علی دهقانی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: کنجد دارای ۵۰ درصد روغن بوده که از نظر طعم، کیفیت و پایداری در درجه بالایی قرار داشته و  در شیرینی‌پزی، تهیه حلوا، روغن خوراکی و طبی و صابون‌سازی مصرف دارد.

وی ادامه داد: فیلودی یکی از بیماری‌های مهم و اقتصادی کنجد است که در سال‌های اخیر خسارات جبران‌ناپذیری را متوجه کشاورزان کرده و ماهیت فیتوپلاسمایی دارد.

دهقانی بیان کرد: ناقل عامل این بیماری در ایران زنجرک معرفی شده است.

این عضو هیأت علمی و محقق بخش تحقیقات گیاه‌پزشکی مرکز تحقیقات لرستان با اشاره به این که این بیماری در بیشتر نقاط ایران وجود دارد، عنوان کرد: تشکیل کلروفیل در اجزای گل و سبز شدن گلبرگ‌ها و عدم تشکیل کپسول‌های بذر از علایم مهم این بیماری است.

وی ادامه داد: در زمان آلودگی اگر مقداری کپسول نارس در بوته تشکیل شده باشد ترک خورده و بذرشان روی زمین می‌ریزد، اما بیشتر بذرها در داخل کپسول جوانه زده و ایجاد حالت جارویی در بوته می‌کند و مواردی این بوته‌ها ترشحات صمغ مانندی روی برگ‌ها، ساقه‌ها و کپسول‌ها تولید می‌کند که در ابتدا بی رنگ بوده ولی بعد سیاه می‌شوند.

دهقانی در رابطه با علائم این بیماری، تصریح کرد: آلودگی در ابتدای رشد باعث کوتاهی ساقه تا به میزانی می‌شود که تمام اجزای گل به استثنای پرچم شبیه برگ شده و حالت فیلودی به خود می‌گیرند، در گل‌ها میله بساک صاف، که پرچم سبز و حاوی دانه‌های گرده غیر عادی می‌شوند گل آلوده به جای چهار دارای پنج پرچم می‌شود.

این عضو هیأت علمی و محقق بخش تحقیقات گیاه‌پزشکی مرکز تحقیقات لرستان ادامه داد: تخمدان‌های کاذب نیز تشکیل می‌شوند که بزرگ و مسطح بوده و دارای بافت نرم و سطح چروکیده‌اند و در داخل تخمدان‌های کاذب به جای تخمک اندام‌های دمبرگ مانند تشکیل می‌شود که دیواره تخمدان را پاره کرده تولید برگ می‌کند، گل‌های آلوده عقیم شده و قوه نامیه بذر از بین می رود و وزن هزار دانه به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌یابد.

وی در رابطه با عوامل این بیماری عنوان کرد: عامل آن یک فیتوپلاسماست که سلول‌های با قطر ۵۰۰nm به بالا دارند و محدود به آوند آبکشی هستند.

دهقانی افزود: این بیماری دامنه میزبانی نسبتاً محدودی دارد و از روی تعدادی دیگر از گیاهان از جمله کلزا نیز گزارش شده است که توسط زنجره‌های گونه منتقل می‌شود.

این عضو هیأت علمی و محقق بخش تحقیقات گیاه‌پزشکی مرکز تحقیقات لرستان تصریح کرد: ازجمله راه‌های کنترل این بیماری می‌توان به  تنظیم تاریخ کاشت، استفاده از ارقام مقاوم، مبارزه با ناقل از طریق سموم سیستمیک، ضدعفونی کردن خاک در موقع کاشتن، سمپاشی بوته‌ها با متاسیستوکس یک در هزار یا حشره‌کُش دیگر علیه زنجره‌ها و سمپاشی بوته‌ها در مرحله ظهور گل با تتراسیکلین، اشاره کرد.

انتهای پیام