محسن پرويز - معاون فرهنگي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي و رييس بيستمين نمايشگاه بين‌المللي كتاب تهران - در يادداشتي از برپايي نمايشگاه امسال گفته است. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در يادداشتي كه در شماره‌ي جديد "كتاب هفته" به نقل از پرويز به‌چاپ رسيده، آمده است: «آقاي ايكس خواب بود و خواب مي‌ديد. چه خواب شيريني! بيستمين نمايشگاه كتاب در پيش بود. كارگران در تقاطع سئول - چمران (اصلي‌ترين راه دسترسي به مكان شركت سهامي نمايشگاه‌ها) مشغول پل زدن بودند و اگر نمايشگاه كتاب در آن‌جا برگزار مي‌شد، ترافيك سنگين‌تر از سال‌هاي پيش، همه را كلافه و عصباني مي‌كرد. چند سالن از شركت سهامي تخريب شده بود و فضا تنگ‌تر از سال‌هاي پيش بود. رييس‌جمهور در سخنراني افتتاحيه نمايشگاه نوزدهم با لحني مطايبه‌آميز گفته بود كه سال ديگر نبايد در اين مكان برگزار شود. يك مسابقه برد - برد براي آقاي ايكس! چه خواب شيريني! اگر نمايشگاه همان‌جا بود، همه ناراضي مي‌شدند و عملا امكان اين كار نبود. اگر نمايشگاه جابه‌جا مي‌شد،‌ آقاي ايكس مي‌گفت كه به‌دليل حرف رييس‌جمهور بود و همه مشكلات طبيعي را هم به گردن اين جابه‌جايي مي‌انداخت! هرچه مي‌شد، برد با او بود! اقاي ايكس در خواب مي‌ديد كه نمايشگاه، نمايشگاه نيست. بعضي‌ها گفته‌اند كه نمي‌آيند،‌ بعضي‌ها گفته‌اند كه نمي‌روند! بلبشو شده است! در دل آقاي ايكس قند آب مي‌كردند! و او هنوز خواب بود. آقاي ايكس را خواب برده بود و - در خواب او - نمايشگاه را آب برده بود! ناگهان آقاي ايكس از خواب پريد! نمايشگاه را آب نبرده بود؛ ترافيك هم نبود، همه با مترو مي‌آمدند و با اتوبوس! همه هم مي‌آمدند. ناشران هم - همه‌شان - آمده بودند. ناشران مي‌گفتند كه با وجود مشكلات دو روز آغازين، فروش خوبي كرده‌اند. هيچ ناشري در پستو و بن‌بست نبود. ‌همه از امكانات يكسان برخوردار شده بودند. مردم، ده درصد بيش از سال گذشته آمده بودند و مجبور نبودند فاصله بين سالن‌ها را بي‌حاصل طي كنند. همه‌چيز خوب بود؛ شايد بهتر از گذشته! به‌جز آقاي ايكس، كه در بيداري ناخن انگشتانش را به‌هم مي‌زد تا شايد دعوايي راه بيفتد، يا سيلي يا هر چيز ديگري كه نمايشگاه را دچار مشكل كند. ولي آقاي ايكس ديگر خواب نمي‌ديد و در بيداري، اهل فرهنگ دست به دست هم مي‌دهند، تا فرهنگ جامعه را تعالي بخشند؛ ‌اگر چه امثال آقاي ايكس را خوش نيايد!» انتهاي پيام