مستوفیان در گفت و گو با ایسنا با اشاره به اینکه در زمان های گذشته(قبل از تقسیم خراسان بزرگ) مجوز برای فعالیت کوره های آجرپزی در این محوطه باستانی داده شده بود، گفت: اما بعد از زمان تقسیم بندی استان، خراسان شمالی پیگیری های لازم را برای محدود کرده فعالیت این کوره ها انجام داد.

وی افزود: هر چند در آن زمان فعالیت این کوره ها، بخشی از این محوطه تاریخی را تخریب کرده بود اما در حال حاضر فعالیت آن ها در این محطوه محدود شده است و فقط یک محدوده مشخصی را به آن ها اختصاص داده است که آن ها در محدوده عرصه نیست.

این مقام مسئول ادامه داد: در سایت موزه پیش بینی شده در این محوطه مرکز تولید سنتی مصالح ساختمانی خشت، آجر، کاشی و ... نیز در نظر گرفته شده است که با صحبت های انجام شده با مالکان کوره های آجزپزی آن ها نیز متمایل به تغییر کاربری کوره های خود بوده اند.

به گفته وی سه کوره آجرپزی در محوطه باستانی ریوی مستقر هستند.

تخریب 30 درصد از محوطه تاریخی"ریوی" به علت فعالیت کوره های آجرپزی

سرپرست هیات ایرانی باستان‌شناسی در محوطه تاریخی ریوی گفت: حدود 30 درصد از محوطه تاریخی"ریوی به علت فعالیت کوره های آجرپزی تخریب شده است.

محمد جواد جعفری پیش از آن در حاشیه بازید از محوطه تاریخی ریوی در گفت و گو با ایسنا، با اشاره به اینکه وسعت محوطه تاریخی ریوی در شهرستان مانه و سملقان به 110 هکتار می رسد، افزود: این منطقه سه هزار و 700 سال گذشته مورد توجه و محل استقرار در دشت سملقان بوده است.

وی ادامه داد: مهمترین دوره زندگی در این محوطه تاریخی به دوره هخامنشی تا دوره ساسانی بعنی یک هزار و 700 تا دو هزار و 500 سال گذشته می رسد.

جعفری با بیان اینکه محوطه تاریخی ریوی در سال 1346 در فهرست آثار ملی به ثبت رسید و در سال 1356 مقدار مختصری میله گذاری و تعیین عرصه شد، اظهارکرد: قرار بر این بوده تا منطقه مورد محافظت قرار گیرد اما در دهه شصت دو کوره آجرپزی در دل محوطه تاریخی و یک کوره آجرپزی نیز در قسمت جنوبی محوطه مشغول بکار شده اند.

انتهای پیام