دکتر سلمان ساکت در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: در دوره جدید فعالیت مرکز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه فردوسی مشهد یکی از مهم‌ترین راهبردهای ما معرفی و شناساندن مفاخر و افراد تاثیرگذار در دانشگاه فردوسی مشهد است. دانشگاه فردوسی مشهد کهکشانی از ستارگان درخشان در عرصه‌های مختلف علمی و فرهنگی بوده که شعاع نور آنها نه تنها در مشهد و استان خراسان، بلکه در کل کشور و حتی در عرصه‌های بین‌المللی نفوذ کرده و هنوز نیز ماندگار است.

وی بیان کرد: ما در این راستا به سه شیوه عمل کرده ایم: یک شیوه این بود که خود مرکز آثار مفاخر و اسناد با تایید شورای مرکزی آن که به ریاست رئیس دانشگاه تشکیل می‌شود، بزرگداشت‌هایی را برای برخی از افراد تاثیرگذار تدارک می‌بیند که ما تا کنون از این نمونه‌ برای استاد محمد قهرمان یا دکتر خواجویان برگزار کرده‌ایم.

رئیس مرکز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه فردوسی مشهد با بیان اینکه «بخشی دیگر از فعالیت‌های ما حمایت از برگزاری این نوع بزرگداشت‌ها در دانشکده‌های مختلف است»، عنوان کرد: دانشکده‌ها یا گروه‌های آموزشی مختلف تصمیم می‌گیرند از یک استاد تاثیرگذار و نامدار و یا پیشکسوت تقدیر و تشکر داشته باشند یا یاد ایشان را زنده و خدمات وی را به نسل جدید معرفی کنند. ما در مرکز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه وظیفه خود می‌دانیم که از این اقدامات حمایت کنیم.

ساکت افزود: کاری که ورای این دو فعالیت انجام دادیم، امضاء تفاهم‌نامه‌ای با مجله فرهنگی هنری بخارا در حدود دو سال پیش بود. بر اساس این تفاهم‌نامه‌ توافق کردیم که چندین نشست برای بزرگان، نامداران و مفاخر دانشگاه فردوسی در قالب برنامه شب‌های بخارا که به صورت منظم در سراسر کشور برگزار می‌شود، تدارک بینیم.

مجله فرهنگی هنری بخارا بخش عظیمی از بار علمی و فرهنگی کشور را به تنهایی به دوش می‌کشد

وی با اشاره به اینکه «مجله فرهنگی هنری بخارا امروز تبدیل به یک نهاد فرهنگی شده و بخش عظیمی از بار علمی و فرهنگی کشور را به تنهایی به دوش می‌کشد»، دامه داد: در این راستا تاکنون سه برنامه برگزار کرده ایم که نخستین برنامه برای مرحوم غلامحسین یوسفی بود. سلسله نشست‌های شب‌های بخارا در دانشگاه فردوسی مشهد از دو سال پیش با بزرگداشت دکتر یوسفی آغاز شد و برای اولین بار بود که در یکی از دانشگاه‌های بزرگ نشست‌های شب‌های بخارا برگزار می‌شد. بعد از این مراسم بود که این روال ادامه یافت و به برخی دانشگاه‌های دیگر نیز تسری پیدا کرد؛ بنابراین دانشگاه فردوسی در برگزاری شب‌های بخارا پیشگام و پیشتاز بود و در واقع دست یاری به مجله بخارا دادیم و تلاش کردیم که این حرکت سترگ فرهنگی را به درون دانشگاه بیاوریم و موفق هم بوده ایم.

شب محمود رامیار 11 دی‌ماه برگزار می‌شود

عضو هیأت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد عنوان کرد: دومین برنامه برای علی‌اکبر فیاض، بنیانگذار دانشکده ادبیات و علوم انسانی و دانشکده الهیات و معارف اسلامی  دانشگاه فردوسی و سومین برنامه برای استاد محمود فرخ  بود. استاد فرخ از آنجا که سناتور بود، همراه با مرحوم مؤید ثابتی نقش اصلی در گرفتن مجوز برای تأسیس دانشکده ادبیات داشت. در 11 دی ماه جاری نیز شب محمود رامیار را به عنوان چهارمین نشست شب‌های بخارا در دانشگاه فردوسی برگزار می‌کنیم.

