ناصر تقوايي كه طي چند سال گذشته پروژه‌هاي نيمه تمام فيلم‌سازي‌اش همچون « چاي تلخ»، « زنگي و رومي» و... به علاقه‌مندانش اين فرصت را نداد تا بار ديگر به تماشاي آثارش بنشينند ، گفت: سه فيلم من پي در پي ناتمام ماند، هيچ گلايه‌اي از هيچ‌كس ندارم و توقع ندارم كسي در اين راه با من همراهي مي‌كرد اما فكر مي‌كنم كساني كه جلوي اين كار را گرفتند و مانع ساخت اين نوع فيلم‌ها شدند، بعضي وقتها يك كارمند بودند و نه سياستمدار، بنابراين اين اتفاق تاثير يك سليقه است. به گزارش خبرنگار هنري ايسنا، احمد طالبي‌نژاد نيز که وي را در جمع دانشجويان دانشكده هنرهاي زيبا، همراهي مي‌كرد افزود: اگر ما سينماي فرهنگي داريم، مرهون كساني است كه براي مقابله با فيلم فارسي با نگاه نو آمدند بنابراين ناصر تقوايي يك مرد تاريخي است كه حق بزرگي بر گردن سينماي ما دارد. ناصر تقوايي ضمن ابراز خرسندي از حضور در جمع دانشجويان گفت: فرهنگ را نمي‌توان به مقاطع مختلف تقسيم كرد بنابراين هميشه يك پيوستگي را نبايد فراموش كرد. اگر درباره اثر يك هنرمند صحبت مي‌كنيم، فراموش نكنيم اين اثر در چه زمانه‌اي پديد آمده است. اثر خوب بايد شرايط درستي براي مطرح كردن داشته باشد، آنچه هنرمندان را به كار كردن تحريك مي‌كند، تاثيري است كه زمانه بر آنها مي‌گذارد. به گزارش ايسنا در اين برنامه كه با عنوان جشنواره فيلم‌هاي كوتاه و مستقل برگزار مي شد « ساز دهني» امير نادري و «رهايي» ناصر تقوايي به نمايش درآمد . طالبي‌نژاد نيز ضمن اشاره به اين دو فيلم و عنوان جشنواره «‌فيلم‌هاي كوتاه و مستقل» گفت: هيچ كدام از فيلم هايي كه در اين برنامه به نمايش درآمدند، داراي بودجه مستقل نبودند. اما تفكر مستقلي پشت آنها وجود دارد كه حتي در شرايطي كه به نمايش درآمدند از آنها تعابير سياسي شد. ناصر تقوايي نيز گفت: آنچه سينما را مستقل يا وابسته نشان مي‌دهد ارتباطي به سرمايه دولتي يا خصوصي آن ندارد. سينما هنر گراني است، فيلمسازان خوب ما هم آدمهاي ثروتمندي نبودند بنابراين آنچه باعث مستقل بودن يك اثر هنري مي‌شود، ماهيت آن اثر است. وي معتقد است: در هر محيط فرهنگي كه مديراني دلسوز فرهنگ وجود داشته باشند انجام كار مستقل متوقف نمي‌شود و زماني كه در اين شرايط فراهم نبود، ما در خانه نشستيم و فيلم نساختيم. شايد هم اگر حرمتي هم اكنون در جامعه داريم به همين علت است كه در حد گذران زندگي هم به فيلم‌سازي نگاه نكرديم. به گزارش ايسنا، در ادامه اين نشست تاصر تقوايي اين موضوع را مطرح كرد كه زمانيكه فشار بر ادبيات ما بود، سينماي ما رشد كرد. وي گفت: شايد يكي از دلايل كه من ادبيات را ترک کردم و به سمت سينما آمدم همين باشد من در آن سالها يك داستان 85 صفحه‌اي نوشته بودم كه 60 صفحه آن قرار بود سانسور شود. تقوايي افزود: درباره سينما هم همين‌طور ا گر فرصت و سالهاي طولاني براي تجربه كردن داشتم شايد كارم را دوباره عوض مي‌كردم. تقوايي در ادامه گفت: زمانيكه يك هنرمند يك فيلمي را شروع به فيلمبرداري مي‌كند، بيش از آن نيروي او صرف شده است و همانند زمان پايان فيلمبرداري يك فيلم خسته است و داستان فيلم براي او كهنه شده است. وي افزود: فيلمسازاني استثنايي بودند كه در جامعه بدون وقفه ادامه دهند، همچون عباس كيارستمي اما مثل من و آقاي بيضايي فاصله‌هاي ده ساله بين كارهايمان است. تقوايي خطاب به دانشجويان گفت: بنابراين اگر واقعا علاقه‌مند به سينما هستيد، با توجه به اين چشم‌انداز آگاهانه وارد شويد. كارگردان «‌كاغذ بي‌خط» سينماي عامه‌پسند را در هر جامعه لازم دانست كه در كنار سينماي فرهنگي حضور داشته باشد و گفت: اما متاسفانه بايد پرسيد چرا سينماي عامه‌پسند ما رشد نمي‌كند؟ چرا مي‌خواهد ملت ما را عقب نگه دارد؟ تقوايي در پاسخ به سوالي كه مطرح مي‌كرد آيا شما در پي اعتراض به ساخت فيلمفارسي فيلم مي‌ساختيد، اظهار داشت: ما قصد مبارزه نداشتيم، فقط مي‌خواستيم فيلم بسازيم، كوشش ما اين بود كه ذهنيت خودمان را فيلم كنيم. وي با اشاره به اينکه قائل به دو نوع هنرمند است افزود: هنرمنداني كه مصرف‌كننده فكر ديگران هستند و گروه ديگر هنرمنداني كه صادركننده فكر هستند. گروه دوم قصد دارد بر جامعه خود اثر بگذارد. كارگردان « اي ايران» درباره نوع فيلمسازي كارگردانان نسل اول و شرايط اجتماعي - سياسي كه در سالهاي اخير بازتابي در فيلم هايشان نداشته است گفت: زمانيكه هنرمندي موضوعي براي مطرح كردن دارد الزاما بدين معني نيست كه حتما بايد سياسي يا اجتماعي باشد. به اعتقاد من حتي اگر از يك فيلمي ياد بگيريم چگونه اتاق را تزيين كنيم خيلي خوب است چون اين نكات كوچكي است كه مسائل اصلي‌تري را پيش رو قرار مي‌دهد. وي تاكيد كرد: موضوع بد و خوب درباره سينما وجود ندارد، مهم اين است كه چگونه آنرا عرضه كنيم. متاسفانه فضاي جامعه ما سياست زده است و چون نظريه‌پرداز سياسي نداريم، همه‌ي هنرمندان توقع دارند كار سياستمداران را انجام دهند. ناصر تقوايي به فيلم « كاغذ بي‌خط» اشاره كرد و گفت: يازده سال براي تصويب فيلم‌نامه كاغذ بي‌خط طول كشيد. آنچه باعث مخالفت با فيلم‌نامه آن بود چيست؟ چون بعد از ساخت حتي يك فريم هم سانسور نشد. من خودم معتقدم بيشتر با متن‌هايي كه من مي‌نويسم مشكل وجود دارد، وقتي فيلم مي‌شود با آن مشكلي نيست چون فيلم يك صفحه و يك سكانس نيست بلكه تابلو نقاشي است كه يك مجموعه را بازتاب مي‌دهد. اگر هنوز فيلم اجتماعي ساخته مي‌شود به دليل حس پنهاني است كه در فيلم‌ها وجود دارد اما متاسفانه در برخي از آنها به استعاره تبديل شده است. انتهاي پيام