محمدعلي ابطحي در وبلاگ خود اين بار درباره‌ي اين كه «امکان راه‌اندازي شبکه‌هاي خصوصي وجود دارد» به نگارش مطالبي پرداخته است. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) در وبلاگ ابطحي آمده است: در قانون اساسي جمهوري اسلامي راديو و تلويزيون در انحصار دولت پيش‌بيني شده است. اين اصل در نزديک به سه دهه پيش، در دوران جنگ سرد و قبل از انقلاب ارتباطات تصويب شده است. در آن دوران رسانه‌هاي خيلي از کشورها در اختيار دولت بود و مهمتر آن که امکان کنترل اطلاع رساني وجود داشت. شايد نسل جديد به ياد نداشته باشد. ولي در آن سال‌ها راديو که هنوز خيلي نفوذ داشت و رسانه فراگير بود تنها عرصه نبردهاي تبليغاتي بين‌المللي در دوران جنگ سرد بود. شب‌ها اگر موج MW را مي‌چرخانديم بيشتر از صداي راديوها، صداي امواج پارازيت بود که شنيده مي‌شد. کشورهاي مختلف يا با پشتيباني آمريکا و بيش از اين که به فکر خريد فرستنده باشند، سيستم‌هاي پارازيت را مي‌خريدند تا مراقبت کنند. صداهاي راديويي مخالف آنان به گوش مردم کشورشان نرسد. اما اکنون جنگ سرد پايان يافته سيستم‌هاي پارازيت راديويي توليد نمي‌شود. صدها فرستنده تلويزيون از همه نقاط دنيا قابل رويت هستند، اينترنت در همه خانه‌ها اخبار همه دنيا را به درون خانه‌ها آورده است. انحصار راديو و تلويزيون در اختيار دولت باشد يا نباشد، همه اخبار در اختيار همه است. تنها ضرر انحصاري بودن راديو تلويزيون، افت کيفيت به دليل عدم رقابت و پرداخت مخارج هنگفت آن از جيب مردم و بيت المال است و در اهداف سياسي به حکومت کمکي نخواهد کرد. يقينا اگر نويسندگان قانون اساسي در شرايط فعلي دنيا بودند رضايت به انحصاري بودن راديو و تلويزيون نمي‌دادند. اما با همين قانون اساسي هم امکان راه‌اندازي شبکه‌هاي خصوصي وجود دارد. اما باور اين که دوران جنگ سرد تمام شده و انقلاب ارتباطات مرزها را از ميان برداشته براي خيلي‌ها سخت است. انتهاي پيام