بيانيه هيات داوران در بخش مسابقه فيلم‌هاي مستند مسابقه‌ي فيلم‌هاي اول و دوم و مسابقه سينماي ايران در بيست و دومين جشنواره بين‌المللي فيلم فجر اعلام شد. به گزارش خبرنگار هنري ايسنا، بيانيه هيئت داوران بخش مسابقه فيلم‌هاي مستند متشكل از مصطفي زارق كريمي، فرشاد فرشته حكمت و فرهاد مهران فر به شرح زير مي‌باشد: به نام خداوند جان و خرد به نام آفريننده عشق و خرد و با سلام به هنرمندان و هنرجوياني كه رسيدن به زيبايي حقيقت را يگانه دغدغه خويش قرار داده‌اند. حضور سينماي مستند در معتبرترين جشنواره ملي فيلم ايران، نشان از درك صحيح برگزاركنندگان و اهميت گريزناپذير اين بخش حياتي در پويايي و ارتقاي سينماي كشورمان دارد. سينماي مستند ايران به دليل كم‌توجهي و عدم حمايت شايسته، بخشي كوچك از تنه معظم سينماي ملي محسوب مي‌گردد. اما بنا به اصل خود، همچنان شريف ترين و تأثيرگذارترين پاره آن نيز به شمار مي رود. شايد لازم به ذكر نباشد كه هويت اعتبار برانگيز سينماي ايران علاوه بر فيلمسازان انديشمند آن، مديون ويژگي‌هاي مستند اثار مطرح شده نيز است. لذا جاي دارد تا معماران سينماي ايران با اعتبار بخشيدن به اين وجه پر اهميت سينماي ملي ضمن پرورش حقيقت‌جويي و راست‌كرداري در پيكره اين رسانه فراگير، فرصتي فراهم آورند تا ملت بزرگ ايران بيش از پيش خويشتن خويش را در آيينه زلال سينماي راستين ملي كشورمان باز يابند. 22 اثري كه توسط هيئت محترم انتخاب مناسب رقابت تشخيص داده شده بود، داوران بخش مستند را با دو مشكل مواجه ساخت. اولين آن، تعداد ژنر‌هاي ناهمگون آثار در مقابل محدوديت جوايز بود، كه ما را ناگزير ساخت تا به مضاميني كه پرسش‌هاي حياتي و مشكلات دوران حاضر را سر لوحه قرار داده بودند، اولويت ببخشيم. دوم عدم تناسب و اختلاف فاحش در ساختار كيفي كه به ناچار آثار خوش‌ساخت حرفه‌اي را در مقابل ايده‌هايي بديع اما با ضعف ساختاري قرار مي‌دهد و ما داوران بي‌ترديد به دنبال بدعتي نو بوديم و خوني‌ تازه چرا كه تاريخ پر افتخار سينماي مستند به عنوان جرياني پويا و پيشرو آكنده از جسارت و نوآوري در بيان سينمايي بوده و خواهد بود. پس جاي دارد ضمن تقدير از اساتيدي كه نام و حضورشان در اين آزمون الگويي آموزنده بود صميمانه دست نسل جوان سينماي مستند كشورمان را به دليل گزينش اين طريق پر نشيب در ميان بينش و احساس شخصي و همچنين حضور زنده و جدي در لايه‌هاي عميق تر روابط انساني به گرمي بفشاريم و حق است كه به ياد آوريم حضور تأثيرگذار آن به سبكبال را سه بي‌پرواز پرواز را برگزيدند. آن سه پروانه كه در حقيقت جويي خويش ذوب گشته تا در شمايل آثارشان جاودانه گردند. آنان كه نام و تصويرشان بخش مستند جشنواره را تطهير نمود زنده يادان سعيد جان بزرگي، كاوه گلستان و سيد ابراهيم اصغرزاده كه با چگونه زيستن خويش، عشق را تجسمي ديگر بخشيدند و مثالي گشتند براي ديگر جان‌هاي جوان و حقيقت‌جو با يادي از بزرگ طريق عشق «مولانا» گرامي‌شان مي‌داريم: عشق كارش هست با هم آوري پرورش دادن يكي آن ديگري پرورش دادن نشان عاشقي‌ست خواستن بي پروريدن فاسقي‌ست كمال تبريزي، فرهاد توحيدي، سعيد حاجي ميري، مسعود فراستي و احمدرضا معتمدي بيانيه خود را در بخش مسابقه فيلم‌هاي اول و دوم به شرح زير صادر كردند: هيئت داوران فيلم‌هاي اول و دوم بيست و دومين جشنواره بين‌المللي فجر با ديدن 18 فيلم بلند و 10 فيلم كوتاه و مستند با خوش‌آمدگويي به ديدگاههاي تازه و جوان به عرصه سينماي ملي، خود را موظف مي‌داند به دو معضل جدي اشاره