زبانههای عشق این خادم به سیدالشهدا را میتوان از عرقهای پیشانیاش خواند. انتهای موکب ایستاده و یک کتری بزرگ زرد رنگ دستش گرفته. سمت راست و چند قدم عقبتر از او آتش بزرگی برپاست که چهار کتری بزرگ روی آن است. شعلههای آتش، کتریها را به رنگ زغال درآورده است. آتش که زبانه میکشد با گرمای آفتاب داغ همنوا میشود اما نیت برپا کردن این آتش، زبانههایش را رام میکند.
نامش امین رفیعی است و ۳۰ سال دارد. سابقه خدمتش در ایستگاه صلواتی موکب و کنار بساط چای آتیشی، امسال شش ساله میشود. به نظر میرسد زیاد اهل حرف زدن نباشد. تمام تمرکز و حواسش به استکانهایی است که زوار از داخل سینی برمیدارند، با دقت کتری را به استکانهای کمر باریک که ته آنها مقداری شکر ریخته شده، نزدیک میکند.
صدای هم زدن استکانها، فضای موکب را پر کرده است. استکانم را جلویش میگیرم. چای را که میریزد از او می پرسم: چرا اینجا؟ چرا خواستی چای بریزی؟ کنار این آتش با این همه گرما؟
خادمی که برای نوکری در موکب سیدالشهدا ۱۵ روز کرکره مغازهاش را پایین میکشد
لبخند میزند. آرامشی که در چشمهایش جا خوش کرده نشان میدهد تحمل گرمای آتش و چای داغ آنقدرها هم برایش سخت نیست. میگوید: اینجا کنار آتش و چای ممکن است بیشتر اذیت شوی اما من حالم اینجا بهتر است، دوست دارم چای بریزم.
رفیعی در روستای توچغاز مغازه دارد اما ۱۵ روز مانده به اربعین حسینی کرکره مغاز را پایین میکشد و راهی موکب میشود تا چایریز زوار حسین(ع) باشد.
تنها خواستهاش کربلایی شدن است که هر سال پس از اربعین همراه تعدادی از خادمان همین موکب راهی سرزمین عشق میشود تا نامه ارادت و نوکریاش را به امضای علمدار کربلا برساند.
میثم واحدی سالها قبل روحانی روستای توچغاز بوده؛ نه خودش ملایری است و نه خانوادهاش. در حال حاضر هم ساکن این شهرستان نیست اما نیرویی او را از ساری، محل زندگیاش به اینجا در چند کیلومتری جاده ملایر- نهاوند و به خیمهگاه حسین(ع) رسانده است تا به همراه اهل و عیالش خادم زوار سیدالشهدا باشد.
واحدی چفیهای به سر بسته و در آشپزخانه مشغول آماده کردن لقمههای پوره سیبزمینی برای ناهار امروز است. دخترش زینب کنارش ایستاده و خیارشور و گوجهها را با ترتیب خاصی در لقمهها میگذارد و به دست بابا میدهد. قامتش به میز کنار دیوار آشپزخانه صحرایی موکب نمیرسد. ناچار سطلی زیر پایش گذاشته و دستکش دستش پوشیده و پا به پای پدر مشغول پیچیدن لقمههای پوره سیبزمینی با خیارشور و گوجه است.
مادرش هم چادری گل گلی به کمر بسته و آن طرفتر لقمهها را دست به دست به صف زواری که بیرون ایستادهاند، میرساند.
اینان فراز «به ابی انت و امی» زیارت عاشورا را زندگی میکنند
همه در آشپزخانه مشغولند. به کودکان کارهای سبکتر محول شده و بزرگترها لقمهها را آماده و توزیع میکنند.
بوی پیاز داغ تازه روی اجاق که خانمی مشغول هم زدن آن است، فضای این آشپزخانه صحرایی را دلنشینتر کرده است. مسنترها انتهای آشپزخانه و روی یک تکه فرش نشستند و مشغول آماده کردن لقمهها هستند و جوانترها سر پا و کنار میزی که مجاور در ورودی قرار گرفته است، خیارشور و گوجهها را خُرد میکنند.
چهرهها را که خوب نگاه میکنی، با خودت میگویی اینها بدون هیچ دستمزد مالی چرا این چنین از جان و دل مایه میگذارند و ۱۵ روز خانه و زندگیشان را رها کرده و اینجا در این چند متر آشپزخانه صحرایی، برنج دم میکنند، خورشت بار میگذارند و لقمه میپیچند؟
کدام جاذبه است که این چنین قطبهای همنام و ناهمنام را گرد یک سفره ساده و بدون هیچ تشریفاتی جمع کرده است؟ مگر نه این است که اینان فراز «به ابی انت و امی» زیارت عاشورا را زندگی میکنند.
برخی افراد یک کاسه قند یا مقداری شکر تحویل موکب میدهند
به گفته موحدی، موکب «جوانان قمر بنیهاشم» به همت خیرین و مردم برپا شده است و از هیچ ارگان دولتی و رسمی کمکی دریافت نمیکند.
