• شنبه / ۱۹ مهر ۱۳۹۹ / ۱۵:۲۰
  • دسته‌بندی: تجسمی و موسیقی
  • کد خبر: 99071914068
  • خبرنگار : 71548

از نام گذاری روز تا ساخت تندیس

پیشنهادهایی که بعد از درگذشت استاد شجریان مطرح شد

پیشنهادهایی که بعد از درگذشت استاد شجریان مطرح شد

پیکر محمدرضا شجریان هجده روز بعد از سالروز تولدش، امروز در خاک مشهد آرام گرفت؛ کسی چه می‌داند؟ شاید زمانی که هر یک از حاضران در مراسم تدفین، پشت میکروفن می‌رفتند تا در سخنانی غم از دست دادن خسروی آواز ایران را با دیگران شریک شوند، او هم در گوشه‌ای در کنار اخوان ثالث نشسته بود و با لبخندی محو به حرفها و البته پیشنهادهای مطرح شده، گوش می‌داد.

به گزارش ایسنا، شهر توس و آرامگاه فردوسی صبح روز شنبه (۱۹ مهرماه) میزبان پیکر محمدرضا شجریان و بدرقه کنندگانش بود. دوستداران او در فضای باز آرامگاه فردوسی و خانواده و دوستانش در فضای داخلی آرامگاه به سوگ نشسته بودند.

این، فرصتِ آخر برای خداحافظی بود. طبق روال معمول مراسم‌ تشییع و تدفین، نزدیکان و برخی از مسئولان پشت میکروفن رفتند تا هم از غم از دست دادن استاد آواز ایران سخن بگویند و هم از این فرصت برای طرح گله‌ها و پیشنهادهایشان استفاده کنند.

در این مراسم پیشنهاد نام گذاری روزی به اسم محمدرضا شجریان و ساخت تندیسی از او برای جشنواره های موسیقی و کتاب از سوی برخی هنرمندان مطرح شد.

رویکردی که بیش از آنکه لطفی به هنرمندان صاحب نام باشد، می تواند برای تقویم هر کشور عزت آفرین باشد.   

داریوش پیرنیاکان، نوازنده تار، سه تار و ردیف‌دان از جمله افرادی بود که در مراسم بدرقه ابدی زنده یاد محمدرضا شجریان، صحبت هایش را با ارائه دو پیشنهاد و طرح یک گله به پایان رساند. او عنوان کرد که «جامعه هنری و مردم باید مصرانه به دنبال این باشند که روز اول مهر به نام «روز شجریان» نام‌گذاری شود. همچنین باید در شورای عالی خانه موسیقی این موضوع را به تصویب برسانیم که پس از این حتما در بزرگداشت‌هایی که برای هنرمندان گرفته، آلبوم‌ها و کتاب‌هایی که منتخب می‌شوند، تندیس شجریان هدیه داده شود.»

پیرنیاکان همچنین در پایان سخنان خود، گله کرد: در کشورهای بزرگ زمانی که خواننده‌ای به این عظمت از دنیا می‌رود عزای عمومی اعلام می‌کنند، چرا برای برای فوت شجریان عزای عمومی اعلام نکردند؟ شجریان متعلق به تمام مردم ایران و دنیاست؛ پس امیدوارم در سالگرد شجریان این اتفاق رخ دهد و آن روز عزای عمومی اعلام شود.

اما پیشنهاد نامگذاری اول مهرماه به نام محمدرضا شجریان، موضوعی بود که از سوی حمیدرضا نوربخش، مدیرعامل خانه موسیقی نیز به آن پرداخته شد. او نیز در بخشی از صحبت های خود در این مراسم، پیشنهاد کرد تا روز اول مهر که روز تولد استاد شجریان است، به نام او نامگذاری شود. 

همچنین فرهاد فخرالدینی، هنرمند پیشکسوت در عرصه آهنگسازی نیز که پیام تسلیتش در این مراسم قرائت شد، پیشنهاد داد که روز اول مهر به نام شجریان نامگذاری شود و در خانه موسیقی این موضوع به تصویب برسد.