كند. اول: معضل فيلمنامه و پايان‌بندي فيلم‌ها، كه بسياري از فيلم‌هاي اول و دوم دچار آن هستند. دوم: نگاه بيگانه را مبناي نگاه خويش قرار دادن كه به چيزي جز آثار سطحي و خودباخته نمي‌انجامد. مي‌دانيم كه محال است هنر كشوري بتواند به معناي واقعي جايگاه جهاني پيدا كند و با مخطب جهاني تعامل يابد مگر اينكه بتواند از پايگاه مستحكمي در بين مخاطبان خودي برخوردار باشد، هيچ اثر هنري و فرهنگي جهاني نمي‌شود مگر ملي باشد و به فرهنگ ملي و‌ آرماني خود اتكا كند و ببالد، و به فرم و زيبايي شناسي ملي دست يابد. با اين نگاه به صنعت هنر سينماي ملي است كه بهترين‌هاي خود را به اتفاق آرا برمي‌گزينيم. به گزارش ايسنا هيات داوران بخش مسابقه‌ي سينماي ايران مشتكل از محمدرضا بزرگ‌نيا، ابوالحسن داوودي، محمد داوودي، مجتبي راعي، سيد مهدي شجاعي، مينو فرشچي و علي نصيريان بيانيه خود را به شرح زير اعلام كردند: داوران بيست و دومين جشنواره سينمايي فجر با اعتقاد به جايگاه فرهنگي و اقتصادي و ويژگي‌هاي انكارنشدني و ارزشمند سينماي ايران در طول ده روز، 30 فيلم بلند و 18 فيلم كوتاه را به تماشا نشستند. اين مجموعه به عنوان چشم‌اندازي از پرونده يك ساله سينماي ايران در اولين نگاه نشان مي‌دهد كه بخشي از اعتبار و ارزش‌هاي اين سينماي متعالي به دلايل ذيل به مخاطره افتاده است. بالا رفتن هزينه‌هاي توليد و از دست رفتن بخش عمده‌اي از مخاطبان سينماي بدنه، به دليل تغيير ذائقه تماشاگر داخلي، همچنين تغيير نوع نگاه و انتظار بين‌المللي از سينماي ايران باعث شده است كه نشانه‌هايي از آسيب در اين سينماي متعالي نمايان گردد كه مهمترين آن وجهي از بلاتكليفي و شتابزدگي سينماگران در انتخاب طرحها و قالب‌هاي بياني است كه شايستگي سينماي حرفه‌اي ما را داشته باشد. تماشاي اين آثار به عنوان منتخب فعلايت يك ساله سينماي ايران و مشاهده ارتقاي كيفي و كمي تماشاي اين اثار و اقبال تماشاگران از آنها ما را بر اين باور استوار كرد كه دو وجه گسترده‌تر كردن محدوده موضوعات و توجه به نياز و درخواست جامعه و نسل امروز ما زا يك سو و ارتقاي استانداردهاي حرفه‌اي اين سينما و رساندن آن به حدود معيارهاي حرفه‌اي جهاني، راه‌هاي اصلي آشتي تماشاگران با سينما و بازگشت و گسترش اعتبار و اقتدار سينماي ايران است. تلاش يك يا دو اثر براي رسيدن به حدود اين استانداردها، اگرچه ستودني و قابل تقدير است، كافي نيست. در واقع ارتقاي استانداردهاي حرفه‌اي كليت سينماي ايران است كه بايد به يك پروژه و عزم ملي تبديل شود. همچنان كه توجه كافي و نگاه حرفه‌اي اهميت وجه نرم افزاري فيلمنامه نويسي و بها دادن مادي و معنوي به آن، موجب انگيزش نيروهاي بالفعل و بالقوه در كار خلق فيلمنامه خواهد شد. تماشاي محصولات سينمايي امسال نشان داد كه چگونه توجه محدود اما منطقي و اصولي به موضوعات و حيطه‌هاي جديدتر مي‌تواند زمينه آشتي فرهنگي را فراهم كند. در اين ميان وسعت ديد مسئولان و توجه و همكاي آنها با گسترش اين نوع نگاه منطقي به سينما، مي‌تواند اين هنر صنعت را به جايگاهي فراتر از اقتدار گذشته‌اش باز گرداند. اهتمام و تلاش مديريت فرهنگي در جهت اين رشد كيفي ستودني است، اما هنوز بودجه سينماي ايران، با توجه به نقش و اهميتي كه اين سينما در اعتلاي فرهنگي جامعه كنوني ما دارد، بودجه‌اي حقارت آميز است كه اگر هرچه سريعتر به شكلي جدي در آن تجدي نظر نشود، سير قهقرايي اين سينما در تمام زمينه‌هاي توليد، توزيع و نمايش سرعت و شتابي دو چندان خواهد گرفت. انتهاي پيام