• شنبه / ۶ آذر ۱۳۹۵ / ۰۰:۱۶
  • دسته‌بندی: ادبیات و کتاب
  • کد خبر: 95090503194
  • خبرنگار : 71365

معاون فرهنگی ارشاد توضیح داد

تاثیر فشارها، اتاق‌های فکر پنهان و بولتن‌سازها

تاثیر فشارها، اتاق‌های فکر پنهان و بولتن‌سازها

معاون فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره اتاق‌های فکر پنهان و اعمال فشار از سوی سلیقه‌های خاص در حوزه انتشار کتاب و مجوزها سخن گفت.

سیدعباس صالحی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره فشارهای اتاق‌های فکر پنهان و بولتن‌سازها به معاونت فرهنگی وزارت ارشاد و حوزه نشر کتاب گفت: از ابتدای دولت یازدهم بحث رصد یا پایش و یا تعقیب تحرکات فرهنگی دولت یازدهم وجود داشته است. این اتفاق در حوزه کتاب هم افتاده است و مجموعه‌های مختلفی این کار را انجام می‌دهند. اما به این مسئله چند نوع می‌توان نگاه کرد؛ بخشی از این اتفاق می‌تواند اتفاقی طبیعی باشد و حتی به کمک جریان فرهنگ مکتوب هم بیاید.

او با اشاره به حجم زیاد تولیدات کتاب ادامه داد: به خاطر این حجم زیاد احیانا ممکن است ما در نوع نگاه و بررسی‌ها جامعیت کافی را در برخی از نکته‌ها که از نظر قانونی ارشاد موظف به رعایت آن‌هاست، نداشته باشیم و برخی از خطاها محتمل باشد. تا این‌جا مسیری است که حتی می‌تواند به کمک جریان جاری بیاید؛ اما آن‌چیزی که می‌تواند به عنوان آسیب یا تهدید به نظر بیاید، آن است که این موضوع از این مرحله ارتقا پیدا کند و احیانا آن برداشت محدود و موارد خاص از نمونه‌هایی که احیانا هم می‌تواند درست باشد به کارهای تبلیغی تبدیل شود و بخواهد کل جریان و مسیر را زیر سوال ببرد.

معاون فرهنگی وزارت ارشاد با بیان این‌که در حوزه‌های اجتماعی و فرهنگی مواردی به عنوان خطای احتمالی می‌تواند رخ داده باشد، اظهار کرد: اما به این خطاها می‌توان نگاه مشفقانه و ناصحانه به اندازه خودش داشت. مثلا نمونه‌ای درباره یک کتاب داشتیم. از دفتر یکی از مراجع تماس گرفتند و اعلام کردند که درباره یک کتاب نکته‌ای وجود دارد و از این جهت شاید انتشار کتاب درست نباشد. در این خصوص ملاحظه مجددی صورت گرفت و متوجه شدیم که ایراد درست است. بنابراین با ارتباطات خوبی که با ناشر داشتیم بلافاصله مشکل را حل کردیم، بدون این‌که ماجرا به جوسازی یا غوغاسالاری تبدیل شود. چیزی که در این زمینه می‌تواند مخاطره‌آمیز باشد و در مواردی گاهی هم این مسأله رخ داده، این است که اولا موارد محدود به گونه‌ای تبلیغ شود که گویا این موارد نسبت به اکثر موارد عمومیت و شمولیت دارد. دوم این‌که این مجموعه‌هایی که وزارت ارشاد و معاونت فرهنگی را پایش و رصد می‌کنند، بخواهند سلیقه‌های خاص‌شان را به عنوان سلیقه‌های عام تعریف کنند.

