محمدرضا سرشار معتقد است: مسائلي، خلق يك اثر ادبي درباره‌ي امام (ره) و انديشه‌هاي ايشان را به ‌تأخير انداخته است. به گزارش گروه دريافت خبر خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين نويسنده كه در نمايشگاه بين‌المللي كتاب تهران درغرفه‌ي مؤسسه‌ي تنظيم و نشر آثار امام‌ خميني (ره) حاضر شده بود، درباره‌ي حضور امام (ره) در ادبيات دفاع ‌مقدس و انقلاب، گفت: حضور امام (ره) در ادبيات انقلاب و جنگ تحميلي كاملا آشكار است. ما هيچ اثري درباره‌ي انقلاب يا جنگ‌ تحميلي توسط يك نويسنده‌ي منصف نمي‌بينيم كه حضور امام (ره) در آن محسوس نباشد؛ به‌عبارتي همان طور كه مقام معظم رهبري فرمودند، اين انقلاب بي‌ نام خميني (ره) در هيچ كجاي جهان شناخته‌شده نيست. در ادبيات هم همين‌طور است. او در ادامه افزود: سرچشمه‌ي انقلاب و حضور چشمگير مردم در جنگ‌ تحميلي، امام (ره) هستند و نمي‌توان در اين دو حوزه نوشت و از امام چيزي نگفت. در جنگ‌ تحميلي كه داوطلبان نقش اصلي را داشتند، به عشق امام آمده بودند و اگر امام نبودند، يك ميليونيوم آن‌ها هم به جبهه نمي‌رفتند. هيچ وصيت‌نامه‌اي از شهداي جنگ نمي‌بينيد كه در آن از امام ياد نشده باشد. سرشار درباره‌ي آثاري كه مستقيما به امام (ره) پرداخته است، گفت: معمولا وقتي درباره‌ي موضوعي زياد صحبت مي‌شود، احساس اشباع كاذب در ذهن‌ها پديد مي‌آيد. درباره‌ي امام (ره) كتاب‌هاي غيرداستاني متعددي به چاپ رسيده است. خاطرات زيادي از شخصيت‌ها و شاگردان ايشان وجود دارد؛ اما بيش‌تر اين آثار چون پرداخت هنري مناسبي ندارند، سير كاذبي ايجاد كرده و خلق يك اثر ادبي را در اين زمينه به تأخير انداخته‌اند. اين نويسنده در ادامه درباره‌ي انتظار براي خلق آثار ادبي كيفي با توجه به گذشت 30 ‌سال از انقلاب‌ اسلامي، گفت: اين انتظار به‌جاست؛ اما تا جايي كه من مي‌دانم، در 30 سال اخير در كشورمان آن‌قدر مسائل اتفاق افتاده است كه گويي ما يك دوره‌ي فشرده از حوادث و مسائل و يك فيلم دور تند را گذرانده‌ايم. به‌عنوان مثال وقتي جنگ‌ تحميلي به پايان رسيد، مسائل جديدي پيش آمد و روي مسائل دفاع مقدس را پوشاند و دفاع مقدس به موضوع حاشيه‌يي تبديل شد. البته نهادهايي مثل بنياد حفظ آثار و ساير نهادها خواستند به اين مسأله توجه كنند و اين را در ذهن شاعران و نويسندگان و مردم زنده نگه دارند و مسائلي مانند سفر راهيان ‌نور در اين راستاست و يا دادن سفارش به نويسندگان از جمله‌ي اين كارها بوده است. اين‌ها باعث شد مسأله‌ي جنگ تا حدودي زنده بماند؛ اما بپذيريد كه كارهاي سفارشي در ادبيات خيلي كيفي نخواهد بود؛ ولي از اين‌كه هيچ كاري انجام نشود، بهتر است. درباره‌ي امام (ره) هم مؤسسه‌ي تنظيم و نشر آثار امام‌ خميني (ره) مي‌تواند اين كار را انجام دهد. او با تأكيد بر اين‌كه امام (ره) و انديشه‌هاي ايشان مي‌تواند منبع خلق آثار ادبي باشد، گفت: به نظر من، امام منبع الهام تا زمان ظهور حضرت قائم (عج) هستند و در تاريخ ما بعد از ائمه‌ي ‌معصومين هيچ شخصيتي سراغ نداريم كه بتواند اين همه انقلاب در جان‌ها ايجاد كند و براي اسلام عزت بياورد و دنيا را به طرف دين برگرداند. زماني در اثر حملات جريان سكولاريستي، دين به حاشيه رفته بود؛ اما با انقلاب به عرصه بازگشت و پيروان آن شروع به تبليغ كردند. چنين شخصيتي هميشه مي‌تواند براي آزادگان و جويندگان نور و پاكي الهام‌بخش باشد. انتهاي پيام