علیرضا روحی در گفت‌وگو با ایسنا، افزود: گاهی استفاده از الفاظ رکیک و زشت در فرهنگ بعضی از خانواده‌ها مرسوم بوده که در این صورت طفل با تقلید مستقیم بدین رفتار ناپسند گرایش یافته و آن را در خویش پرورش می‌دهد.

وی دومین عامل مهم که باعث بدزبانی کودکان می‌شود را تشویق دانست و ادامه داد: در واقع وقتی فرزند خردسال با شیرین زبانی کلمه زشتی را بر زبان جاری می‌کند، افراد شادمانی کرده و مغلوب احساسات خود می‌شوند و همین امر باعث تشویق کودک می‌شود.

روحی سومین عامل موثر در بدزبانی کودکان را عصبانیت عنوان و اعلام کرد: گاهی کودک با تقلید از بزرگ‌ترها در موقع عصبانیت اقدام به گفتن حرف‌های ناپسند می‌کند.

وی با تأکید بر اینکه بدزبانی ‌در کودکان معمولا از راه آموختن و مواجه شدن با کلمات نامناسب به وجود می‌آید، خاطرنشان کرد: بدزبانی در کودکان معمولا از سن 3 سالگی آغاز شده و تا دوره کودکی ادامه دارد.

این روانشناس برای حل این مسأله راهکار ارائه داد و بیان کرد: والدین باید موقعیت‌هایی را که طی آن ممکن است کودک کلمات نامطلوب بشنود را محدود کنند.

وی یادآور شد: در مواجه شدن با بد زبانی کودک 4 یا 5 ساله بهتر است افراد بی‌توجهی کنند گویی نشنیده‌اند اما اگر این موضوع از سوی کودک دوباره تکرار شد و کودک اشتباه خود را ندانست، والدین در ازای هر بار بدزبانی او را جریمه کنند.

روحی اضافه کرد: این راهکارها برای اواسط کودکی کارساز نیست و در این موقعیت برای آگاه کردن کودک از اشتباهش باید با منطق به او توضیح دهیم که کارش اشتباه است و رفتار جایگزین را به او آموزش دهیم.

وی اظهار کرد: معمولا اگر این راهکارها به درستی انجام شود بدزبانی و پرخاشگری کودک از بین می‌رود اما اگر والدین در انجام این موارد خوب عمل نکنند همین بی‌ثباتی باعث شدت آن می‌شود.