ابراهيم رهبر هم اكنون يك مجموعه نمايشنامه در دست چاپ دارد؛ اين مجموعه شامل نمايشنامه‌هاي “نيمكت”، “نياكان”، “نه، نمرده است”، “براي خواهر زاده يك دايي” است.

به گزارش ايسنا، همچنين رهبر نمايشنامه “نونو” يكي از آخرين نمايشنامه‌هايش را به دعوت انجمن نمايشنامه‌نويسان ايران روز 25 آبان ماه سال 1381 ساعت 6 بعدازظهر در خانه‌ي هنرمندان نمايشنامه‌خواني خواهد كرد. وي اين اثر را در سال 2001 فستيوال تئاتر كلن آلمان نيز نمايشنامه‌خواني كرده بود.

ابراهيم رهبر در 16 دي ماه 1317 در شهر صومعه‌سرا در گيلان متولد شد و دوره متوسطه را در همان شهر به اتمام رساند.

رهبر در دوره دبيرستان با كمك مهدي تجلي‌پور به روي صحنه تئاتر رفت و در همان دوره به ادبيات علاقه‌مند شد. تمامي نويسندگان نسل خود به شدت تحت تاثير زندگي و آثار صادق هدايت بود.

ابراهيم رهبر دو سال آموزگار، چندي كارمند بانك بود و بعد به تهران آمد و در رشته زمين‌شناسي در سال 1344 فارغ‌التحصيل شد و در وزارت كشاورزي به كار مشغول شد و در سال 1359 بازنشسته همين وزارتخانه گشت.

آشنايي ابراهيم‌ رهبر با طاهر غزال در سال 1334 بيشترين تاثير را در زندگي ادبي او گذاشت و با راهنمايي طاهر غزال و كتابخانه غني او به طور جدي به خواندن و نوشتن روي ‎آورد و حاصل آن چاپ داستاني به نام ”مرغزا” در جنگ طرفه به سردبيري احمدرضا احمدي در سال 1343 بود.

گرچه داستان‌نويسي حرفه اول ابراهيم رهبر است او خود مي‌گويد داستان چيز ديگري است ولي از همان آغاز دوره جواني نمايشنامه‌نويسي را از دوره جواني تا به امروز ادامه داده است.

وي نمايشنامه ”اجباري” را در سال 1340، ”باغ” را در سال 1342، ”تخت جمشيد” را در سال 1343 و ”مهربانان” را در سال 1344 نوشت و مجموعه اين نمايشنامه‌ها را با عنوان مهربانان و سه نمايشنامه ديگر در سال 1348 توسط نشر روز منتشر كرده است. و نيز تا كنون از وي مجموعه‌ داستان‌هاي ”دود” در سال 1349، ”من در تهرانم” در سال 1353، ”سوگواران” در سال 1354 و مجموعه داستان ”چاپ آخر راندگي” در سال 1374 منتشر شده است. برخي از اين كتاب‌ها نيز به چاپ دوم رسيده است.

انتهاي پيام