کمال طاهری در گفت و گو با ایسنا، با بیان اینکه بارش باران خصوصا اگر تند باشد عمدتا به صورت رواناب از دسترس خارج می‌شود، ادامه داد: عمده رواناب‌ها در استانی مانند کرمانشاه وارد حوزه آبریز کرخه شده و در نهایت به خلیج فارس می‌رود.

وی ادامه داد: رواناب معمولا فرصت کمتری برای جذب در زمین دارد و به سرعت حرکت می‌کند و حتی پیامدهای تخریبی مانند بروز سیلاب، فرسایش و از بین رفتن خاک را هم به دنبال دارد.

نماینده انجمن زمین شناسی ایران در کرمانشاه  یادآور شد: البته این بدان معنا نیست که باران هیچ جذبی در زمین ندارد، اما میزان جذب آن نسبت به برف کمتر است.

به گفته طاهری، بارش باران زمانی برای جذب در سفره‌های آب زیرزمینی اثرگذار است که طولانی مدت یعنی برای چند روز به صورت پیوسته و نرم و ملایم باشد.

وی افزود: رگبارهای تند و شدید کمترین میزان جذب را در زمین دارند و عامل اصلی رواناب و سیلاب هستند.

نماینده انجمن زمین شناسی ایران در کرمانشاه موثرترین بارش برای تغذیه آبخوان‌ها را برف دانست و تاکید کرد: مهمترین ویژگی برف ذوب تدریجی و آهسته آن است که باعث می‌شود فرصت بیشتری برای جذب در زمین داشته باشد.

طاهری گفت: به علاوه برف نسبت به باران ماندگاری بیشتری دارد و متناسب با دمای هوا به تدریج به درون زمین نفوذ می‌کند.

وی اضافه کرد: تاثیر برف برای احیا چشمه‌ها و سراب‌هایی که از دل کوه می‌جوشند نیز بسیار بیشتر است که نمونه آن را در احیای سراب روانسر شاهد بودیم که به دلیل کاهش بارندگی‌ها خشک شده بود، اما با بارش برف مختصری که طی روزهای اخیر در این منطقه داشتیم، دوباره جان گرفت.

نماینده انجمن زمین شناسی ایران در کرمانشاه کاهش ذخایر آب زیرزمینی را بی ارتباط با کاهش بارش برف در سال‌های اخیر ندانست و اظهار کرد: از یک سو طی سال‌های اخیر الگوی بارش از برف به بارش‌های رگباری تغییر پیدا کرده و از سوی دیگر برداشت‌ها از منابع آب زیرزمینی بسیار شدید شده و این دو عامل بر کسری قابل توجه مخازن آب زیرزمینی اثر گذاشته است.

انهای پیام