پيكر پرويز منصوري ـ موسيقيدان ‌، مدرس، ‌مترجم‌ و مولف ـ با حضور اهالي موسيقي به سمت قطعه هنرمندان بهشت‌ زهرا(س) بدرقه شد.

به گزارش خبرنگار بخش موسيقي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، مراسم تشييع پيكر‌ زنده‌ياد «پرويز منصوري» ساعاتي پيش امروز ـ 6 دي ماه ـ در تالار وحدت برگزار شد.

محمد سرير ـ عضو هيات مديره خانه موسيقي ـ در اين مراسم با تسليت فقدان درگذشت اين هنرمند گفت:‌ هربار با چنين اتفاقي متاسف مي‌شويم و با سخنان خود اين تاسف و تاثر را تشديد مي‌كنيم اما به شخصه تلاش مي‌كنم در چنين مراسم‌هايي بيشتر حرف‌هايي بزنم كه به تداوم ياد و خاطره و آثار اين هنرمندان توجه داشته باشد.

وي ادامه داد: زاويه‌ها و جلوه‌هاي مختلفي از فعاليت‌هاي پرويز منصوري در دوران حياتش برجسته بود كه شايد مهمترين بخش تاثيرگذاري او در حوزه آموزش، تاليف و ترجمه كتاب‌هاي مرجع باشد.

به گفته سرير؛ زنده‌ياد منصوري يك حركت ويژه را در حوزه آموزش موسيقي در ايران بنا گذاشت و در مقطعي اين خلاء و كمبود آموزشي را با تلاش‌هاي خود پر كرد، اما در عين حال برجستگي ويژه او در اهميت و اولويتي بود كه براي هنر موسيقي قائل مي‌شد و بدان باور داشت.

اين موسيقيدان با برشمردن وجوه ديگري از شخصيت هنري منصوري،تصريح كرد:‌ او عمرش را صرف پيشبرد چنين اهدافي كرد كه به زعم من نكته قابل اهميتي است چون در فرهنگ موسيقي ايراني و تاثير آن در رشد جامعه ايراني تاثير داشت.

سرير خاطرنشان كرد: ‌فعاليت‌هاي منصوري در دوره‌اي بيشتر شد و به ويژه در دهه 50 ،تاليف و ترجمه كتاب‌هاي موسيقي توسط ايشان آغاز شد، اما يكي ديگر از وجوه قابل توجه او تاكيد بر همكاري و همفكري ميان موسيقيدان‌ها از سوي اين هنرمند بود كه متاسفانه امروز كمتر در ميان جامعه هنري ديده مي‌شود.

او تصريح كرد: همچنان مكتوبات ايشان به هنرمندان كه در جهت ارتقاي موسيقي نوشته شده بود ،وجود دارد و اسناد قابل اهميتي است. زيرا در شرايطي كه توجه به جايگاه موسيقي كمتر بود ايشان از همكاران و هم صنف‌هاي خود دعوت مي‌كرد تا درباره چگونگي شكل‌گيري اين همكاري‌ها و نقد و ارتقاي موسيقي تلاش كنند.

سرير، امثال منصوري را از نسلي دانست كه در شرايط خاصي رشد كرده‌اند و نگاهشان به هستي و هنر جايگاه ويژه‌اي داشت.

اين آهنگساز گفت:‌ آنها معلماني بودند كه بدون توجه به مقولات هنري،‌ انديشه‌اي را با جديت و اهميت بخشيدن در ميان دانشجويان و همكاران خود رواج مي‌دادند و متاسفانه تعداد آنها زياد نبود و ما هر روز شاهد از دست دادن يكي از آنها هستيم و افسوس جاي خالي اين هنرمندان را مي‌خوريم.

سرير در پايان سخنانش اظهار اميدواري كرد تا هنرمندان و به ويژه نسل جوان همچنان از تعاليم و افكار اين هنرمندان بهره بگيرند و آن را در مسير راه خود ادامه دهند.

به گزارش ايسنا،سيدمحمد ميرزماني ـ مدير كل دفتر موسيقي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي ـ نيز در بخش ديگري از مراسم با ارايه‌ي پيام تسليت از سوي معاونت امور هنري و كاركنان مركز موسيقي گفت:‌ از زماني كه ايشان بيماريشان رو به وخامت گذاشت، در دفتر موسيقي تلاش كرديم تا حركتي براي او انجام دهيم اما متاسفانه موفق نشديم هيچ كاري را صورت دهيم.

او اضافه كرد:‌ پرويز منصوري برگردن تك تك ما حق دارد و چهره متين و آرام او همواره در برابر چشمان ما است.

ميرزماني كه يك سال شاگردي او را در هنرستان پشت سرگذاشته، تصريح كرد: اين نسل دقيق و حساس درباره آموزش موسيقي را يك به يك از دست مي‌دهيم و اين تجربه متاسفانه به نسل‌هاي جديد منتقل نمي‌شود پس بايد كرامت زنده‌ها را حفظ كنيم و در كنار آن تلاش كنيم تا جوانان را براي ادامه مسير چنين هنرمنداني تشويق نماييم.

به گزارش ايسنا،در پايان مراسم، پيكر زنده‌ياد منصوري بر دسته‌هاي دوستان و موسيقيدانان به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س)بدرقه شد.

در اين مراسم چهر‌ه‌هايي همچون داوود گنجه‌اي،نصرالله ناصح‌پور،هوشنگ كامكار،حميدرضا نوربخش،محسن‌ شريفي،عظيمي،و ... حضور داشتند.

پرويز منصوري ـ مدرس عرصه‌ي موسيقي و مترجم ـ 25 آذر ماه ـ براثر نارسايي قلبي در كشور اتريش از دنيا رفت و طي چند روز گذشته پيكرش به ايران منتقل شد تا در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) آرام بگيرد.

پرويز منصوري‌زاده‌ متولد سال 1303 خورشيدي بود و آثاي چون: «تئوري بنيادي موسيقي»، «هارموني تحليلي»، «كاوشي در قلمروموسيقي ايراني» و «سازشناسي» را تاليف و كتاب‌هايي از جمله: «چه گونه خوب بشنويم»،«چه گونه از موسيقي لذت ببريم»، «اصول سازبندي اركستر»،«آموزش هارموني»و... را ترجمه كرد. كتاب تئوري بنيادي موسيقي استاد منصوري كتاب برگزيده‌ي سال 1371 شد.

انتهاي پيام