با شروع شیوع ویروس کرونا در اصفهان، مثل همه شهرهای کشور، تقاضا برای اقلام بهداشتی مثل ماسک، دستکش، الکل و مواد ضدعفونی کننده به طرز عجیبی افزایش یافت و همه جا صحبت از راه های تهیه این اقلام بود.

در این شرایط اما دسترسی به اقلام بهداشتی و به ویژه لباس های ایزوله برای حفاظت کادر درمان که در جبهه اول مقابله با این ویروس فعالیت می کردند اهمیت دوچندان و حیاتی پیدا کرد.

درست در همین روزها بود که یکی از کارکنان اورژانس اصفهان تصمیم گرفت کارگاه خود را به محلی برای تهیه و تولید اقلام حفاظتی و لباس های مخصوص برای سربازان خط مقدم مبارزه با کرونا تبدیل کند.

به گزارش ایسنا، محسن شفیعی از کارکنان اتاق فرمان اورژانس اصفهان است که چندسالی است به عنوان شغل دوم، در زمینه تولید البسه بیمارستانی فعالیت می کند.

اگرچه تا پیش از این هم عمده فعالیت کارگاه او در زمینه تولید لباس های بیمارستانی بود، اما از اول اسفندماه رسما همه امکانات و فعالیت های کارگاهش معطوف به تولید اقلام حفاظتی و به ویژه لباس های ایزوله برای کادر درمان و اورژانس شد.

این کارمند اورژانس اصفهان به ایسنا می گوید: از ابتدای اسفند تا ۱۵ اردیبهشت با همکاری معاونت غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و اداره کل تامین اجتماعی استان به صورت مداوم اقدام به تهیه لباس های ایزوله می کرده است.

فعالیت ۹۰ زن سرپرست خانوار در کارگاه تولید لباس های بیمارستان

شفیعی که خودش مالک و مدیر کارگاه است، یادآور می شود که در این کارگاه حدود ۹۰ زن سرپرست خانوار به صورت مستقیم و حدود ۶۰ نفر به صورت غیرمستقیم مشغول کار هستند و از آنجایی که حدود ۱۰ سال است با دو خیریه بزرگ اصفهان همکاری می کند، همه کارکنان کارگاه خانم و سرپرست خانوار هستند که این خیریه ها معرفی کرده اند.

او درباره انگیزه اش برای تولید لباس های مخصوص و ایزوله در دوران اوج شیوع ویروس کرونا و زمانی که به قول خودش بسیاری از مردم از ترس در خانه هایشان مانده بودند، می گوید: وقتی ویروس کرونا شایع شد از آنجا که خودم جزو پرسنل اورژانس اصفهان هستم، می دیدم که همکارانم چه استرس زیادی را تحمل می کنند و علاوه به بر همه فشارهای روحی و خستگی کار، نیاز دارند که تجهیزات حفاظت فردی به موقع و به اندازه به دست آنها برسد، چون در روزهای ابتدای شیوع ویروس تجهیزات حفاظت فردی سهمیه بندی شده بود و به اندازه در دسترس نبود.

این کارمند اورژانس اصفهان اضافه می کند: اگر می خواستم به منفعت اقتصادی این کار فکر کنم، شاید این لباس ها قیمت حداقل دو برابری داشت، چون در آن زمان تقاضای شدیدی در کشور و به ویژه استان های شمالی و جنوبی وجود داشت. همانطور که می دانید عمده تولید کشور در تهران، اصفهان، تبریز و مشهد انجام می شود و حتی تهران هم با وجود تولیدات زیاد، همچنان تقاضای بیشتری داشت، ولی ما صفر تا صد تولیداتمان را به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان دادیم.

افزایش ۵ تا ۶ برابری هزینه های تولید در اسفند و فروردین

شفیعی از سختی های کار در این دوران هم می گوید و خاطرنشان می کند: به خاطر شرایط ویژه ای که به خاطر شیوع ویروس کرونا وجود داشت، در اسفند و فروردین ماه حقوق کارکنان کارگاه را ۴ برابر کردیم، در و این درحالی بود که هزینه های تولید ۵ تا ۶ برابر افزایش پیدا کرده بود، یعنی علاوه بر افزایش حقوق کارکنان و هزینه های جانبی مثل رفت و آمد و غذا، هزینه تامین مواد اولیه هم افزایش یافت و مجبور بودیم پارچه را از بازار آزاد تهیه کنیم.