او همه کمکها و هزینه خدمترسانی به زوار امام حسین(ع) را تماماً مردمی میداند و میگوید: این موکب در سال ۹۷ به همت جوانان و اهالی روستای توچغاز از نقطه صفر برپا شد و خداراشکر امروز به جایی رسیده که در روز بیش از ۵۰۰۰ پرس غذای گرم طبخ و توزیع میکند.
به گفته او، این موکب از ۱۵ روز مانده به اربعین حسینی برپا میشود و تا روز اربعین به زوار سیدالشهدا خدمترسانی میکند.
موحدی خدمتگزاری به زوار امام حسین(ع) را سندی ویژه و مایه افتخار خدام این موکب میداند و ادامه میدهد: ما خاک کف پای این زائران هستیم و خاک پای زائران توتیای چشم ماست.
او می گوید: بعضی اهالی روستا که خود فقیر محض بوده و شاید برای نان شب محتاج باشند، گاهی اوقات بدون اینکه نامی از آنها برده شود، یک کاسه قند یا مقداری شکر یا هر چه در خانه داشته باشند، تحویل موکب میدهند.
او بیان میکند: سال ۹۸ و در دومین سال برپایی موکب، فرزندان یک خانم از اهالی همین روستا، او را با ویلچر به موکب آوردند؛ این خانم بیمار بود و پزشکان از او قطع امید کرده بودند. خانم را در حیاط چرخاندند و در آشپزخانه چند لقمه غذا به عنوان تبرکی در دهان او گذاشتند. چند روز بعد به ما خبر دادند آن خانم شفا گرفته و هیچ اثری از بیماری در بدنش وجود ندارد. در حال حاضر نیز فرزندانش در موکب خدمترسانی میکنند.
مهمترین نیاز این موکب دعا برای امام زمان(عج) است
به گفته موحدی، موکب «جوانان قمر بنیهاشم» هر ساله میزبان زائران بسیاری از نقاط مختلف کشور از جمله مشهد، مازندران، گلستان و گیلان است. بسیاری از این زوار با خادمان موکب ارتباط گرفته و روابط چند ساله دارند به طوریکه هر ساله زائرانی از گیلان نیت کرده و موقع رفتن به سمت کربلا، بخش زیادی از چای موکب را تأمین میکنند.
او با تأکید بر اینکه همه خادمان این موکب خانوادههایشان را نیز با خود همراه میکنند، میگوید: امسال قرار بود خانواده را اینجا بگذارم و خودم عازم کربلا شوم اما ماندگار شدم و خوشبختانه تاکنون توفیق خدمترسانی به زوار سیدالشهدا را داشتم.
روحانی طرح هجرت روستای توچغاز نیز با اشاره به فعالیت یکسال و نیمه خود در این روستا میگوید: در هر وعده، حدود ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ غذای گرم برای زائران طبخ و توزیع میشود.
سعید عباسی با بیان اینکه در مجموع حدود ۶۰۰۰ زائر روزانه در این موکب رفت و آمد دارند، ادامه میدهد: در تهیه گاز کمی مشکل داشتیم که خداراشکر فرمانداری مشکل را حل کرد.
عباسی معتقد است که مهمترین نیاز این موکب دعا برای امام زمان(عج) بوده و صاحب همه این مواکب، سیدالشهداست.
موکب «جوانان قمر بنیهاشم» موکب پیشتاز در استان و شهرستان است
مصطفی حیدری یک جوان دهه شصتی، اهل و ساکن روستای توچغاز است که از سال ۹۷ تصمیم میگیرد پذیرای زائران حسینی در گوشهای از این خاک همیشه ارادتمند به آقای اباعبدالله باشد.
حیدری از یک ماه مانده به اربعین تمام فکر و زندگیاش برپایی این بیرق و علم است و یک به یک جوانان و خادمان این دستگاه را زیر بیرق حسین(ع) جمع میکند.
گاهی در آشپزخانه لقمه میپیچد و گاهی حیاط موکب را آبپاشی میکند، مسئول موکب است اما نه از آن مسئولان کت شلواری و اتو کشیده که با ماشین پلاک قرمز این طرف و آن طرف میروند. از همینها که جنس خاکاند. همینها که آرامش نشسته در چهرهشان، حالت را خوب میکند.
به گفته حیدری، این موکب در ایام غیر از اربعین نیز با ساختن یا مرمت منازل مسکونی نیازمندان و تهیه و توزیع بستههای معیشتی در حد توان به مردم خدمترسانی میکند.
او در یک ساختمان کوچک که انتهای حیاط قرار گرفته و محل اسکان موقت زائران است از ما پذیرایی میکند. عدهای در حال نماز خواندن هستند و برخی در اتاق کناری مشغول استراحت. تعداد زیادی هم پتو و بالش کنار دیوار چیده شده است. نگاهی به اتاق میاندازد و گوشه دیوار، کنار در ورودی مینشیند. یک پارچ آب پلاستیکی و چند تا لیوان یکبار مصرف دستش گرفته، لیوانها را زمین میگذارد و آنها را آب میکند، اول به ما تعارف میکند، تشنه نیستم اما دلم میخواهد اینجا آب بخورم، شاید آبش طعم دیگری بدهد. کمی آب میخورد و می گوید: موکب «جوانان قمر بنیهاشم» موکب پیشتاز در استان و شهرستان است که از اواخر دهه محرم فعالیت خود را با زیباسازی، ترمیم سیستم تهویه، آشپزخانه، خیمه نمازخانه، ایستگاه صلواتی و سرویس بهداشتی آغاز میکند.
