استاد "هادی ضیاءالدینی" به ایسنا گفت: نگهداری تندیس مقاومت مردم کردستان به عنوان بزرگترین مجسمه کشور به دو شرط طبیعی و انسانی بستگی دارد که در شرایط طبیعی بارش برف و باران و سایر عوامل طبیعی دخیل بوده که برای کنترل آن اقدامات زیادی شده و مسئولان شهرداری بر اساس ضوابط تمام تلاش خود را به کار بسته اند و با توان علمی و کارشناسی شده خود مجسمه را از هر نوع تهدیدی محافظت کرده اند.
وی افزود: برای ساخت این تندیس از بهترین نوع رنگ استفاده شده و به اصطلاح مراحل «سنگپلاسی»و «اپوکسی» نیز بر روی ان صورت گرفته است.
این هنرمند می گوید: اما در شرط دوم که بسته به عوامل انسانی است، باید گفت که محافظت از مجسمه سخت تر بوده و گاهی از کنترل خارج است، به طور مثال ممکن است که در مراسم چهارشنبه سوری و آتش بازی نوروز نارنجک دستی به سمت مجسمه پرتاب و موجب تخریب آن شود.
او معتقد است که اثر هنری هرچه مفهوم عام تری داشته باشد و فراگیری بیشتری برای عام داشته باشد، هنری تر است.
وی تشریح می کند که این مجسمه نماد پدری که دو فرزندش را از دست داده، است، همچنین فرزندان نماد تمامی رنج ها و بلاهایی هستند که در طول تاریخ به سر جامعه آمده است که تمامی این نشانه ها در شهادت این دو فرزند به نمایش گذاشته شده است.
ضیاءالدینی معتقد است که این رنج ها در همه ملت های شرق و غرب امری طبیعی است و تمامی ملت ها برای برابری و مقابله با این ظلم ها در طول تاریخ پایداری خود را حفظ کرده اند که پدر نماد این پایداری است؛ وقتی به این مجسمه می نگری دیده می شود که پدر موجودی نیست که دو جگر گوشه را از دست داده باشد بلکه اهمیت پایداری و ایستادگی آن همچون کوه در برابر بلاها و ظلم ها بیشتر نمایان است.
وی می گوید: این مجسمه مفهوم عامی دارد و در هر کجای این سرزمین و حتی کشورهایی همچون افغانستان که مقاومت زیادی در برابر ظلم های آمریکا داشته است کارایی دارد و نماد مقاومت محسوب می شود. اگر چه این مجسمه نشانه های فرهنگی کُردها از جمله لباس و رشتی دور سر را به عنوان نمادی برای مردم کُرد به نمایش می گذارد اما مرزی برای آن تعیین نمی شود و این نشانه ها مانع ارتباط آن با سایر مناطق نمی شود.
به گفته این مجسمه ساز نامی کرد، مجسمه مقاومت و ایثار با 15 متر ارتفاع و پایه 7 متری که در زیر دارد 22 متر از سطح زمین بلند شده و بزرگترین مجسمه ایران است.
انتهای پیام
نظرات