صالحی در ادامه گفت: طبیعی است در حوزه‌های مختلف فرهنگ سلیقه‌های متعددی وجود دارد که گاهی تفاوت‌های جدی با هم دارند. اما آن‌جا که قانون به ما حکم می‌کند به گونه‌ای است که مجری قانون آن را حس می‌کند و به اعتبار فهم قانون فکر می‌کند باید اجرا شود ما ملتزم به قانون هستیم. اما گاهی سلیقه‌های خاصی در فهم قانون وجود دارد. این‌که برخی انتظار داشته باشند این سلیقه خاص‌شان در فهم قانون حاکم شود در حالی‌که وزارت ارشاد  مجری قانون است، البته با همان سازوکاری که در حوزه کتاب دیده شده. یعنی بررس‌هایی که از ناحیه هیات نظارت تعیین می‌شوند و خود هیأت نظارت کتاب که مشرف به مجموعه و انتخاب شورای عالی انقلاب فرهنگی است. این‌که پاره‌ای از سلیقه‌ها بخواهند برای آن‌چه نباید نشر و تولید پیدا کند سلیقه خودشان را معیار قرار بدهند مشکل دومی است که می‌تواند این مسیر را تهدید کند. مشکل سومی که می‌تواند مسئله ایجاد کند و کم و بیش گاهی ایجاد کرده این  است که این مجموعه‌ها بخواهند جای خودشان را با مجری قانون عوض کنند. بالاخره ارشاد است که مجوز می‌دهد. این‌که مجموعه‌های دیگر بخواهند نقش مجوزدهنده و ابطال‌کننده مجوز را داشته باشند، خود نگاه دیگری است که می‌تواند قانون را مخدوش کند و جامعه را هم نسبت به عمل به قانون گرفتار ابهام کند.

این مقام مسوول در وزارت ارشاد اظهار کرد: بر حسب قانون، مجوز انتشار کتاب در اختیار معاونت فرهنگی است. این‌که مجموعه‌های دیگری که احیانا رصد می‌کنند و اتاق فکرهایی دارند از نقش‌ رصد کردن خارج شوند و نقش اجرایی داشته باشند و بخواهند مجوزسازی یا مجوزسوزی کنند، می‌تواند مخاطره دیگری باشد.

او افزود: ما از این‌که این مجموعه‌ها کتاب‌های منتشرشده را نگاه ‌کنند و نقطه‌نظر بدهند، استقبال می‌کنیم و برخی از نظرات را مورد توجه قرار می‌دهیم. با این اعتبار که ممکن است احیانا برخی اشتباهات صورت گرفته باشد. در این حد نه تنها مشکلی ایجاد نمی‌شود، بلکه به کمک هم می‌آید. اما اگر بخواهند وارد حوزه‌های دیگر که عرض کردم شوند - که در مواردی شده‌اند - طبعا اختلالاتی ایجاد می‌کند.

 سیدعباس صالحی در پاسخ به این‌که آقای جنتی در مراسم تودیع خود از وزارت ارشاد از اتاق‌های فکر پنهانی سخن گفتند و حالا سوال این است که طی مدتی که دولت جدید روی کار آمده و مدیریت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تغییر کرده است، این اعمال نظرها و سلیقه‌های فراقانونی چقدر توانسته در حوزه معاونت فرهنگی وارد شود، گفت: حقیقت این است که تعداد زیاد نیست. البته این مجموعه‌ها نقطه‌نظرات‌شان را در بولتن‌ها عرضه می‌کنند، اما به نسبت کتاب‌هایی که تولید و عرضه می‌شود، تعداد انبوه نیست. ولی در این بین برخی موارد وجود داشته، از این جهت که به خاطر یک فشار بیرونی مماشات کرده و تمکین کرده باشیم. گاهی احساس می‌شده که انتقادات و اشکالاتی وجود دارد که این اشکالات با قانون موجود به‌حق هم بوده و بررس‌ها یا به خاطر کثرت یا سرعت کار توجه لازم را به آن نداشته‌اند. بنابراین در مواردی این همراهی اتفاق افتاده، اما نه به معنای تمکین و فشارهای بیرونی. در مواردی هم احساس کردیم که اشکالات درست نبوده و روی نظرات قبلی خود ایستادگی کرده‌ایم و برای آن کتاب اتفاق خاصی نیفتاده است.