ساکت اضافه کرد: تقارن برگزاری  شب‌ بخارا برای دکتر محمود رامیار با هفتادمین سال تاسیس دانشگاه مشهد را به فال نیک می‌گیریم چرا که این شب را برای یکی از کلیدی‌ترین و موثرترین مدیران و استادان دانشگاه برگزار می‌کنیم. دکتر رامیار چهره شاخص و شناخته شده‌ای در مطالعات قرآنی است. او سال‌ها معاون اداری مالی دانشگاه بوده و بسیاری از فعالیت‌ها در حوزه توسعه عمرانی دانشگاه از جمله ساخت بیمارستان قائم، ساخت دانشکده الهیات، ساخت دانشکده دندان پزشکی و... به همت ایشان صورت گرفته است.

نقش تاثیرگذار دکتر رامیار در برگزاری کنگره هزاره شیخ طوسی

وی با اشاره به اینکه «بسیاری از فعالیت‌های علمی ماندگار در دانشگاه مشهد آن روز به همت دکتر رامیار بوده است»، تصریح کرد: شاخص‌ترین این فعالیت‌ها کنگره هزاره شیخ طوسی است که با میان‌داری استاد محمد واعظ‌زاده برگزار شد، اما خود ایشان اقرار دارد که اگر پشتیبانی‌ها و حمایت‌های دکتر رامیار نبود، این کار به ثمر نمی‌نشست. تاسیس مجله دانشکده الهیات و انبوهی از فعالیت‌های دیگر از جمله تأسیس بخش نسخ خطی الهیات، قسمت کوچکی از فعالیت‌ها یا خدمات رامیار در دانشگاه مشهد بوده است.

عضو هیأت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد در خصوص شخصیت دکتر رامیار، گفت: دکتر رامیار متولد مشهد بوده، بنابراین بزرگداشت و یاد ایشان، احیاء یک چهره هویتی برای ماست. همه مردم مشهد باید افتخار کنند که مشهد چنین فردی را در دل خود پرورش داده که مؤثر و تاثیرگذار بوده است.

وی ادامه داد: بسیاری از کارهای ایشان که سال‌ها از نگارش آنها گذشته هنوز مورد توجه است و در دپارتمان‌های مختلف ما خوانده می‌‎شود و جزو منابع اصلی به شمار می آید. دکتر رامیار شاگرد یکی از مهم‌ترین اسلام‌شناسان دوره معاصر، مونتگمری وات بوده که پیوند او با دانشگاه مشهد از طرق دکتر رامیار برقرار شده  است.

رئیس مرکز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه فردوسی مشهد در خصوص برگزاری شب محمود رامیار، عنوان کرد: در نشست پیش رو ٦ سخنران خواهیم داشت: دکتر محمود مهدوی دامغانی، استاد پیشکسوت و مبرز دانشگاه مشهد، خاطرات خود را از دکتر رامیار خواهند گفت؛ همچنین دکتر احمد پاکتچی، دکتر مرتضی کریمی‌نیا، دکتر علی رودگر، دکتر طباطبایی و دکتر معتمدی به همراه آقای دهباشی درباره آثار، خدمات و اندیشه‌های دکتر رامیار سخن خواهند گفت. این برنامه به همت مرکز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه، و با همکاری دانشکده الهیات، روابط عمومی جهاد دانشگاهی و مجله بخارا برگزار خواهد شد.

شاخص‌های برگزاری بزرگداشت برای بزرگان

وی درباره شاخص‌های انتخاب استادان و بزرگان برای برگزاری چنین بزرگداشت‌هایی بیان کرد: ما هر نوع فعالیتی را که قرار است در مرکز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه برگزار شود، در شورای مرکزی آثار مفاخر و اسناد دانشگاه به تصویب می‌رسانیم. در خصوص برگزاری شب‌های بزرگان با همکاری مجله شب‌های بخارا، تاثیرگذاری وسیع و ماندگار استادان و مغفول بودن آنان در میان جامعه علمی و فرهنگی ما شاخص بسیار مهمی برای انتخاب افراد است. وقتی ما شب محمود فرخ را برگزار  کردیم بعد از سال‌ها که هیچ یادی از استاد فرخ نشده بود، این کار را انجام دادیم.