حیدری با بیان اینکه مالکیت زمین ۲۵۰۰ مترمربعی موکب متعلق به دانشگاه علوم پزشکی است، تصریح میکند: چند سالیست ما به صورت امانی از این فضا در ایام اربعین استفاده میکنیم.
فعالیت بیش از ۵۰ خادم در موکب «جوانان قمر بنیهاشم»
او خادمان ثابت موکب را ۵۰ نفر عنوان میکند که گاهی اوقات به ۱۰۰ نفر هم میرسند و ادامه میدهد: بیشتر خادمان از اهالی روستا هستند اما برخی نیز ساکن شهرستان یا شهرهای دیگر بوده و در ایام اربعین خود را برای خدمترسانی به موکب میرسانند.
به گفته حیدری، ایستگاه صلواتی موکب به صورت ۲۴ ساعته به زوار امام حسین(ع) خدمترسانی میکند و چند نوع دمنوش، صبحانه، میانوعده، میوه و شیر در این ایستگاه سرو میشود.
او میگوید: خادمان موکب «جوانان قمر بنیهاشم» اماکن گردشگری، صنایع دستی و ظرفیتهای شهرستان را به زوار معرفی میکنند. البته مهمترین فعالیت فرهنگی ما در این موکب تکریم و احترام به زائران است و فرهنگ مهماننوازی و نوعدوستی خود را با رفتارمان نشان میدهیم.
مسئول موکب «جوانان قمر بنیهاشم» ضمن اشاره به فعالیت ۲۰ روزه این موکب در ایام اربعین، مطرح میکند: فعالیت این موکب به علت داشتن پارکینگ و رمپ، در مسیر رفت است اما با توجه به خطرناک بودن جاده در مسیر برگشت، برای حفظ امنیت مسافران تا روز اربعین خدمات داریم.
حیدری با بیان اینکه در هر وعده غذایی حدود ۳۰۰۰ غذای گرم طبخ میشود، میگوید: بیشتر غذاها به صورت لقمهای سرو میشود چراکه هضم سریعتری دارد و از مسمومیت جلوگیری میکند.
اینجا همه چیز بجاست
او ادامه میدهد: تابهحال نگذاشتیم حتی یک زائر خسته و گرسنه این موکب را ترک کند، حتی شده از او با یک لقمه نان، خربزه و پنیر پذیرایی کردیم.
حیدری اضافه میکند: تمام هزینههای این موکب، کمکهای مردمی است؛ بعضی ارگانها از کمک کردن فرار میکنند. هزینهها زیاد است اما همه هزینهها را با جان و دل میپذیریم تا چرخ موکب بچرخد.
لحظهای مکث میکند، لیوان آبی که در دستش گرفته را سر میکشد و میگوید: کرم امام حسین(ع) اینجا زیاد است. ندیدم چیزی تمام شود و نتوانم تهیه کنم. اینجا همه چیز بهجاست. یکی به من میگفت: طعم چای اینجا با موکبهای دیگر خیلی فرق دارد. عجیب طعم خوبی دارد. به نظرم چون روی آتش درست میکنند طعمش متفاوت و خاص میشود. گفتم: نه، به خاطر آتش نیست، برای این است که حضرت زهرا(س) سهیم است و برای مراسم پسرش چای درست میکند.
آمادگی روستا برای اسکان بیش از ۷۰۰ زائر
به گفته او، حسینیه سیدالشهدا در داخل روستای توچغاز ظرفیت اسکان بیش از ۷۰۰ نفر را دارد و اگر زائری بخواهد شب را اینجا استراحت کند در حسینیه از او پذیرایی میکنیم. علاوه بر آن، مسجد جامع و مسجد فاطمه الزهرا(س) را نیز برای مواقع بحرانی مانند سال گذشته که مرز شلوغ شده بود، آماده کردیم.
حیدری خاطرنشان میکند: زائرانی هم هستند که طبق روال قبل در خانههای اهالی روستا اسکان داده میشوند و این مسأله سالهاست که در روستا فرهنگسازی شده است.
به گفته او، خدماتی شامل تعمیر خودرو، ویزیت رایگان، آرایشگاه، واکس و تعمیرات کفش و خیاطی نیز در این موکب برای زائرانی که نیاز داشته باشند، ارائه میشود.
مسئول موکب «جوانان قمر بنیهاشم» از فعالیت ایستگاه پرستاری به صورت ۲۴ ساعته در این موکب خبر میدهد و میگوید: تمام هزینه داروهای تهیه شده این ایستگاه به همت «حسین حبیبی» یکی از اهالی روستای توچغاز تأمین میشود که در بیمارستان بندرعباس مشغول کار است اما در ایام اربعین در این موکب در حال خدمترسانی است و هزینه داروها را پرداخت میکند.
انتهای پیام
نظرات