معاون فرهنگی وزیر ارشاد در بخش دیگری از این گفت‌وگودر پاسخ به سوالی درباره حمایت ارشاد از ناشران دولتی و انتقادها به این موضوع اظهار کرد: در حوزه حمایت از ناشران دولتی در این سه سال حمایت‌های خاصی اتفاق نیفتاده به جز خرید کتاب که در این‌باره نیز اخیرا گفت‌وگوهایی انجام داده‌ایم. اساسا درباره این موضوع دو نظر وجود دارد؛ یکی این‌که این حمایت عملا به جای این‌که به سمت ناشران خصوصی برود که مشکلات بیشتری دارند، ناشران دولتی را کمک می‌کند. اما نکته دیگری که وجود دارد این است که خریدهای ارشاد به کتابخانه‌های عمومی می‌رود. در این زمینه استدلالی وجود دارد و آن این‌که ناشران دولتی و یا عمومی کتاب‌های خوبی منتشر می‌کنند و این کتاب‌ها به کتابخانه‌ها می‌رود. به هر حال و به هر دلیل در دو سه دهه اخیر ناشران دولتی‌ای به وجود آمده‌اند که کم کتاب‌های خوب تولید نکرده‌اند. اگر ما خرید کتاب را از این ناشران حذف کنیم، در واقع کتابخانه‌ها را از کتاب‌های خوب محروم کرده‌ایم. با این حال راه‌حل میانه‌ای در نظر گرفته شده  که ما سقف مشخص‌تری را برای خریدهای دولتی داشته باشیم و به نحوی این تعادل را حفظ کنیم. البته الان سقف خرید از ناشران خصوصی با ناشران دولتی قابل مقایسه نیست، اما به دنبال تدوین آیین‌نامه‌هایی هستیم که سهم خرید از ناشران دولتی را کاهش دهد.

او همچنین درباره مهم‌ترین دغدغه‌ها و چالش‌های معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، گفت: عمده‌ترین دغدغه ما در حوزه نشر، مساله تقاضاست. باید تقاضای مصرف فرهنگی بالا برود؛ به همین خاطر برخی اقدامات مهم در معاونت فرهنگی در همین حوزه است. دغدغه دیگر بحث امنیت محصول فرهنگی در مرحله تولید و پس از تولید است که یک شاخه آن موضوع عرضه غیرمجاز کتاب و سرقت‌هاست.

صالحی درباره احتمال تغییر سیاست‌ها در معاونت فرهنگی و روی کار آمدن سیدرضا صالحی امیری در وزارت ارشاد گفت: فکر می‌کنم اتفاقات معاونت فرهنگی تداوم‌بخش دوره گذشته است. شخص آقای صالحی امیری نیز از قبل بیشترین آشنایی را با معاونت فرهنگی داشتند. ایشان عضو هیات امنای خانه کتاب و همچنین عضو شورای سیاست‌گذاری نمایشگاه کتاب و شورای سیاست‌گذاری پایتخت کتاب بوده‌اند.

او در ادامه تاکید کرد: معاونت فرهنگی فعالیت‌های خود را با قدرت ادامه می‌دهد.

انتهای پیام

  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha
avatar
۱۳۹۵-۰۹-۰۶ ۱۰:۰۷

برادر گرامی کشورما عضو سازمانهای بین المللی هستش خواهش میکنم موقع مصاحبه وتوضیح عمل کردها کشورمارا با کشورهای همسطح خودمون مقایسه کنید اعلام دارید ما در جایگاه ... قرارداریم اگر مخواهیم جهانی فکر کنیم نمیشود اینطور عمل کنیم دنیا مارا میبینند درباره ما قضاوت میکنند حالا دراین میان یکی هم نظرش تحقق نمییابه عالی است دمکراسی ازادی مطبوعات در کدام رده ها هستیم بفرماید اگر ازادی از بین برود فساد اینطور که در کشور نهاینه شده میشود کتاب خوب وبدرا خود خواننده انتخاب میکنه نه ارشاد حامکیت

