حمید مسعودی پژوهشگر اجتماعی در خراسان جنوبی در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه طبق مطالعات جهانی کودکان کار به کودکانی گفته می‌شود که در سنین زیر ۱۸ سال برای کسب درآمد به کار می‌پردازند گفت: اغلب آن‌ها به اجبار و از روی ناچاری چنین کاری را انجام می‌دهند یا  این‌که داوطلبانه بوده و در کنار والدین یا اقوام به صورت پاره‌وقت و حجم کمتر کارهایی را انجام می‌دهند که هدف کسب تجربه و اوقات فراغت بوده است که در این تعریف قرار نمی‌گیرد.

وی در خصوص شکل‌گیری کار کودک در هر جامعه تصریح‌کرد: خانواده‌ای که مسئولیت اصلی‌اش محافظت، مراقبت و تأمین نیازهای کودکان لااقل تا ۱۸ سالگی است، اگر ضعیف، فقیر و ناتوان بوده و یا درگیر معضلاتی همچون اعتیاد، طلاق و خشونت باشند طبیعتاً کودکان را چاره‌ای جز کار نیست لذا آن‌ها اغلب به اجبار پدر یا مادر و مشکلات اقتصادی خانواده و تحصیلی خود به این کارها سوق پیدا می‌کنند که به نوعی اگر کار نکنند اوضاع خانواده‌شان از این بدتر می‌شود.

پژوهشگر اجتماعی در خراسان‌جنوبی در خصوص خطراتی که در سطح خیابان این کودکان را تهدید می‌کنند گفت: کودکان توان محافظت از خود را ندارند و نمی‌توانیم به موارد استثنا که در فیلم‌ها و عرف مطرح می‌شود هم استناد کرد این ناتوانی در سن کم و کم‌تجربگی باعث می‌شود در محیط کار مورد سوءاستفاده و حتی کاهش درآمد و حقوق پایین قرار می‌گیرند.

وی افزود: کار آن‌ها از نظر حقوقی درست نیست و در رویه‌های قضایی نیز کمتر مورد حمایت واقع می‌شوند و دچار آسیب‌های جسمی و روانی نیز قرار می‌گیرند که بدن‌های زخمی، شکستگی‌ها، اضطراب و استرس، ترس و نگرانی از جمله آن‌ها است، لذا چون کسی جویای احوال جسمی آن‌ها نیست ابتلا به بیماری‌های عفونی در بین آن‌ها به چشم می‌خورد.

مسعودی ادامه داد: گرایش به مواد مخدر و بزهکاری نیز در چنین فضاهایی برای پاسخ به چالش‌های پیش‌گفته و گریز از مشکلات، دور از انتظار نیست و اغلب از سر ناآگاهی در مسیر خرید و فروش مواد مخدر و اجناس دزدی قرار می‌گیرند و در نتیجه مشکلات‌ آن‌ها ده‌ها برابر می‌شود.

انتهای پیام