عباس قنبری عدیوی به ایسنا گفت: شب یلدا یا شب چله، یکی از مناسبت‌های کهن ایران‌زمین است. یلدا معنی زایش و تولد را در خود دارد، به همین دلیل می‌تواند جنبه نجومی و گاه‌شماری داشته باشد.

او ادامه داد: بشر، متناسبت با وضعیت آب و هوایی، زمان را تقسیم می‌کرده و در گذشته که فاصله بین نیمه سرد و گرم سال بسیار بوده، به دو فصل تابستان و زمستان تقسیم می‌شده است. آغاز فصل زمستان هم دی‌ماه بوده و یلدا، جشن آغاز آن.

این عضو انجمن بین‌المللی ایران‌شناسی تصریح کرد: یلدا از این لحاظ با« دی و دا» تناسب دارد و چون مفهوم زایش و آفرینش در آن نهفته است، برخی آن را با زایش خورشید برابر و نیز، به دلیل قصه‌ها و باورها و ادبیات شفاهی‌ای که با آن پیوند خورده، یلدا را با کیش مهر مرتبط می‌دانند.

 قنبری عدیوی افزود: این شب از قدیم با چله‌نشینی و دورهمی همراه بوده و چهل در فرهنگ ایرانی جایگاهی مهم داشته است؛ چنانچه اعداد ۵، ۱۲ و ۷ نیز در عرفان اسلامی از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند.

او با اشاره به رواج کیش مهر در اروپا و استفاده از نام «کریست» به‌عنوان اولین ماه سال در تقویم سیستانی، گفت: جش یلدا مربوط به دورانی است که ایران فرهنگی، گستره وسیعی داشته به‌طوری‌که آغاز سال در مناطق شرقی به‌صورت جشن یلدا و در مناطق غربی به‌صورت جشن سال نوی میلادی بروز پیداکرده و با تولد حضرت مسیح درآمیخته است.

عضو انجمن بین‌المللی ایران‌شناسی، به طولانی‌تر بودن شب یلدا نیز گریزی زد و توضیح داد: نگاه پیشینیان ما این بوده که روشنی و اندیشۀ اهورایی در نهایت بر تاریکی غالب خواهد شد و یلدا را نیز نمادی از پیروزی این نور بر ظلمت می‌دانستند چرا که خورشید در این شب زاده می‌شد.

این مدرس رشتۀ زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه، خواندن سرود، پای‌کوبی، هدیه دادن و خوردن و نوشیدن را ازجمله مراسم‌هایی دانست که شب جشن یلدا اجرا می‌شده و تصریح کرد که این جشن در طول زمان با سبک زندگی ایرانی اسلامی و اندیشۀ شیعی پیوند خورده، به‌طوری‌که با خوانش قرآن و حافظ و صله‌رحم همراه شده است.  

قنبری عدیوی گفت: انسان به هر مناسبتی تلاش می‌کند شادمانی خود را بیشتر کند و طی سال‌های متمادی، ایرانیان برای جشن شب یلدا در خانه بزرگ‌ترها جمع می‌شدند تا این شب نیکو را گرامی بدارند. بنیان یلدا و یا چله، بر دعا برای آغاز سالی توأم با سلامتی همراه بوده و اکنون‌که ما با ویروسی به نام کرونا مواجهیم نیز باید به این اصل توجه ویژه‌تری داشته باشیم.

او توضیح داد: در حال حاضر فضای مجازی بستر مناسبی برای اجرای خیلی از برنامه‌ها شده و ما نیز می‌توانیم شادی یلدا را به این واسطه با بزرگ‌ترها و اقوام و دوستانمان شریک شویم. اگر بزرگ‌ترهایمان را دوست داریم، تا این ویروس هست نباید به خانۀ آن‌ها برویم مبادا که ناقل باشیم و این عزیزان آسیب‌پذیر را درگیر یک بیماری خطرناک کنیم.

این مدرس دانشگاه خاطرنشان کرد که ما نسبت به محیط اطراف، انسان‌های دیگر به‌ویژه کادر درمان، حتی گیاهان و حیوانات هم متعهد و مسئولیم و نباید آن‌ها را در معرض خطر قرار بدهیم چرا که کوچک‌ترین غفلت در شرایط امروز، موج جدیدی از ابتلا و مرگ را به دنبال خواهد داشت و آسیب‌های آن مستقیماً متوجه جسم و روح جامعه می‌شود.

انتهای پیام