avatar
۱۳۹۵-۰۹-۰۶ ۲۱:۳۲

ثروت پول و ارز نیست ثروت آن چیزهایی است که مردم میسازند ، بیمارستان،دانشگاه،مدرسه،راه آهن جاده و خدمات درمانی برای همه ،تحصیلات مجانی ،بیمه مردمی ، کارخانجات وتاسیسات ،آسمان خراش ها پلها سدها تکنلوژی نوین مراکزعظیم تحقیقاتی مسکن برای همه ورزشگاهها برای همه وووو تمام اینها با کوشش مردم بوجود میآد وقتیکه سیستم بانکی ملی و مردمی و بدون ربا باشد ،دولت قبل ۸۰۰میلیارددلار پول نفت گرفت چیکار کرد آیا دلار را به مردم ایران داد که جاده درست کنند یا مسکن درست کنند یا کارخانه درست کنند ، شما برای ساختن این چیزها به دلار احتیاج ندارید به سیستم پولی و وامی داخلی احتیاج دارید این بحث طولانیست و با ده صفحه هم کم خواهم آورد که تمام نکات را توضیح دهم اگر شما می دانستید که این ارزهای خارجی چگونه در بانکهای خارجی بوجود می آد یک روز هم درنگ نمی کردید که بانکهارا به دفترهای تولید وام تبدیل کنید و بی نهایت وام برای ساخت و ساز بوجود آورید ، اگر میدانستید پول و وام سیستم بانکی چگونه امروز ممالک بزرگ را اداره میکند همین امروز دفترهایی به عنوان دفتر ملی دولتی بوجود می آوردید که همه جا به مردم وام بدهید ، وام ۱تا ۳درصد نه ۲۰درصد . اگر مهندسین و پیمانکاران ایرانی برایشان وام می ساختید همان طور که بانکهای خارجی بدون پشتوانه صدها برابر نقدینگی وام تولید میکنند ، شما تمام اینکارهارا بوسیله هزاران پیمانکار ایرانی در طول یکسال انجام میدادید و برای مردم میلیونها شغل بوجود میآوردید و مردم و مملکت را از بیکاری و ورشکستگی نجات میدادید بانکها در ایران صد در هزار بر خلاف مردم مملکت و دین عمل میکنند و بانکهای خارجی اگرچه چپاول میکنند اما برای مردم هم وام تولید میکنند که اقتصاد درگردش باشه، تمام سیستم بانکی خصوصی باید از بین برود و به صورت اداره تولید وام و پول برای مردم تبدیل شود

avatar
۱۳۹۵-۰۹-۰۶ ۲۱:۳۴

آقایان اینقدر برجام و گنده نکنید ، مشکل اساسی جایی دیگر است ، برجام یک درصد از این مشکل واقعی هم نمی شود ، سیستم پولی و بانکی غرب بسیار پیچیده و بسیار قدرتمند است اگر مقاله های خیلی از اقتصاددانهای غربی راخوانده باشید به این پی خواهید برد که این سیستم پولی و بانکی دائم در حال تولید وام است و بی نهایت وام مجازی تولد میکند که با سود بانکی ۱تا۴٪ برای مسکن و پروژه های بزرگ استفاده میشود و به این دلیل «بینهایت تولید وام» تبدیل به یک قدرت امپریالیستی شده است و یک سیستم مافیای بانکی و پولی با بوجود آوردن شرکتهای چند ملیتی و خرید سیاستمدآران غرب و شرق تقریبا تمام دنیا را در زیر سلطه دارد ، اینان مهره هایی نیز در سیستم بانکی مفلوک ایران نیز دارند و به جای تولید وام ارزان برای مردم و کشور مهره های این سیستم مافیای بانکی در ایران بر عکس عمل میکنند یا پولهای ملت را می دزدند و به خارج میروند یا وام صفر درصد برای خود و دوستانشان صادر میکنند و یا حقوقهای نجومی برای خود شان صادر میکنند و از همه بدتر هیچگونه وام ارزان ۱تا ۴٪ برای ساخت و ساز و تولید و پروژه های داخلی صادر نمی کنند که تولید شغل و ثروت ملی بوجود آورند ، سیستم بانکی و پولی ایران بزرگترین خطر برای اقتصاد و پیشرفت و کل مملکت ایران است ، آقایان اگر این سیستم بانکی نوین غر بی را کاملا مطالعه کنید و اسلامی مردمی کنید ، ۶۰٪ مشکلات داخلی حل میشود و بقیه ۴۰٪ را کار و تلاش مردم حل می کند ، تمام قدرت غرب در دست سیستم بانکی آن است که تمام پروژه ها ی بزرگ و کوچک و ساخت و ساز ومسکن و تکنولوژی و غیره و غیره را با یک تایپ کردن وام در کامپیوتر براه می اندازند ، آقا یان این سیستم بانکی و پولی هیچ پشتوانه طلا و جواهر هم ند ارد ، اگر زبان انگلیسی میدانید خودتان گوگل کنید و کتاب های اقتصاد و بانکی نوین را مطالعه کنید و به این مهم پی ببرید اگر ایران بهمین رویه واردات صنایع و تکنولوژیهای مهم ومدرن ادامه دهد آیا موقعیت و امکانی برای جوانان ایران بوجود خواهد آمد که به تولید این صنایع بپردازند و یا صنایع و تکنولوژیی را بوجود آورند که برای این مملکت کارساز و سود آور باشد ؟ نگاهی به صنعت نفت بیاندازیم ، این صنعت بیش از صد سال است که در کشورماست و ما هنوز برای ساختن پلت فورمهای نفتی و گازی به کشورهایی مثل هند و کره و چین رجوع میکن

