مرتضي كاخي معتقد است: در ميان شاعران جوان هستند شاعراني كه شعرهاي اصيل مي‌گويند. اين منتقد و پژوهشگر در ادامه‌ي گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، شعر شاعران جوان امروز را در سبك‌هاي مختلف دانست و گفت: شاعران جواني هستند كه به شيوه‌ي كهن‌سرايان قديم شعر مي‌گويند، يا عده‌اي نوسراياني هستند كه به سبك نيما و يا سپيد شعر مي‌گويند. قضاوتي كه من در اين سه نوع دارم، قضاوتي صوري بر اساس وزن،‌ قالب و سبك نيست. اعتقادم به نو و كهنه هم نيست؛ بلكه به شعر اصيل اعتقاد دارم؛ شعري كه در من ايجاد انگيزه كند و باعث اعتلاي روحي‌ام شود. در مقابل، شعر مبتذل نيز وجود دارد، كه درواقع شعري است كه تنها گفته شده است، و شاعران جوان مابين اين دو قطب حركت مي‌كنند. او درباره‌ي نقد شعر جوان نيز گفت: گاهي كساني شعر جوان را نقد مي‌كنند كه شعر سپيد را ملاك قرار مي‌دهند و نمي‌توانند بيان خود را در قالب غزل و قصيده هم بياورد. عده‌اي از اين افراد هم از كهنه‌دوستان هستند كه اصلاً شعر مدرن و سپيد را شعر نمي‌دانند و اين شعر را اراجيف و شاعرانش را خائنان به زبان فارسي مي‌دانند. بعضي اساتيد دانشگاه تا حدي پيش مي‌روند كه مي‌گويند اگر كسي در كلاس از نيما يوشيج بپرسد، اخراج مي‌شود! حال در اين محيط ملاك نقد چيست؟ براي من فرق نمي‌كند و همان تعريف ساده‌ي فروغ فرخزاد را مي‌پذيرم؛ شعر شعر است ديگر! كاخي در ادامه يادآور شد: جدا كردن محتواي شعر از فرم و بيان شعري كاري كهنه و غلط است،‌ و امروز هيچ منتقدي در دنيا اين تقسيم را ندارد؛ بلكه بر اساس تئوري نظريه‌ي ادبي مدرن، مي‌گويند شعر وقتي متولد مي‌شود، محتوا و فرمش را با خود مي‌آورد. با وجود اين، دسته‌اي از شاعران جوان كه به شعريت شعر پرداخته‌اند، چه در فرم كلاسيك شعر فارسي و چه در فرم مدرن، درخشان‌اند و بعضي‌ها هم اصلاً خوب نيستند. انتهاي پيام