به گزارش ایسنا، «باچان» رمانی طنزآمیز و مفرح درباب مواجهه فکر مدرن با باورهای قدیمی است. ناتسومه سوسه‌کی در کتاب «باچان» به موضوع تقابل افکار نو و تجددخواهانه با اخلاقیات مرسوم و محافظه‌کارانه و سنتی پرداخته و از این تقابل رمانی شیرین و طنزآمیز خلق کرده است.
ناتسومه سوسه‌کی در «باچان» تجربه شخصی خود از دوران تدریس در مدرسه‌ای در جزیره‌ای دورافتاده در ژاپن را دستمایه قرار داده و این تجربه شخصی را به تجربه عام همه آدم‌های متجددی پیوند و تعمیم داده است که در تقابل با نظم تثبیت شده‌ای قرار می‌گیرند که بر فرهنگ و باورها و اخلاقیات قدیمی بنا شده است.
«باچان» از خلال داستانی جذاب و سرگرم‌کننده تصویری از دورانی از تاریخ ژاپن به دست می‌دهد که این کشور، بر اثر اصلاحات موسوم به «میجی»، دستخوش تحولاتی اساسی شده بود و این تحولات که رنگ‌وبویی غربی داشتند با بافت فرهنگی و اجتماعیِ سنتی ژاپن در تعارض بودند. سوسه‌کی این تعارض را در کتاب «باچان» با طنز و شوخ‌طبعی به تصویر می‌کشد. وی همچنین در این رمان درک سطحی از فرهنگ غرب را مورد نقد قرار می‌دهد.
در مروری بر رمان «باچان» به نوشته بنوبوک می‌خوانیم:
راوی و شخصیت اصلی کتاب «باچان» معلمی جوان با خوی سرکش و ناسازگار با محیط اطراف خود و باورهای تثبیت شده و جاافتاده این محیط است. او از کودکی پسری شیطان و جسور و ناسازگار بوده خانواده‌اش نیز چندان از او دل خوشی نداشته‌اند. مادرش از دستش عاصی بوده و برادرش را که راوی از او به عنوان آدمی آب‌زیر کاه یاد می‌کند و آبش با او در یک جوی نمی‌رود به او ترجیح می‌دهد.
پدر راوی «باچان» هم از دست راوی شکار بوده و هر وقت چشمش به او می‌افتاده به او می‌گفته هرگز در زندگی چیزی نمی‌شود و به جایی نمی‌رسد.
تنها کسی که در کتاب «باچان» هوای راوی را دارد و به آینده او امیدوار است کی‌یو مستخدمه پیر خانه آن‌ها است. راوی در کودکی مادرش و در نوجوانی پدرش را از دست می‌دهد. مادرش که می‌میرد محبت کی‌یو به او بیشتر می‌شود. کی‌یو معتقد است که راوی آینده‌ای درخشان دارد.
راوی کتاب «باچان» در جوانی برای تدریس به ماتسویاما واقع در جزیره‌ای کوچک و دورافتاده در ژاپن می‌رود و به عنوان معلم در مدرسه‌ای در آنجا مشغول به کار می‌شود. این تازه آغاز ماجراهای اصلی کتاب «باچان» است. راوی سرکش و ناسازگار با عرف جامعه در مدرسه نیز نمی‌تواند خود را با سیستم حاکم بر آنجا تطبیق دهد و هم با دانش‌آموزان و هم با معلمان دچار تنش می‌شود. سوسه‌کی این تنش را در رمان «باچان» با طنز و کنایه و شوخ‌طبعی روایت می‌کند و رمانی پدید می‌آورد که هم شیرین و مفرح و سرگرم‌کننده است و هم با نگاهی نقادانه پته جامعه‌ای ناساز و گرفتار رسومی مبتنی بر ریا و دورویی و حقه‌بازی و دسیسه‌چینی را بر آب می‌اندازد.
اما سرنوشت این معلم مدرسه که با محیط و رسوم نادرست پیرامون خود درگیر می‌شود چیست؟ او بعد از درگیری‌ها و کشمکش‌های مختلف سرانجام چه خواهد کرد؟ پاسخ این سوال را با خواندن و تمام کردن کتاب «باچان» خواهید گرفت.
متن اصلی کتاب «باچان» اولین بار در سال ۱۹۰۶ منتشر شده است. این رمان با ترجمه و مقدمه پویان حسن‌آبادی در نشر برج منتشر شده است. اساس ترجمه فارسی «باچان» یکی از ترجمه‌های انگلیسی این رمان بوده است.
ناتسومه سوسه‌کی، متولد ۱۸۶۷ و درگذشته به سال ۱۹۱۶، داستان‌نویس، پژوهشگر ادبیات بریتانیا و شاعر ژاپنی بود. سوسه‌کی از آغازگران و از چهره‌های مطرح و مهم ادبیات مدرن ژاپن است. ریونوسوکه اکتاگاوا که خود از چهره‌های برجسته و مشهور ادبیات مدرن ژاپن است از شاگردان و پیروان سبک او بوده است. سوسه‌کی در ژاپن ادبیات انگلیسی خوانده و تحصیلاتش را در این زمینه در لندن تکمیل کرده بود و به ادبیات انگلیسی بسیار تسلط داشت. او همچنین شیفته ادبیات چینی بود.
سوسه‌کی بعد از بازگشت از لندن مدتی به تدریس در دانشگاه پرداخت اما از سال ۱۹۰۷ به عنوان رمان‌نویس وارد همکاری جدی و حرفه‌ای با روزنامه «آساهی شیمبون» شد و رمان‌هایش را به صورت دنباله‌دار در این روزنامه چاپ کرد. رابطه میان فرهنگ ژاپن و فرهنگ غرب، مبارزه مردم عادی با مشکلات اقتصادی، تضاد میان وظیفه و میل، تقابل وفاداری و ذهنیت جمعی و گروهی با آزادی و فردیت، انزوای فردی و بیگانگی و نیز صنعتی شدن پرشتاب ژاپن از مضامین اصلی آثار ناتسومه سوسه‌کی هستند. اهمیت سوسه‌کی در ژاپن تا آنجاست که پرتره او بین سال‌های ۱۹۸۴ تا ۲۰۰۴ نقش اسکناس‌های هزار ینی ژاپن بود.
از آثار داستانی ناتسومه سوسه‌کی می‌توان به کتاب‌های «من یک گربه هستم»، «سانشیرو»، «کوکورو»، «ده شب رویا» و رمان ناتمام «نور و تاریکی» اشاره کرد. سوسه‌کی همچنین سراینده اشعاری از نوع هایکو و کانشی است. بعد از مرگ او براثر زخم معده، مغز و معده‌اش به دانشگاه توکیو اهدا و مغز او به عنوان نمونه در آن دانشگاه نگهداری شد.
انتهای پیام
نظرات