نازخند صبحی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: ایران طی سه دهه گذشته، بر اساس نشانه‌های آشکار، خشک‌تر و گرم‌تر شده است. گرچه گاهی خشکسالی به طور موقت ناپدید می‌شود و بارندگی نرمال رخ می‌دهد، ولی باید بپذیریم که آن‌چه بر خاورمیانه چیره شده، پدیده گرم‌تر و خشک‌تر شدن است.

وی ادامه داد: تغییرات به سمت گرم‌تر شدن اقلیم، مانند یک غده بدخیم، همه جهان را در چنگال‌های سوزان خود به بازی گرفته است و نباید از افزایش گازهای گلخانه‌ای و پدیده‌هایی مثل توفان ال‌نینو غافل بود؛ چراکه مواردی از این دست تاثیرات به‌سزایی در افزایش گرمایش دارد.

صبحی افزود: متاسفانه ما ایرانیان، خشکسالی را باور نداریم. به همین‌خاطر با وقوع بارش‌های بهاری که تبدیل به سیل ویران‌گر شد، لزوم صرفه‌جویی در مصرف آب را به فراموشی سپردیم و مدیریت مصرف آب تا حد زیادی منتفی شد.

این فعال محیط زیست تصریح کرد: به طور طبیعی با استمرار دمای هوا، میزان مصرف آب افزایش می‌یابد و منابع آب نیز بر اثر بخار شدن به سرمنشاء خود باز می‌گردد. به سخنی دیگر، مصرف آب با روش‌های کهن از جمله روش‌های نامطلوب آبیاری، چرای بیش از اندازه دام، سدسازی‌های کارشناسی نشده و ادامه‌دار، همچنین رها نکردن به‌ موقع مخزن‌ها سبب هدررفت منابع آب موجود می‌شود.

صبحی خاطرنشان کرد: در چنین شرایطی، باید بسیار هوشیارانه عمل کنیم و یقین داشته باشیم که سیل، پایان خشکسالی نیست. این بسیار ساده‌انگارانه است که وقوع رگبار و سیلاب بهاری را به معنای پایان چالش تغییر اقلیم معنا کرده و لزوم مدیریت در مصرف آب در حوزه‌های خانگی، کشاورزی و صنعت را منتفی بدانیم.

انتهای پیام