کدام راه است که پای خسته را نشناسدو کدام کوچه خالی از خاطره است و کدام دل هرگز نتپیده به شوق دیدار. بیا تا برایت بگویم از سختی انتظار که چگونه …..

در دیدهای بارانی رنگ هذیان به خود میگیرد…

انتظار را باید سرود. چنانچه آسمان کاویاری گفته است: امروز، چشم‌های من در این جمعهٔ ماه‌ترین ماه خدا، پشت این پنجرهٔ خیس و زیر این آسمان خسیس؛ منتظر آمدن یک منجی‌ست که اگر بیاید، مرا از این اشک‌های گرم و مزاحم و لحظه‌های تنهایی می‌رهاند. ای مونس لحظه‌هایم و ای غمخوار غم‌هایم و ای توبه کنندهٔ گناهانم؛ مهدی جان! بیا که چشم‌هایم امروز بیش از هر جمعه‌ای منتظرند.

در هیاهوی زندگی دنیایی بسیاری از ما همچون کلافی سردرگم مسیر درست خود را فراموش کرده ایم بهترین شیوه زندگی که جای خالی آن در زندگی اکثر مردم حس می شود راه و روشی است که شارع مقدس و بزرگان دینی همواره ما را به سوی آن راهنمایی کردند و طی چندین قرن متوالی راهنمایان بسیاری برای نشان دادن راه درست و رسیدن به سعادت اخروی برگزیده شده‌اند. در زمان غیبت امام زمان عج باید طبق آموزه‌های دینی پیش رویم و بهترین سبک زندگی را پیدا کرده و به آن عمل کنیم. اولین گام در این مسیر آشنایی با شاخصه‌های سبک زندگی مهدوی است.

همچنین بهتر است دقت بیشتری نسبت به روایات در خصوص انتظار و مقام و منزلت منتظران داشته باشیم، درهمین راستا امام سجاد علیه السلام می فرمایند: «هر کس بر دوستی ما در دوران غیبت قائم ما ثابت و استوار بماند، خداوند پاداش هزار شهید از شهیدان بدر و احد را به او ارزانی می‌دارد» و یا این که امام صادق (ع) می‌فرمایند: «هر کس از شما بمیرد در حالی که منتظر این امر باشد، همانند کسی است که با حضرت قائم در خیمه‌اش بوده باشد، سپس حضرت چند لحظه‌ای درنگ کردند؛ آن گاه فرمودند: نه، مانند کسی است که در خدمت حضرت، شمشیر بزند.

سپس فرمودند: نه ، همانند کسی است که در پیشگاه رسول خدا شهید شده باشد». انتظار به معنای راستی می تواند تاثیرات مثبت و عمیقی در شخصیت فرد مسلمان داشته باشد؛ دوران حکومت امام عصر عج دوران حکومت صالحان است و جایی برای افراد ستم پیشه و خودخواه نخواهد بود از همین رو منتظران حکومت صلح خود باید صالح باشند و همواره نمونه ای از عدل و عدالت طلبی باشند، زیرا در غیر این صورت جامعه ای که خود عدالت را رعایت نکند و حقوق و قوانین را نداند نمی تواند خود را منتظر راستین و مشتاق عدل جهانی بنامد.

دیگر از نشانه های معنادار بودن زندگی فرد منتظر و معتقد حقیقی ظهور امیدواری و دوری از یاس و ناامیدی است، چرا که امیدواری به آینده در راستای انتظار و امید به ظهور قرار دارد، زیر و فرد ناامید هیچ گام مثبتی برای آینده، بهبود وضعیت جامعه و راه سعادت بر نمی‌دارد. صبری و پایداری یکی دیگه از معلم فه ها و ویژگی های مثبت فرد منتظر ظهور است، در همین راستا فرد منتظر باید در برابر ناملایمات زندگی صبوری و بردباری داشته باشد تا بتواند در راستای اهداف انتظار و رسیدن به آرمان های الهی و انسانی خود گام بردارد.

در نهایت صبوری در این راه، رسیدن به خودشناسی و تجلی و بزرگی روح انسان را در پی دارد و همچون یک سفر عرفانی فرد منتظر را به فراتر از جسم خاکی و فانی خود می‌کشاند.

انتهای پیام