يك متخصص اقتصاد كشاورزي گفت:‌ زمينه‌ قيمت‌گذاري محصولات بايد براساس مزيت نسبي مناطق شناسايي شود.

دكتر حامد قادرزاده در گفت‌وگو با خبرنگار كشاورزي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، اظهار كرد: هر سازماني شامل چهار بخش توليد، پرسنلي، مالي و بازار است كه بخش بازار گرداننده‌ اصلي سازمان است. چون بازار به واحد توليدي مي‌گويد چه چيزي با چه تعدادي و با چه شيوه‌اي توليد شود و چنانچه اين كاركرد مناسب باشد، سوددهي واحد تضمين و بخش مالي تقويت مي‌شود. با تقويت بخش مالي نيز مي‌توان نيروي انساني را استخدام كرد.

به گفته‌ وي اساسا توسعه‌ هيچ فعاليتي بدون وجود بازار مناسب و كانال مناسب بازاريابي تحقق پيدا نمي‌كند. بخش كشاورزي اگر توسعه پيدا نمي‌كند به اين دليل است كه كشاورز ديد تجاري ندارد و نتوانسته‌ايم محصولات اندك را در مسير مناسب بازار قرار دهيم تا موجبات تشويق كشاورزان، تقويت بنيه مالي آن‌ها و نهايتا حركت از كشاورزي سنتي به سمت مدرن كه همان كشاورزي توسعه يافته است را فراهم كنيم.

قادرزاده با بيان اينكه يكي از بحث‌هاي اساسي در بازار قيمت محصولات است، تصريح كرد: ‌ما نبايد به طور مستقيم در قيمت‌گذاري دخالت كنيم بلكه بايد زمينه‌ قيمت‌گذاري را براساس وضعيت منطقه شناسايي كنيم ودر آن جهت براساس مزيتي كه وجود دارد، خودبخود قيمت تعيين خواهد شد.

وي افزود: ‌قيمت محصولات كشاورزي مثل بسياري از محصولات صنعتي نمي‌تواند ثابت و حتي نسبتا ثابت باشد، اما ما مي‌توانيم واريانس قيمت را كم كنيم. از اين رو بايد در كل بخش كشاورزي كشور بسته به موقعيت جغرافيايي، مزيت نسبي توليد محصولات كشاورزي تحت مطالعه قرار بگيرد؛ اينكه چه منطقه‌اي قابليت توليد چه محصول يا محصولاتي را دارد. قيمت تمام شده محصول توليد شده چه قدر است و نياز اقتصادي خانوارهاي توليدكننده و حداقل وسعت اقتصادي منطقه چه مقدار است. پس از اين‌ها مشخص مي‌شود محصول با چه قيمتي فروش برود و محصول مشابه وارداتي آن با چه قيمتي وارد مي‌شود و آيا اساسا كشور در آن محصول مزيت دارد يا خير.

قادرزاده يادآور شد: سال‌هاست در خصوص تثبيت قيمت تلاش مي‌كنيم، اما هيچ گاه نتيجه نگرفتيم. محصولات كشاورزي در كشور به شدت تابع عوامل غير قابل كنترل اقتصادي و زيست محيطي هستند واين باعث شده نوسان توليد در بازار به شدت باشد و قضيه تار عنكبوتي در مورد بسياري محصولات به ويژه محصولات جاليزي بيشتر شود.

وي با بيان اينكه زماني مي‌توانيم در بحث قيمت‌گذاري دخالت كنيم كه كشاورزي ما مدرن شود، افزود: وقتي معيارهاي استاندارد، درجه‌بندي و بسته‌بندي تعيين شود، قيمت تثبيت مي‌شود چرا كه در بازار محصولات كشاورزي يك ساختار نسبتا رقابت كامل داريم كه دخالت در قيمت به هزينه بسيار بالايي براي دولت تمام مي شود و دولت نمي‌تواند تحت هيچ شرايطي روي قيمت‌ها دخالت كند و تنها با سياست‌گذاري مناسب در اقتصاد به ويژه در بخش كشاورزي و سوق دادن توليد محصولات براساس مزيت نسبي مناطق مورد توليدي زمينه رقابتي كامل‌تر خواهد شد.

اين متخصص اقتصاد كشاورزي با بيان اينكه قيمت يكي از كاركردهاي بازار است كه از برخورد عرضه و تقاضا به وجود مي‌آيد، ادامه داد: با توجه به اينكه تعداد مناطق توليد محصول براساس مزيت نسبي كمتر مي‌شود يك واحد قيمت‌گذاري و نظارتي براي حمايت از مصرف‌كننده مي‌توان داشت و از طرفي بايد بدانيم در سياست‌ واردات و صادرات بسته به پيش بيني‌ها وارد عمل شويم تا شاهد قيمت بسيار بالا ياپايين در بازار باشيم.

انتهاي پيام