مهدی میرزاده در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: در فیلم کوتاه به دلیل اینکه یک اثر بسیار هنرمندانه‌تری نسبت به فیلم بلند است، آزادی عمل بیشتری در پرداخت هنری وجود دارد. فیلم‌سازی که فیلم کوتاه می‌سازد، تلاش می‌کند حرفش را درست بزند تا اینکه بخواهد تحت تأثیر عوامل دیگر باشد.
این فیلمساز با بیان اینکه به دلیل عدم وجود بیزینس در فیلم کوتاه خلوص بیشتری وجود دارد، بیان کرد: در اصفهان به این خاطر که تشکُل صنفی محکمی برای فیلم کوتاه وجود ندارد، افراد شناخت خوبی از یکدیگر ندارند و اکثر افراد توانمند در این حوزه نیز به تهران رفته‌اند. فیلم کوتاه در اصفهان رونق زیادی نداشته و تولید آن در اصفهان نسبت به تهران بسیار اندک است، ولی اگر یک صنف متمرکز در اصفهان بود عوامل نیز یکدیگر را بیشتر شناخته و بیشتر گفت‌وگو می‌کردند و شرایط به‌گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد.
او خاطرنشان کرد: در حمایت از فیلم کوتاه چند سازمان مشخص مانند سینمای جوان و حوزه هنری وجود دارند که حمایت‌هایشان نیز تعریف‌شده است و مسئولین نیز طبق سیاست‌های خود حمایت‌ها را پیش می‌برند؛ برای مثال اگر فیلمی با سیاست‌های ارائه شدۀ آن‌ها همسو باشد موردحمایت قرار می‌گیرد و این مسئله به این معنا است که محصول، حمایت می‌شود نه فیلمساز. بنابراین اگر فیلم‌سازان فیلم کوتاه بخواهند یک اثرِ شخصیِ داستانگو را تولید کنند معمولاً به سراغ مسئولین نمی‌روند و از طرفی به دلیل اینکه هزینه فیلم کوتاه نسبت به فیلم بلند قابل‌مقایسه نبوده و بسیار پایین‌تر است، یا خودِ فیلمساز هزینه آن را تقبل می‌کند یا با چند نفر دیگر شریک می‌شود.
این نویسنده و کارگردان یاددآور شد: در اوایل انقلاب، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به دلیل پیش رفتن بر محوریت قصه‌پردازی، خروجی‌های خوبی مانند آثار «عباس کیارستمی» داشت، ولی در حال حاضر آن کانون و آن رویکرد دیگر وجود ندارد و به این خاطر که بعضی از فیلم‌سازان مجبورند خود را با خواسته‌های حمایتی وفق دهند از قصه‌پردازی بی‌طرفانه و به‌تبع از مردم نیز فاصله می‌گیرند، چرا که قصه و داستان یک کهن‌الگو است و در تاریخ بشر ریشه دارد و مردم از هزاران سال پیش قصه شنیده و می‌شنوند.
میرزاده تأکید کرد: اساس فیلم کوتاه قصه‌گویی است و وظیفه یک فیلم در درجه اول نیز روایت یک داستان درست است؛ به همین دلیل اگر یک فیلم کوتاه بخواهد به‌طور خالصانه مخاطب را جذب کند باید روی فیلم‌نامه و داستان‌پردازی تمرکز کرده و صادق باشد.
کارگردان فیلم کوتاه داستانی ایکس بیان کرد: من در گذشته با مسئولین حوزه هنری برای استفاده از ظرفیت سالن‌های سینمایی فیلم کوتاه، وارد مذاکره شدم و ۲ فیلم «دوئت» و «زیستن» را با حوزه هنری کارکرده و احتمالاً در آینده نیز مجدد با این حوزه همکاری خواهم داشت. به نظر من خیلی بهتر است که حوزه هنری محدودیت هنرمندان را کمتر کند و اجازه دهد تا هنرمند جدا از هر القا و ریل گذاری، به جان داستان بپردازد و یک اثر هنری خالص ارائه دهد. اگر دست هنرمند بازتر باشد، می‌تواند خروجی بهتر و بیشتری داشته باشد. برای بهبود این مسئله لازم است که فضای مانور بیشتر و اجازه کار در ژانرهای مختلف به فیلمساز داده شود.
این نویسنده و کارگردان ادامه داد: لازم به ذکر است که سینمای جوان این مسئله را به‌خوبی رعایت می‌کند و قدم‌هایی هم در این راستا برداشته است؛ برای مثال به دلیل اینکه فیلم کوتاه دراماتیک به کلیشه تبدیل شده و فیلم‌سازان فیلم کوتاه در سال‌های اخیر بیشتر به دنبال شکل دادن یک درام بوده‌اند، مسئولان سینمای جوان برای رهایی از این کلیشه تمرکز خود را بر روی تولید فیلم‌های دارای ژانر گذاشته‌اند. در حال حاضر نیز حوزه هنری در ژانر کمدی فراخوانی داده است که باید در رابطه با این مسئله پیشروی بیشتری داشته باشد و ژانرهای دیگری هم وجود دارد که با پرداختن به آن‌ها بازار فیلم کوتاه و ارتباط فیلم کوتاه با مخاطب و جامعه می‌تواند رونق بیشتری پیدا کند.
انتهای پیام
نظرات