پژوهشگر و کارشناس ارشد مدیریت شهری گفت: ساماندهی کودکان کار و خیابانی به معنای پاک کردن خیابان‌ها و چهاراه‌ها از کودکان کار نیست بلکه با ایجاد شهر دوستدار کودک این مشکل باید به صورت ریشه‌ای حل شود.

پویا پارسا در گفت و گو با خبرنگار ایسنا منطقه البرز، در توضیح شیوع پدیده کودکان کار در کلان شهرهای کشور اظهار کرد: پدیده کودکان کار و خیابانی از جمله آسیب‌های اجتماعی است که متاسفانه کلان شهرهای کشور از جمله شهر کرج در سالیان اخیر همواره با آن دست به گریبان بوده است به گونه‌ای که در بازدیدهای میدانی از گوشه و کنار شهر شاهد شیوع و رشدی صعودی این آسیب هستیم. 

وی گفت: کودکان کار و خیابانی با توجه به کاری که در جامعه انجام می‌دهند در سطوح گوناگونی دچار آسیب اجتماعی می‌شوند؛ معضل کار کودکان زباله‌گرد نسبت به کودکان کار پشت چراغ قرمزها با پیامدهای بیشتر و آسیب‌های متعدد همراه است. 

وی بیان کرد: کمترین آسیبی که کودکان کار با آن مواجه هستند این است که در نگاه شهروندان احساس تحقیر می‌کنند و علاوه بر مشکلات روحی از نظر ارتباط با زباله و بیماری‌ و آلودگی دایماً در معرض خطر هستند. 

پارسا یکی از علت‌های اصلی ظهور پدیده کودکان کار را مشکلات معیشتی خانواده‌ها و اجبار والدین دانست و تصریح کرد: یکی از علت‌های اصلی در بروز این آسیب اجبار والدین به دلیل وجود مشکلات اقتصادی بوده به گونه‌ای که این کودکان عمدتاً کسانی هستند که والدین آنها در قید حیات هستند ولی به دلیل مشکلات اقتصادی کودکان خود را مجبور به کار و کسب درآمد کرده‌اند، با این حال فوت والدین و طلاق نیز از دیگر دلایل گرایش این کودکان به اشتغال و کسب درآمد و خیابان گردی است. 

پژوهشگر و کارشناسی ارشد مدیریت شهری افزود: آئین نامه ساماندهی کودکان خیابانی که در سال ۱۳۸۴ توسط دولت تهیه و تنظیم شده است، ۱۲ دستگاه با محوریت سازمان بهزیستی را مکلف به ساماندهی این کودکان و انجام اقداماتی در راستای بهبود شرایط آنها نموده است اما با گذشت زمان شاهد آن هستیم که اجرای این آئین نامه به اصلاحات کالبدی و برگزاری مراسم و جشن‌ها محدود شده و به برنامه‌ای که بتواند به ایجاد شهر دوستدار کودک کمک کند پرداخته نشده است و همین عامل باعث شده که قسمت اعظمی از کودکان هر روز زیر بار مشکلات شهری، کودکی خود را از دست بدهند.

پژوهشگر و کارشناسی ارشد مدیریت شهری بیان کرد: مدیریت شهری در راستای ایجاد شهر دوستدار کودک و ساماندهی کودکان خیابانی به جای پاک کردن آنها از خیابان‌ها و چهاراه‌ها، باید فرصت کودکی کردن به آنها بدهد و با استفاده از ظرفیت مشارکت‌های مردمی جامعه شهری را با آنها آشنا سازد که با کودکان کار مثل متکدی برخورد نشود.

وی خاطر نشان کرد: کودکان کار خیلی زود در شرایط کار و خشونت‌های جامعه قرار می‌گیرند، اما آنها هم مثل بچه‌های دیگر نیاز به کودکی کردن دارند، مدیریت شهری می‌تواند با استفاده از امکانات موجود لذت خوب بازی کردن و هم زمان آموزش‌های لازم شهروندی را به آنها بدهد و یک خاطره خوب در ذهنشان ثبت کند.

پارسا گفت: فرهنگ سازی در بین شهروندان در رابطه با نحوه برخورد با کودکان خیابانی بسیار مثمر ثمر خواهد بود، شهروندان باید بدانند که حمایت مادی و بعضاً خرید اجناس از این کودکان نه تنها کمکی به بهبود وضعیت آنها نخواهد کرد بلکه باعث تشویق آنها به ادامه این روش و سبک زندگی و افزایش روز به روز آمار کودکان کار و خیابانی خواهد شد.

 وی با تاکید بر این‌که خیریه‌ها و سازمان‌های مردم نهاد باید روش‌های صحیح را در مقابله با آسیب‌های کودکان خیابانی به کار بگیرند، خاطر نشان کرد: خیریه‌ها و سازمان‌های مردم نهاد حمایتی باید با روش‌های مبتنی بر اصول توانمندسازی و دوری جستن از حمایت‌های مادی صرف، تمرکز خود را بر روی ارائه خدمات آموزشی و توانمند سازی این کودکان و خانواده آنها گذاشته تا از این طریق مشکلات اقتصادی و نیازهای معیشتی این افراد مرتفع گردد.