یک روان‌شناس گفت: گریه کردن یک واکنش احساسی تطبیقی و مفید در برابر ناملایمات و استرس‌ها است که فرآیندهای اضطرابی بدن را تعدیل می‌کند و در تسکین غم و تنش نقش موثری ایفا می‌کند.

فرشته صادقیان در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه زنجان، اظهار کرد: بر اساس تحقیقات صورت گرفته 85 درصد از زنان و 75 درصد از مردان بعد از گریه کردن احساس بهتری داشته و آسان‌تر بر شرایط مسلط می‌شوند؛ در واقع معمولاً زنان چهار برابر مردان گریه می‌کنند، این در حالی است که گریه نکردن و سرکوب احساسات منفی می‌تواند سلامتی انسان را در معرض خطر قرار دهد.

این روان‌شناس ادامه داد: دانشمندان پی برده‌اند که فرو خوردن بغض و بروز ندادن احساسات با بالا رفتن فشار خون، اختلالات قلبی عروقی، ضعف سیستم ایمنی و حتی خطر ابتلا به برخی سرطان‌ها ارتباط مستقیم دارد، اما اگر گریه کردن نیز به صورت مداوم و بدون علت تکرار شود نه تنها نقشی در تامین سلامتی بدن ندارد، بلکه خود علامت اختلالات روحی از جمله افسردگی و اضطراب است و نیاز به روان درمانی دارد.

وی افزود: گرچه فواید گریه کردن نسبت به خندیدن کم‌تر است، اما قطعا اگر شخصی که نرمال گریه می‌کند جلوی اشک‌های خود را بگیرد به سلامت روحی خود آسیب رسانده و برای تسکین اختلالات اضطرابی و خلقی خود گامی برنداشته است؛ چرا که یک گریه خوب می‌تواند به فرد احساس آسودگی ببخشد حتی اگر شرایط بد همچنان باقی مانده باشد؛ در واقع اشک ریختن یک راه جایگزین و سالم برای مشت زدن به دیوار و سایر اشکال ظاهری خشونت به شمار می‌رود و هنگامی که گریه سرکوب می‌شود هیجانات رها نشده و خصایص شخصیتی مخرب همچون پرخاشگری بروز می‌کند.

صادقیان تصریح کرد: تمایل بشر به گریه کردن ریشه روانی دارد و این سئوال که چگونه امری ساده مثل گریه کردن می‌تواند تاثیری شگرف بر روح وروان برخی افراد داشته باشد، سئوالی بوده که رسیدن به جوابش از گذشته تاکنون ذهن بسیاری از روان‌شناسان و محققان را مشغول خود کرده است، البته بسیاری معتقدند که شاید اثربخشی گریه به خاطر نقش آن در تنظیم و کنترل نفس کشیدن و در نهایت غلبه بر احساسات منفی است.

انتهای پیام