پرویز مرادی در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه در حال حاضر روی آوردن به کشت نیمه‌آبی غلات می‌تواند بهترین راهکار برای افزایش کارایی مصرف آب در استان باشد، اظهار کرد: آبیاری تکمیلی فقط زمانی اعمال می‌شود که نزولات کافی در مراحل حیاتی و حساس به تنش در اختیار گیاه قرار نمی‌گیرد و اطمینان حاصل شود که این مقدار آب بالاترین تاثیر را در تولید پایدار گندم دارد.
وی با اشاره به اینکه آبیاری تکمیلی امکان کشت زودتر را فراهم می‌کند، همچنین با اعمال آبیاری تکمیلی فصل رشد می‌تواند سریع‌تر شروع شود، عنوان کرد: بنابراین آبیاری تکمیلی در ترکیب استحصال آب می‌تواند راه‌حلی برای مقابله با تنش خشکی در مناطق تولید گندم محسوب شود. همچنین لازم به ذکر است که این استراتژی در بسیاری از مناطق تولید گندم آزمون شده است و می‌تواند پلت‌فرم مناسبی برای غلبه بر اثرات منفی تغییر اقلیم و رواناب باشد.
رئیس مرکز تحقیقات، آموزش کشاورزی و منابع‌طبیعی استان زنجان به ارقام مناسب گندم، جو برای کشت نیمه‌آبی اشاره و عنوان کرد: ارقام مناسب گندم برای کشت نیمه‌آبی شامل ارقام باران، تک‌آب، هشترود هستند، این در حالی است که ارقام مناسب جو برای کشت نیمه‌آبی شامل ارقام ابیدر و جلگه است. گفتنی است که ارقام مذکور تا حدودی متحمل به شوری نیز هستند.
مرادی با بیان اینکه از جمله گیاهان متحمل به شوری برای اقلیم سرد گیاه کوشیا است، ابراز کرد: این گیاه شوری تا ۲۶ دسی زیمنس بر متر را تحمل می‌کند. درختان میوه متحمل به شوری برای منطقه نیمه گرمسیری طارم شامل زیتون ارقام زرد، مانزانیلا و ابوسطل است. همچنین گفتنی است که این ارقام شوری بین ۵ تا ۸ دسی زیمنس بر متر را تحمل می‌کنند.
وی با اشاره به اینکه کشت محصولاتی اعم از برنج، هندوانه و گوجه‌فرنگی در استان توصیه نمی‌شود، عنوان کرد: علت مخالفت کشت این محصولات پایین رفتن شدید سطح آب‌های زیر زمینی و مصرف بالای آب جهت کشت این محصولات است؛ چراکه برای تولید هر یک کیلوگرم هندوانه میزان ۲۵۰ لیتر آب و برای تولید یک کیلوگرم گوجه‌فرنگی میزان ۱۵۰ لیتر آب مصرف می‌شود. همچنین زمینی که در آن گوجه‌فرنگی کشت می‌شود در سال آتی برای اکثر گیاهان مناسب نیست. علاوه بر آن کشت آن‌ها منجر به افزایش بیش از حد ضایعات و هدر رفت مواد غذایی می‌شوند.
انتهای پیام
نظرات