avatar
۱۳۹۵-۰۹-۰۶ ۲۱:۳۷

نگاهی به صنعت نفت بیاندازیم ، این صنعت بیش از صد سال است که در کشورماست و ما هنوز برای ساختن پلت فورمهای نفتی و گازی به کشورهایی مثل هند و کره و چین رجوع میکنیم ، و یا صنعت ماشین سازی بیش از ۵۰ سال است که در ایران تولید خودرو داریم ولی هرگز نتوانستیم بدون کمک خارجیها تولید خودرو استانداردی داشته باشیم، آیا فکر نمیکنید وقت آن رسیده که برای تولید و بدست آوردن صنایع و تکنولوژیهای مدرن و مفید برای پیشرفت کشور و مردم باید به جوانان تحصیل کرده و مهندسین و نخبگان فرصتی داد و سرمایه ای برای آنان بوجود آورد که قبل از اینکه دیر شود آنان فرصتی داشته باشند که این صنایع را خودشان بسازند تا کی میخواهید این مردم بی برنامه برای آینده جلو بروند ؟ تا وقتیکه نفت تمام شد؟آنوقت دیگر هیچ سرمایه و هیچ تکنولوژی و هیچ شغل و هیچ ثروتی نیست که بداد مردم برسد که از گشنگی نمیرند، خوب به همین خاطر که در این عصر زندگی میکنیم ، به تمام وسایل نوین احتیاج داریم ، در غیر این صورت عقب افتاده صنعتی تکنیکی وعملی خواهیم شد ، چاره چیست؟ آیا باید موادهای خام کشور را فروخت و صرف واردات این وسایل کرد و نسلهای بعدی را با خطر ازدست دادن تمام منابع و خشکسالی وورشکستگی رها کرد ویا باید زیرساخت بانکی راوپولی را درست کرد؟ سیستم بانکی کشورهای پیشرفته سیستمی است که دها برابر نقدینگی پول تولید میکند مشکل سیستم بانکی کشورهای پیشرفته سیستم تولید وام و پول مجازی نیست مشکلشان این است که تمام این بانکها خصوصی هستند و همه چیز تحت کنترل آنان میباشد؛ اگر این سیستم با بانکهای مردمی وملی بوجود آید تمام منافعش به مردم ودولت مردمی میرسد نه یک عده معدود کشور بهتر است که این سیستم بانکی را پیاده کند تا برای ساخت و ساز وتولید هر آنچکه نیاز است بتواند وام تولید کند، تا یک جوان بیکار نباشد و برای بدست آوردن آنچه که میخواهد ۷۰سال صبر نکند وام بدهید که خانه و وسایلش رابخرد ۴۰سال وامش رابدهدوسقفی بالای سر و زندگی داشته باشد که بتواند ازدواج کند ، این مملکت بزرگترین بدبختیش و خطرناکترین مشکلش سیستم ربوی بانکی و پولیش میباشد که هیچکس از آن دم نمیزنه ،وسر مردم رو با حاشیه سازی واین هنرپیشه چیکار کردویا فوتبال چی میشه گرم کردند،با این چیزها اوضاع بسیار بد اقتصاد و بیکاری درست نمیشود و راه حلش به کمک همه مردم احتیاج داره ، آنهایی