در این میان پیشنهاد نامگذاری روز اول مهرماه به نام استاد آواز ایران، یادآور طرح پیشنهادی برای نامگذاری خیابانی در تهران به نام محمدرضا شجریان هم هست. طرحی که سال ۹۸ در شورای شهر تهران مطرح شد، اما بعد از کش و قوس های فراوان و طرح حواشی بسیار، در نهایت تاکنون به نتیجه نرسیده است.

امروز همچنین انجمن توسعه گردشگری چهارباغ خراسان مواردی را در ارتباط با استاد شجریان خواستار شد که ساخت تندیس در خور شأن استاد برای نصب بر بالای مزار او و نامگذاری خیابان و بنایی فاخر در سطح شهر مشهد، به همراه تندیس زیبایی از وی از آن جمله بود.
این انجمن همچنین از مدیران فرهنگی و شورای عالی انقلاب فرهنگی درخواست کرده است تا روز اول مهر زادروز استاد شجریان را به نام «روز ملی موسیقی ایرانی» و روز ۱۹ مهر سالروز درگذشت استاد را به نام « روز ملی موسیقی فولکور ایران» نام گذاری کنند.
انجمن توسعه گردشگری چهارباغ خراسان از مسئولان اجرایی جشنواره موسیقی فجر هم خواسته است بخش موسیقی ملی این جشنواره را به نام استاد نامگذاری کرده و تندیس این بخش را به نام ایشان مزین کنند.

انتهای پیام

  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha
avatar
۱۳۹۹-۰۷-۱۹ ۱۵:۲۶

خیابانی در تهران به نام محمدرضا شجریان هست قبلا خیابان فلامک بود

avatar
۱۳۹۹-۰۷-۱۹ ۱۸:۱۱

از نظر ما درگذشت استاد شجریان حداقل باید سه روز عزای عمومی اعلام میشد.

avatar

سلام ایسنا، یاد انسان‌ها را نه اسم‌گذاری خیابان‌ها و نه (بدتر از آن) ساختن تندیس زنده نگه نمی‌دارند؛ یاد انسان‌ها را شاگردان آن‌ها، و مسیری که در حوزه‌ی تخصص خود بروی آیندگان گشودند، زنده نگه می‌دارد! ما در تهران، میدان ابن سینا، خیابان شیخ‌بهایی، خیابان گاندی، جلال آل‌احمد، شیخ فضل‌الله نوری، و ... داریم. اما چند نفر از (مثلا)‌ ساکنان خیابان گاندی با شخصیت، منش و افکار مهاتما گاندی آشنایی دارند؟ تقریبا هیچ؛ نه؟ برای محمدرضا شجریان هم اگر قصد زنده‌نگه داشتن یادش را داریم، همین عزیزان موسیقی دادن (پیرنیاکان، فخرالدینی و ...) می‌توانند یک کتاب کوچک، حتی مجموعه مقالات، در مورد اثر ایشان بر مسیر آواز ایرانی، نوآوری‌هایی که داشته‌اند، و ... خلاصه این که موسیقی ایرانی بدون شجریان چقدر متفاوت می‌بود، بنویسند. کتابی که بشود فردا روزی آن‌را به دانشجوی هنر درس داد؛ چه ایراد دارد، من کم سواد در مورد هنر هم بخوانم و بر شناختم نسبت به یک هنرمند افزوده شود. اما، نوشتن کتابِ خوب کار سختی است؛ درعوض کش‌و‌قوس سیاسی برای تغییر نام چند خیابان کاری ساده‌تر!!! فرقش این است که کار سخت و صادقانه باقی می‌ماند، و بحث و جدل برسر اینکه فلان خیابان را به چه نامی بگذاریم، بعد از مدتی فراموش خواهد شد.

avatar
۱۳۹۹-۰۷-۲۰ ۰۱:۲۵

به خاک سپردن شجریان در این منطقه اشتباه بود فردوسی یک مقام دیگری است تا شجریان و در ضمن یک گونه فرق میان بزرگان دیگر هنر و ادب ایران و بی مهری به انها و خانواده آنها شد کار درستی نبود