جایزه‌ی «مهتاب میرزایی» در جشن انتشار صدمین شماره‌ی مجله‌ی «نگاه نو» اهدا شد.

به گزارش خبرنگار رسانه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، عصر روز گذشته (20 اسفندماه) مراسمی به‌مناسبت انتشار صدمین شماره‌ی نشریه‌ی «نگاه نو» با حضور علی میرزایی - مدیرمسوول این نشریه -، محمدعلی موحد، عزت‌الله فولادوند، رضا رضایی، مصطفی ملکیان، هادی خانیکی، احمد پوری، اسدلله امرایی، معصومی همدانی، نوش‌آفرین انصاری، نصرالله پورجوادی و جمعی از اهالی ادب در «شهر کتاب» برگزار شد.

در این مراسم، جایزه‌ی نویسنده جوان «مهتاب میرزایی» به «امیلی امرایی» تعلق گرفت. این جایزه را «بامداد میرزایی» برادر مرحوم مهتاب میرزایی اهدا کرد.

پیش از اهدای جایزه، علی میرزایی - پدر مهتاب میرزایی - گفت: این جایزه به سال 1391 مربوط است که سال پیش، اجازه‌ی برگزاری مراسم داده نشد.

مدیرمسوول نشریه‌ی «نگاه‌ نو» افزود: در بخش ترجمه در سال 91، جایزه‌ی «مهتاب میرزایی» به کسی تعلق نگرفت.

در بخش مقاله‌ی برگزیده هم جایزه به دکتر «نادر انتخابی» تعلق گرفت که در فرانسه است. او پیامی را برای مراسم فرستاده بود که خوانده شد. این جایزه را دکتر محمدعلی موحد و کاوه بیات اهدا کردند.

در این نشست، هادی خانیکی - استاد دانشگاه - مقاله‌ای را درباره‌ی روزنامه‌نگاری روشنفکرانه،‌ دانش‌ورانه و حیات مدنی خواند و این نوع روزنامه‌نگاری را با روزنامه‌نگاری عامه‌پسند مقایسه کرد.

همچنین سیدفرید قاسمی - تاریخ‌نگار مطبوعات و رییس شورای سیاست‌گذاری خبرگزاری کتاب‌ - با بیان این‌که «نگاه نو» یک تاریخ درونی دارد و یک تاریخ بیرونی، اظهار کرد: ما برش‌هایی از تاریخ درونی «نگاه نو» را می دانیم. مجله‌داری و مجله‌نگاری عزت‌مندانه و مسالمت‌جویانه از خصایص این نشریه و مدیرمسوول آن است. روز نخستی که آقای میرزایی را دیدم، با خودم گفتم یک اعلیحضرت به جامعه‌ی مطبوعات اضافه شد، اما پس از مدتی متوجه شدم این‌طور نیست. مدیریت غیرشرمدارانه از خصوصیات آقای میرزایی است.

دبیر بیستمین دوره‌ی جشنواره‌ی مطبوعات و خبرگزاری‌ها ادامه داد: تاریخ مطبوعات ایران یک لایه‌ی پنهانی دارد که هیچ‌گاه از آن نوشته نشده و شرایط هم برای نوشتن از آن فراهم نمی‌شود. در حال حاضر نمی‌توان از یک نشریه‌دار که 100 سال پیش زندگی می‌کرد، صحبت کرد. چه برسد که بخواهیم درباره‌ی شرایط امروز صبحت کنیم.

قاسمی با بیان این‌که روزنامه‌نگاری در هر دوره‌ای به یک نکته‌ای اشتهار پیدا می‌کند،‌ ادامه داد: دانشورانه‌های مطبوعاتی دو نوع هستند؛ هوایی‌ و زمینی. تعدادی از این نشریات گویی هر جایی که منتشر شوند، تفاوتی ندارد؛ اما برخی مانند «نگاه نو» به اطراف خود توجه دارند.

این تاریخ‌نگار مطبوعات تأکید کرد: من از رگه‌های توسعه‌نگاری «نگاه نو» لذت می‌برم. این مجله‌نگاری هم به دردشناسی می‌پردازد و هم به درمان‌یابی متوسل می‌شود.

همچنین عزت‌الله فولادوند - نویسنده - در این مراسم، گفت: برای ما راه نجات دیگری به‌جز آگاه شدن وجود ندارد. در غیر این صورت، همیشه محکوم خواهیم بود که در عقب غافله پا بزنیم.

محمدعلی موحد - پژوهشگر تاریخ - نیز با بیان این‌که من متوجه نشدم چرا به سخنرانی پشت تریبون دعوت شدم، اظهار کرد: تنها ویراستار حرفه‌ای که من در طول این مدت با او آشنا شدم و افسوس می‌خورم که کاش کتاب‌های من را ویراستاری می‌کرد، آقای میرزایی است. مقالاتی که من برای آقای میرزایی فرستادم آن‌گونه ویراستاری شد که دلم می‌خواست یک ویراستار با مقاله‌ام انجام دهد.

به گزارش ایسنا، مهتاب میرزایی - مترجم و دختر مدیرمسوول نشریه‌ی «نگاه‌ نو» - 18 آبان‌ماه 1360 متولد شد و در تیرماه 1385 در سن 25سالگی درگذشت. ترجمه‌های او از مقالات و آثاری از نویسندگان مطرح دنیا در نشریه‌ی «نگاه‌ نو» به چاپ رسیده است. جایزه‌ی «مهتاب میرزایی» برای یادبود او در سال 1386 پایه‌گذاری شد.

انتهای پیام