پاکزاد بهنوش و اولیا محمدباقر محققان دانشکده پزشکی بین الملل، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد در پژوهشی با عنوان «پاندمی کرونا، دکمه ری استارت کره زمین» ضمن مقایسه پاندمی های گذشته، به دنیای پساکرونا پرداخته اند و از تغییرات رفتارهای بهداشتی، جمعیتی و اقتصادی در پی شیوع این بیماری در دنیا سخن گفته اند.

به گزارش ایسنا، در این پژوهش سارس اولین بیماری پادمی قرن ۲۱ عنوان شده است که از جهات زیادی به بیماری کرونای حال حاضر شباهت دارد؛ هر دوی این بیماری ها از حیوان به انسان منتقل شدند، در واقع سارس هم در سال ۲۰۰۳ از طریق خفاشهای نعل اسبی که در بازارهای چین به عنوان خوراک فروخته می شود، به انسان منتقل شد، دقیقاً همان حیوانی که محققان احتمال می دهند عامل کووید۱۹ -باشد.

محققان این پژوهش با بیان اینکه بیماری هایی که در طول تاریخ رخ داده اند وجوه مشترک زیادی با هم دارند که یادآوری تجاربِ حاصل از آنها به انسان کمک می کند تا اسیر تکرار تاریخ نشود، ابتدا به بررسی بیماری متفاوت وبا پرداخته اند و می گویند: «وبا سالیان بسیار طولانی (حدود یک قرن) بشر را به کام مرگ کشانده، در حالی که مبارزه و کنترل وبا اصول ساده ای داشت که جامعه آن زمان از آن بی خبر بود.»

براساس این تحقیق اگر چه کنترل وبا برای جوامع امروز به راحتی میسر است، اما در گذشته در سطح جهان، کشته های زیادی داده است، چرا که آن از اطلاعاتی که ما در عصر جدید برخورداریم، برخوردار نبودند، اعتقاد بر این است که ویروس کرونا هم برای مردم قرن های بعد چالش برانگیز نخواهد بود، چون اصولی را خواهند دانست که شاید امروز ما به سختی از آنها آگاهیم.

درحالی که اولین پاندمی وبا در سال ۱۸۱۷ رخ داد، منشا آن هند و گستره شیوع آن تا اروپا، آسیا شرقی و قسمت های جنوبی روسیه بود. شش سال پس از آن در سال ۱۸۲۳، وبا در اثر سرمای شدید بدون مداخله و یا درمانی از سوی انسان فروکش کرد، پاندمی دوم در سال ۱۸۲۹ و باز هم از هند شایع شد ولی این بار سرمای زمستان روسیه هم نتوانست جز کم کردن سرعت انتشار آن، کاری بکند و بیماری به آمریکا رسید و کل اروپا را فراگرفت.

محققان این پژوهش می گویند: «دولت مردان تلاش کردند تا با قرنطینه و بستن مرزها این بیماری را کنترل و محدود کنند اما عدم اعتماد عامه مردم به دستگاه حاکم و علی الخصوص جامعه پزشکی آن زمان باعث شد که این امر به خوبی محقق نشود و پاندمی دوم دو دهه (بیست سال) طول بکشد (اهیمت قرنطینه و رعایت عموم مردم) پس از آن هم بین سالهای ۱۹۲۳-۱۸۵۲ شش پاندمی رخ داد که سومین آن مرگبارترین ها آن بود به طوری که فقط در سال ۱۸۵۴ توانست ۲۳۰۰۰ نفر تنها از مردم بریتانیا رو به کام مرگ بکشاند.»

در این پژوهش، پایین بودن سطح بهداشت و پزشکی در آن سالها، رعایت نکردن مردم دلیل این فجایع انسانی عنوان شده است و اینکه سرانجام دانشمندی به نام جان اسنو-  John Snow که می توان به عنوان یکی از پدران علم اپیدمیولوژی از او یاد کرد، توانست پی ببرد که استفاده عمومی از پمپ یک چاه آب در لندن با این بیماری ارتباط دارد و بعد از منع استفاده از آن چاه شاهد کاهش تعداد مبتلایان شد و در پاندمیهای چهارم و پنجم دیدیم که از شدت وبا کاسته شد.

محققان این پژوهش نتیجه گرفتند که «یکی از مهمترین جنبه های مقایسه، اثری است که وبا بر سبک زندگی مردم گذاشت، مردمی که آب مصرفی روزانه خود را تصفیه نمی کردند، میوه ها و سبزیجات را نمی شستند، سیستم جمع آوری بهداشتی فاضلاب نداشتند، به مرور تبدیل به انسان هایی شدند که هزینه های گزافی برای ارتقا سطح بهداشت خود کردند، به نظر می رسد پاندمی کرونا بتواند سبک زندگی جدیدی بنا نهد.»

محققان این پژوهش با مقایسه تاثیرات آنفلوانزای اسپانیایی بر اقتصاد کلان جهانی به نتایجی درخور توجه رسیدند و اعلام کردند که آنفلوانزای بزرگ سرانه مصرف کشور را کاهش داده است. در حالی که جنگ جهانی اول رقم کاهش متفاوتی در تولید ناخالص داخلی و مصرف همراه داشته است. این اعداد می تواند نشان دهد که همه گیری می تواند تعداد قابل توجهی از بلایای کلان اقتصادی ایجادکند، اما مشاهدات نشان داده است که اثرات به جا مانده از جنگ بر روی تولید ناخالص داخلی دائمی بوده است، اما اثرات آنفاوانزا ممکن است دائمی، موقت یا جایی در بین این دو باشد.

بر اساس این پژوهش بدون شک کرونا اقتصاد جهانی را متحول خواهد کرد و محققان این پژوهش معتقدند که این تحول باعث تغییر فاصله کشورها برحسب نوع برخوردشان با این بیماری، خواهد شد.

پژوهشگران این تحقیق در خصوص تاثیر بر مشاغل در دوران کرونا نتیجه گرفتند که در تلاش برای متوقف کردن شیوع ۱۹-COVID ،تقریباً نیمی از جمعیت جهان در تعطیلی و قرنطینه به سر می برند و این، ترس از بدترین رکود اقتصادی جهانی پس از رکود بزرگ (Depression Great) را برانگیخته است، ولی مسلم است که شغل ها بعد از اتمام بحران کرونا بازنگری خواهند شد. مسلماً  شرایط جدید و البته بهتری به وجود می آید.

نتایج این پژوهش در شماره یک- دوره ۲۸ مجله دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد چاپ شد.

انتهای پیام