به نقل از سایتک دیلی، دانشمندان با استفاده از ابزارهایی که امواج لرزهای را اندازهگیری میکند، میدانند که این ۲ حباب اشکال و ساختارهای پیچیدهای دارد اما علیرغم ویژگیهای برجسته آن اطلاعات کمی در مورد علت وجود حبابها یا آنچه منجر به شکلهای عجیب آن شده است، وجود دارد.
کیان یوان و مینگ مینگ لی، دانشمندان دانشگاه ایالتی آریزونا، دانشکده زمین و اکتشافات فضایی آمریکا، با استفاده از مدلسازی زمین پویاییشناسی و تجزیه و تحلیل مطالعات لرزهای منتشر شده، تصمیم گرفتند درباره این ۲ حباب بیشتر بدانند. آنان با تحقیقات خود توانستند حداکثر ارتفاعی را که حبابها به آن میرسد و چگونگی کنترل ارتفاع آن با حجم و چگالی حبابها و همچنین چسبناکی محیط در گوشته را تعیین کنند.
نتایج تجزیه و تحلیل لرزهای آنان منجر به کشف شگفتانگیزی شد که حباب زیر قاره آفریقا حدود ۶۲۱ مایل(۱۰۰۰ کیلومتر) بالاتر از حباب زیر اقیانوس آرام است. به گفته یوان و لی بهترین توضیح برای تفاوت ارتفاع زیاد بین این ۲ این است که حباب زیر قاره آفریقا نسبت به حباب زیر اقیانوس آرام چگالی کمتری(و در نتیجه پایداری کمتری) دارد.
یوان و لی برای انجام تحقیقات خود صدها شبیهسازی مدل همرفتی گوشته را طراحی و اجرا کردند. آنان به طور کامل اثرات عوامل کلیدی که ممکن است بر ارتفاع حبابها تاثیر بگذارند؛ از جمله حجم حبابها و تضاد چگالی و چسبناکی حبابها را در مقایسه با محیط اطرافشان آزمایش کردند.
آنان دریافتند که برای توضیح تفاوتهای بزرگ ارتفاع بین ۲ حباب، حباب زیر قاره آفریقا چگالی کمتری نسبت به حباب زیر اقیانوس آرام دارد که نشان میدهد این ۲ ممکن است ترکیب و سیر تکامل متفاوتی داشته باشد.
یوان گفت: محاسبات ما نشان داد حجم اولیه حبابها بر ارتفاع آن تاثیر نمیگذارد. ارتفاع حبابها بیشتر با چگالی آن و چسبناکی گوشته اطراف کنترل میشود.
لی افزود: استان بزرگ با سرعت برش پایین(LLVP) آفریقا ممکن است در زمانهای اخیر زمینشناسی در حال افزایش باشد. این ممکن است توپوگرافی سطح بالا و آتشفشانی شدید در شرق آفریقا را توضیح دهد.
این یافتهها ممکن است به طور اساسی طرز فکر دانشمندان را در مورد فرآیندهای گوشته عمیق و نحوه تاثیر آن بر سطح زمین تغییر دهد. برای مثال ماهیت ناپایدار حباب زیر قاره آفریقا ممکن است به تغییرات قارهای در توپوگرافی، گرانش، آتشفشان سطحی و حرکت صفحه مرتبط باشد.
یوان بیان کرد: تلفیق ما از تجزیه و تحلیل نتایج لرزهای و مدلسازی زمینپویاییشناسی بینش جدیدی در مورد ماهیت بزرگترین سازههای زمین در اعماق داخلی و تعامل آن با گوشته اطراف ارائه میکند. این کار پیامدهای گستردهای برای دانشمندانی دارد که در تلاش برای درک وضعیت امروزی و سیر تکاملی ساختار عمیق گوشته و ماهیت همرفت گوشته است.
نتایج تحقیقات آنان به تازگی در مجله Nature Geoscience منتشر شده است.
انتهای پیام
نظرات