به گزارش خبرنگار ایسنا، اعظم عباسی، با آنکه درسش را تا پنجم ابتدایی ادامه داده است، اما با تجربه پنج دهه زندگی حرف‌هایش حسی از آرامش را به شنونده تلقین می‌کند. سخنانش مانند صحبت‌های یک مادر است که حس مادرانه را با خود حفظ کرده و حس مادرانه یعنی دوست داشتن بی توقع و عباسی این‌چنین دوست داشتن را برای همه داشته است حتی با طبیعت و محیط‌زیست که ما این چنین بی‌رحمانه بر آن می‌تازیم .

این بانوی دوستدار طبیعت به خبرنگار ایسنا گفت: نه کتاب خوانده‌ام و نه دانشگاه رفته‌ام. من عضو یک خانواده کشاورز هستم که در یک سرزمین کویری زندگی کرده‌ام و به خاطر سبک زندگی کشاورزی، ارزش قطره قطره آب را می‌دانم.

وی اظهار کرد: خانواده‌ای که لحظه‌های زندگی خود را برای روییدن یک دانه و حفاظت از آن گذاشته است با تمام وجود درک می‌کند که یک قطره آب و یک وجب خاک چه ارزشی دارد.

عباسی تصریح کرد: ما که نور چشم‌هایمان را برای رویش گل‌های قالی گذاشته‌ایم، یاد گرفته‌ایم که به دسترنج خود عادت کنیم و به حاصل رنج دیگران چشم ندوزیم حتی اگر یک بوته یک خار در بیابان کویری باشد.

وی افزود: دوستی با طبیعت بخشی از اخلاق انسانی است بر این اساس در زمانی که در قالب گروه‌های دوستانه به دشت و کوه می‌رویم به همراهان یادآوری می‌کنم که طبیعت گهواره ماست، آن را نابود نکنیم و هیچ وقت زباله‌ای تولید نکرده‌ایم. پیوسته میوه و خرده‌های نان را برای دام‌ها ذخیره کرده‌ایم و کاغذ و پلاستیک‌ها را به دوره گردها سپرده‌ایم.

این بانوی دوستدار محیط زیست گفت: کسی، بحران آب و نابودی محیط زیست را باور می‌کند که در گرمای ظهر تابستان، چشم‌های خود را به جویبار باریک آب دوخته باشد و چشم انتظار آن باشد تا به زمین کشاورزی برسد .وقتی یک کشاورز باشی و رنج خم شدن‌های فراوان برای پاک کردن زمین را از آلودگی تحمل‌کنی آن وقت برای پاکی زمین و طبیعت حرمت می‌گذاری.

عباسی خاطرنشان کرد: حفظ آب و زمین با شعار و روزنامه و فیلم نمی‌شود همه باید باور کنیم دامن طبیعت را نباید خراب کنیم، دوستی با طبیعت باعث دوستی آدم‌ها می‌شود و این رفتار باید از خانواده توسط مادر آغاز شود.

وی گفت: برای حفظ طبیعت قرار نیست کار خاصی انجام بدهیم فقط باید پوسته‌های میوه و نان خشک و زباله‌ها را جدا از هم نگهداری کنیم و به بقیه همسایه و آشنایان هم سفارش کنیم.

این بانوی دوستدار طبیعت افزود: هر کدام از ما اگر برای کاشت فقط یک درخت سهیم شویم، کاشت هر نهال هم خاطره خوشی برای ما می‌ماند و هم به حفظ محیط زیست کمک می‌کند یا استفاده از گیاهانی که نیاز کمی به آب دارند یا  استفاده بهینه از آب‌های زائد، کمک بزرگی به حفظ طبیعت و منابع طبیعی است.

عباسی گفت: ساده‌ترین راه کمک به محیط‌زیست مدیریت زباله‌هاست. زباله‌های خانگی را در پلاستیک‌های دربسته گذاشته و زباله‌های تجزیه‌ناپذیر را در زیر خاک دفن کنیم. ریختن زباله در مسیر آبراهه‌ها، رودخانه‌ها و طبیعت خطر بالقوه‌ای را در بهداشت، سلامتی و تخریب محیط زیست ایجاد می‌کند.

به گزارش ایسنا، دوم اردیبهشت برابر با 22 آوریل روز جهانی زمین پاک نامیده شده است. در تاریخ ایران باستان نیز سومین روز اردیبهشت در سالنمای زرتشتیان و دوم اردیبهشت از تاریخ هجری خورشیدی مطابق با جشن اردیبهشتگان یا گلستان جشن‌ها است. نیالودن چهار گوهر «آب ، باد ، خاک و آتش» یعنی آلوده نکردن محیط زیست و پاک نگه‌داشتن آن و همچنین پاک نگه داشتن تن و جامه و پاکی روان از ویژگی‌های این جشن است.

انتهای پیام