ساکت افزود: از سال 63 که دکتر رامیار فوت کردند، تنها در جایزه کتاب سال آن دوره یادی از ایشان صورت گرفت، ویرایش دوم کتاب تاریخ قرآن دکتر رامیار در آن سال برنده کتاب سال جمهوری اسلامی ‌شد، در حالی که او درگذشته بود. بعد از این یادکرد، هیچ یادی از دکتر رامیار به غیر از یک شماره ویژه مجله دانشکده الهیات که به همت دکتر طباطبایی به یاد ایشان منتشر شد، هیچ بزرگداشت و نکوداشتی برای ایشان برگزار نشده است. با برگزاری این مراسم برای دکتر رامیار، در حقیقت بعد از 35 سال از ایشان یاد می‌کنیم که این کار مهمی است.

دکتر رامیار نمونه یک استاد مؤثر و اندیشه‌ورز بود

رئیس مرکز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه فردوسی مشهد بیان کرد: مرحوم رامیار را می‌توانیم نمونه یک استاد دلسوز، صادق، کارا، مؤثر، اندیشه‌‎ورز، دارای روحیه تساهل و تسامح و مشتاق ارتباط با جریان‌های فکری مختلف بدانیم. امروز در حالی که بسیاری از دوستان و همکاران ما ممکن است اِبا داشته باشند که در رشته تخصصی خود نام ایشان را ببرند، اما حضور مرحوم بهشتی، مرحوم مطهری و علامه جعفری در دانشگاه مشهد به همت، پشتکار و میان‌داری ایشان بوده است.

وی خاطرنشان کرد: در خاطرات مرحوم واعظ‌زاده آمده که وقتی می‌خواهند کنگره شیخ طوسی را برگزار کنند، چندین بار آقای واعظ‌زاده تلاش می‌کنند که این کنگره پا بگیرد، اما این اتفاق نمی‌افتد. وقتی مرحوم رامیار به ریاست دانشکده الهیات منصوب می‌شوند، این طرح در جلسه‌ای مطرح می‌شود و در آن جلسه غیر از مرحوم رامیار و دکتر علی‌اکبر فیاض هیچ فرد دیگری با برگزاری این کنگره موافق نبودند، اما ایشان به تنهایی این پروژه را پیش می‌برد و ماندگارترین، مؤثرترین و بهترین کنگره در حوزه علوم انسانی در سال 48 و 49 برگزار می‌شود که هنوز بزرگانی مانند استاد دکتر مهدی محقق بر این باورند که  هیچ کنگره‌ای به آن عظمت در ایران برگزار نشده است.

ساکت ادامه داد: این ویژگی‌ها در دکتر رامیار جمع و باعث شده بود که ایشان در آن دوره‌ای که در دانشگاه مشهد حضور داشتند، دوره‌ای که کوتاه و حدود 10سال بود، تاثیر شگرفی از خود باقی بگذارند که امروز نیز از نعمات آن بهره‌مند هستیم. یکی از مهم‌‎ترین اهداف ما الگوسازی از طریق معرفی عملکرد، شیوه و اندیشه‌های این بزرگان برای استادان جوان‌تر است. دانشگاه مشهد باید بستر لازم را برای پرورش استادانی مانند دکتر رامیار، دکتر علی‌اکبر فیاض و ... فراهم کند تا این کهکشان درخشان تداوم داشته باشد.

عضو هیأت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد اضافه کرد: در هفتاد سال گذشته دانشگاه فردوسی مشهد مهم‌ترین مرکز علمی و فرهنگی شرق کشور بوده که این درخشش مدیون کسانی چون دکتر رامیار بوده است. مجموعه فعالیت‌های 6 سال اخیر ما و احیاء دوباره مرکز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه باعث شده که توجه به استادان پیشکسوت و نامدار به یک گفتمان رایج در دانشگاه تبدیل شود که حرکتی مهم و مغتنم بوده است.

انتهای پیام