مهرداد جلیلی کیا در گفتگو با ایسنا اظهار کرد: قبل از دولت صفوی، سرزمین ایران حاکمیت ملی یکپارچه نداشت.
وی با بیان اینکه ظهور صفویه مصادف قرن ۱۰ هجری بود، تصریح کرد: با ظهور صفویان یک نقطه عطف در دوران جدید ایران رقم زده شد.
این محقق تاریخ تصریح کرد: قبل از صفویان در اقصی نقاط ایران حاکمان محلی حکمرانی کرده و عملا حاکمیت ملی وجود نداشت.

وی با بیان اینکه در آن زمان کشورهای همسایه ایران دارای حاکمیت قوی بودند، ادامه داد: شاه اسماعیل کاری کرد که کارستان محسوب می شود زیرا تمام دولت های محلی را از بین برد و تنها به آن حکومت های محلی اجازه حکمرانی محلی داد که مورد تایید شاه صفوی باشند مشروط بر اینکه افراد مذهبی و از سادات باشند.

 
جلیلی کیا افزود: شاه اسماعیل اساس وحدت ملی را بر پایه مذهب بنیانگذاری کرده و تمام ایران را تحت یک حاکمیت قرار داده و مذهب تشیع را مذهب رسمی اعلام کرد.
 وی تشریح کرد: شاه اسماعیل صفوی تمام مردم ایران را متحد و متفق کرد و یکی دیگر از آثار سیاسی سلسه صفوی این بود که توانست به مجامع ملل اروپا وارد شده و روابط سیاسی با آنها برقرار کرد.

 جلیلی کیا با بیان اینکه بعد از اسلام، تاریخ عصر طلایی اردبیل از همان ظهور سلسله شیعی مذهب صفوی شروع شد، گفت: با توجه به اینکه خاستگاه صفوی اردبیل بوده و پیر طریقت عرفانی و صوفیانه شیخ صفی که پیشینه مذهبی و طریقت صوفی در شهر اردبیل بوده و حتی شیخ صفی توانست به جریان نیرومند سیاسی_اجتماعی کشور کمک کرده و سلسله صفوی را بنیان نهاد.

جلیلی کیا با بیان اینکه در اردبیل خانقاه بقعه شیخ صفی محل تجمع صوفیان و زیارتگاه پیروان شیعی صفوی ها از ایران و جهان است، تصریح کرد: زمانی که شاه اسماعیل به حکومت می رسد اردبیل از نظر دینی و مذهبی پایتخت مذهبی صفویان مطرح شده و به عنوان شهر مقدس اردبیل در زمان صفوی از شهرهای مهم تجارت ایران زمین بوده و القابی همچون دارالارشاد، دارالامان، دارالعرفان در آن زمان داده شد.

به گفته این کارشناس تاریخ، بقعه شیخ صفی جایگاه ویژه ای برای شهر اردبیل داشته و به عنوان مرکز دیوانی با سه رکن اقتصادی، اداری و مذهبی مطرح شد.

انتهای پیام