مسؤول تهيه‌ي پرونده‌ي «نوروز» براي ثبت در فهرست ميراث ناملموس جهاني، گفت: اگر به من مي‌گفتند، نوروز مي‌تواند به‌شكل چندمليتي يا مستقل ثبت شود، من ثبت چندمليتي آن را انتخاب مي‌كردم. محمد ميرشكرايي در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ايران‌شناسي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، بيان كرد: ثبت يك پرونده‌ي چندمليتي در حوزه‌ي ايران فرهنگي، به اتحاد منجر مي‌شود و ايران در محور آن قرار مي‌گيرد. وقتي آييني بين چند كشور مشترك باشد، به‌لحاظ مقررات يونسكو كشوري نمي‌تواند آن را به‌صورت مستقل ثبت كند. او ادامه داد: اگر بتوانيم آيين و سنن ديگري را مانند نوروز پيدا كنيم و به‌صورت مشترك با كشورهاي همسايه به ثبت برسانيم، گستره‌ي جهان ايراني مستند‌سازي خواهد شد. وي اظهار داشت: اگر من پرونده‌ي نوروز را فقط براي ايران آماده مي‌كردم، آن را به تمام منابع ارجاع مي‌دادم، چون برخي آيين‌ها در جمهوري آذربايجان يا برخي در كردستان عراق و ديگر مناطق مفصل‌ترند و همه‌ي آن‌ها، يك نوروز و يك فرهنگ هستند. او بيان كرد: ايجاد هماهنگي بين كشورها، كار بسيار مشكلي است، چون تمام امور بايد با سفرا، نمايندگي‌هاي يونسكو و ... هماهنگ شوند. درباره‌ي نوروز نيز دو كنگره‌ي هماهنگي را در تهران برگزار كرديم. ايران، محور ثبت پرونده‌ي نوروز بود و تمام پرونده‌ را ما آماده كرديم و حتا از آيين‌ها و مراسم كشورهاي عضو اين پرونده مطلع بوديم. با اين وجود، از آن‌ها خواستيم اطلاعات خود را بفرستند. ميرشكرايي تأكيد كرد: وقتي صورت‌هاي مادي و معنوي در يونسكو ثبت مي‌شوند، دولت‌هايي كه اين آيين‌ها و آثار در كشورشان وجود دارند، موظف به حفظ، احيا و گسترش آن‌ها مي‌شوند. مسؤول تهيه‌ي پرونده‌ي چندمليتي نوروز گفت: وظايف دولت‌ها درباره‌ي صورت‌هاي مادي ساده است. آن‌ها بايد بناها را در صورت تخريب شدن، مرمت و بازسازي كنند. او درباره‌ي وظيفه‌ي دولت‌ها در پرونده‌هاي ميراث معنوي، بيان كرد: به‌جز تشويق و ايجاد امكانات، دولت‌ها نقش و كاري در اين زمينه ندارند. اين فرهنگ‌ها زنده هستند، مثلا نوروز را چه در يونسكو ثبت كنيم و چه ثبت نكنيم، مردم آن را برگزار مي‌كنند. وي افزود: در ايران، امكان تعطيلي 13 روزه براي نوروز وجود دارد تا مردم به مراسم جشن برسند. البته در كشورهاي ديگر، دولت به آداب و رسوم نوروز هم مي‌رسد. در كشور ما سنت‌هاي نوروز به‌شكل ديگري برگزار مي‌شوند و مثلا با شكلي كه در ازبكستان برگزار مي‌شود، متفاوت است، چون آن‌ها كارناوال برگزار مي‌كنند. ميرشكرايي اظهار كرد: به دفتر ثبت آثار تاريخي، طبيعي و معنوي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري پيشنهاد مي‌كنم، به‌دنبال ثبت شدن نوروز در فهرست يونسكو، در كشور جشن بگيرند يا در نخستين نوروزي كه پس از اين ثبت در راه داريم، برنامه و مراسم اجرا كنند. به علاوه، مي‌توان نمايندگان كشورهاي عضو پرونده‌ي نوروز را به ايران دعوت كرد. او در پاسخ به پرسش خبرنگار ايسنا كه آيا پس از آن‌كه كشوري پرونده‌اي را در يونسكو ثبت كند، امكان ثبت همان پرونده براي كشور ديگري وجود دارد؟ گفت: خير؛ اما كشورها مي‌توانند به جمع كساني كه آن پرونده را تهيه كرده‌اند، بپيوندند. گرچه به‌طور دقيق از قوانين اين بحث در يونسكو اطلاع ندارم. وي توضيح داد: براي مثال، افغانستان و تاجيكستان براي پرونده‌ي نوروز اقدام كردند؛ اما چون هنوز عضو كنوانسيون ميراث ناملموس سال 2003 ميلادي نشده بودند، نام‌شان در پرونده ثبت نشد. آن‌ها درخواست داده‌اند و به‌محض اين‌كه عضويت‌شان در كنوانسيون تأييد شود، نام آن كشورها به پرونده‌ي نوروز افزوده خواهد شد. ميرشكرايي درباره‌ي پرونده‌ي عاشيق لار، گفت: نمي‌دانم وضعيت اين مسأله چگونه مي‌شود، چون افغانستان و تاجيكستان درباره‌ي نوروز در جريان پرونده حضور داشتند، اما نمي‌دانم درباره‌ي كاري كه كشور ديگري انجام داده است، ولي ما به آن نپرداخته‌ايم، چه اتفاقي خواهد افتاد. بايد اين موضوع را از يونسكو پرسيد. او درباره‌ي اين‌كه آيا مي‌توان پرونده‌ي عاشيق لار را به نام ايران در يونسكو ثبت كرد؟ بيان كرد: حتما تفاوت‌هايي بين عاشيق لار ايران و عاشيق لار جمهوري آذربايجان به‌لحاظ ساز، آواز، ترانه و اجرا وجود دارد و مي‌توان پرونده‌اي را به‌صورت جداگانه ثبت كرد. ميرشكرايي تأكيد كرد: در ايران، آيين شايسته‌ي ثبت زياد داريم و بهتر است، به آن‌ها بپردازيم تا آن‌ها را از دست ندهيم. نبايد دائم به چيزهايي بپردازيم كه كشورهاي ديگر آن‌ها را ثبت كرده‌اند. بايد كار مطالعاتي انجام دهيم و به كمك آن بگوييم، همه‌ي اين آيين‌ها يك اصل و ريشه دارند. من خيلي نمي‌پسندم كه ما بگوييم، چون كشور ديگري پرونده‌اي را ثبت كرده است، ما هم برويم آن را ثبت كنيم. انتهاي پيام