌های تنوع زیستی قرار گیرند.

وی از دولت‌های ملی می‌خواهد تا ضمن رسیدگی به بحران‌های اقلیمی و تنوع‌ زیستی بر روی اکوسیستم‌های کوهستانی نیز تمرکز کنند.

پروفسور مارچانت بیان کرد که سیاست ملی به سادگی با تغییر کاربری زمین، توسعه، رشد جمعیت و تأثیرات تغییرات آب‌وهوایی بر سیستم‌های کوهستانی جهانی همگام نیست.

سیاست‌های زیست‌محیطی و تجاری به ندرت به هم پیوسته می‌شوند و ما شاهد ادامه تخریب گسترده زمین در زیستگاه‌های کوهستانی هستیم.

همچنین توضیح داد که این موارد شامل چرای کنترل نشده، جنگل‌زدایی یا توسعه بیش از حد می‌شود و بیشتر آن ناشی از سیاست‌های ضعیف و تغییر قوانین است.

اگرچه اکوسیستم‌های کوهستانی به ویژه در برابر تغییرات آب‌وهوایی و توسعه انسانی آسیب‌پذیر هستند اما توجه و سرمایه‌گذاری لازم را از سوی دولت‌های خود دریافت نمی‌کنند. 

پروفسور مارچانت از کشورها می‌خواهد که در فعالیت‌های بازسازی اکوسیستم کوهستانی سرمایه‌گذاری بیشتری کنند و سیاست‌های موثر تغییر آب‌وهوا را توسعه دهند.

انتهای پیام