در این زمان برای خانم ها سرویس گذاشته بودیم چون تاکید بر ماندن در خانه می شد و حتی وسایل حمل و نقل عمومی کم شده بود، یا اصلا فعال نبود و حتی در یک مقطع زمانی نیاز به برگه تردد داشتند. با این وجود تقریبا همه ۹۰ نفر از کارکنان هر روز به کارگاه می آمدند و تعداد خیلی کمی هم در منازل و برای بسته بندی کمک می کردند، اگرچه تولید عمدتا در یک جا متمرکز بود.

به خاطر حفظ سلامتی کارکنان در کارگاه و جلوگیری از شیوع ویروس کرونا، روزانه چندین لیتر مواد ضدعفونی کننده برای ضدعفونی کارگاه استفاده می کردیم و دستورالعمل های بهداشتی و فاصله گذاری اجتماعی را رعایت می کردیم.

تولید ۱۴۰ هزار دست لباس مخصوص بیمارستان

او از تولید حدود ۱۴۰ هزار دست لباس مخصوص شامل گان، لباس بیمارستانی و کاور کفش در این ایام خبر می دهد و اضافه می کند: از این تجهیزات کارکنان بیمارستان ها و اورژانس استفاده می کردند، اما مرجع توزیع آن معاونت غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود.

شفیعی بار دیگر با اشاره به اینکه به خاطر مشکلات اقتصادی، محدودیت مواد اولیه و منابع مالی، هزینه تولید لباس های مخصوص روز به روز افزایش پیدا می کرد، می گوید: اما من واقعا بدون توجه به این مسائل و به خاطر همکارانم این کار را انجام دادم، چون وقتی با همکارانم صحبت می کردم می دیدیم از استرس صدایشان می لرزد، به خصوص وقتی که در آمبولانس و بالای سر بیمار بودند و تلفنی صحبت می کردیم در کنار همه سختی های کار، نگران لباس ها و تجهیزاتی بودند که باید برای انجام کار از آن استفاده می کردند.

این کارمند اورژانس اصفهان با اشاره به اینکه شب عید مجبور شد آپارتمانش را بفروشد تا بتواند سرمایه ای برای انجام این کار و تامین مواد اولیه و حقوق کارکنان کارگاه فراهم کند، توضیح می دهد: الان قیمت هر متر همان آپارتمان بیش از دو برابر شده است، درحالی که عمده طلب هایم من هم هنوز وصول نشده است.

عدم وصول مطالبات و ادامه فعالیت با یک سوم ظرفیت

به خاطر عدم وصول مطالبات در حال حاضر با یک سوم ظرفیت شب عید کار می کنیم، اگرچه هنوز نیاز به لباس های مخصوص برای کادر درمان و اورژانس وجود دارد، ولی چون منابع مالی محدود است و طلب ها وصول نشده، توان اینکه با همه ظرفیت کار کنیم را نداریم.

وی که مهمترین خواسته اش وصول مطالبات است، می گوید: اگر مسئولان بتوانند کمک کنند و موانع صادرات را بردارند، توان و ظرفیت صادرات لباس های ایزوله و تجهیزات حفاظتی را هم داریم و دلمان هم می خواهد وارد این عرصه شویم چون حرفه ما این است و به راحتی می توانیم این کار را انجام دهیم.

شفیعی درمورد واکنش همکارانش به فعالیت او در زمینه تولید اقلام مورد نیاز برای کادر درمان می گوید: همین که می دیدم اعتماد به نفس همکارانم بیشتر شده و با خیال راحت تر کار می کردند برایم کافی بود. بسیاری از همکارانم از انجام این کار اطلاعی نداشتند، اما آنهایی که می دانستند مرتب تشکر می کردند و حتی پیشنهاد می دادند در روزهایی که شیفت نیستند برای کمک به کارگاه بیایند.

نکته ای که برای خودم هم جالب بود این است که واقعا خدا برای انجام این کار کمک کرد. روزی که با دانشگاه علوم پزشکی اصفهان صحبت کردیم اعلام کردم با توان و امکاناتی موجود می توانیم روزی هزار دست لباس تحویل دهیم، ولی به لطف خدا توان تولید به قدری بالا رفت که ۵ تا ۱۰ هزار دست لباس در روز هم تولید کردیم.

او در پایان اظهار امیدواری می کند که هرچه زودتر سایه ویروس منحوس کرونا از سر مردم ایران و همه جهان کم شود و کارکنان کادر درمان بیمارستان ها، مراکز درمانی و اورژانس بعد از چندین ماه تلاش بی وقفه، نفسی با خیال راحت بکشند.

انتهای پیام