فرهاد بختیاری‌فر در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه آب شرب شهر همدان از دو منبع زیرزمینی شامل چاه‌های دشت بهار و منابع سطحی شامل سداکباتان، رودخانه گنجنامه و سد آبشینه تأمین می‌شود، مطرح کرد: خوشبختانه در حال حاضر کلیه منابع آبی موجود در استان از لحاظ میزان مواد معدنی و املاح موجود در آب در حد استاندارد (استاندارد کد ۱۰۱۱ و  ۱۰۵۳ مؤسسه استاندارد ملی ایران) هستند.

وی با بیان اینکه منابع آبی با منبع تغذیه از آب‌های سطحی مثل سد یا رودخانه به علت قرار گرفتن در معرض آلودگی‌های محیطی، نیاز به تصفیه فیزیکی و شیمیایی دارند، اظهار کرد: در منابع آب زیرزمینی نظیر چاه ها، نیاز به تصفیه متداول آب وجود ندارد و مطابق استانداردهای جهانی این دسته از منابع آبی صرفاً با کلرزنی و گندزدایی، قابلیت شرب با کیفیت مطلوب پیدا می‌کنند.

بختیاری‌فر با بیان اینکه مطابق استانداردهای سازمان بهداشت جهانی(WHO) و همچنین استاندارد ملی ایران، تزریق ماده‌ کلر به آب شرب به منظور انجام فرآیند گندزدایی و از میان بردن عوامل میکروبی بیماری‌زا لازم و ضروری است، خاطرنشان کرد: بر همین اساس تزریق کلر به آب در همدان نیز مطابق استانداردهای یاد شده و مقدار مورد نیاز است و تنها به منظور انجام فرآیند گندزدایی آب بوده و به هیچ عنوان موجب تولید طعم و بوی بد در آب نمی‌شود.

وی در ادامه با اذعان به اینکه علت تغییر مزه آب در برخی مناطق نیز صرفاً به علت تغییر ذائقه‌ افراد است و این موضوع هیچ گونه ارتباطی به آلودگی احتمالی آب ندارد، خاطرنشان کرد: در زمینه سختی آب نیز براساس مطالعات علمی انجام شده سختی یا سنگینی آب نمی تواند علتی برای ایجاد سنگ کلیه در انسان باشد.

مدیرعامل شرکت آبفای استان همدان توضیح داد: براساس استاندارد شماره‌ ۱۰۵۳ ملی، برای سختی(سنگینی آب) حد استانداردی اعلام نشده و هیچ یک از پزشکان درباره ایجاد بیماری از سختی آب ادعایی ندارند.

وی تصریح کرد: کلسیم و منیزیم موجود در آب و هریک از عناصر دیگر موجود در آب برآورنده برخی از نیازهای بدن به املاح و مواد معدنی هستند و کمبود آنها می تواند خود اختلالاتی را در بدن ایجاد کند.

بختیاری‌فر در بخش دیگری به موضوع استفاده برخی مشترکین از دستگاه‌های تصفیه آب خانگی اشاره کرد و گفت: در حال حاضر سیستم‌های نوینی از تصفیه‌ خانگی در دسترس مردم قرار گرفته که استفاده از این نوع سیستم ها تنها در مواقعی که دسترسی به آب سالم و قابل شرب امکان پذیر نباشد، ضروری است.

وی ادامه داد: در صورتی که فرد به آب شرب شهری تصفیه شده و سالم دسترسی داشته باشد، استفاده از این دستگاه‌ها توصیه نمی‌شود چراکه استفاده نادرست از این وسیله می تواند موجب پایین آمدن بیش از حد املاح آب و حذف کلر باقیمانده آب و گاهی بروز آلودگی ثانویه میکروبی و کاهش بیش از حد املاح شده یا موجب بدمزگی آب(به علت حذف املاح آب) شود.

مدیرعامل شرکت آبفای استان همدان در ادامه به سیستم الکترولیز نمک طعام به عنوان یکی از روش‌های نوین و در عین حال کاملاً بی‌خطر به منظور گندزدایی اشاره کرد و یادآور شد: این سیستم ماده‌ گندزدا(ضدعفونی کننده‌) آب ژاول را در محل تولید کرده و روشی مناسب و بی‌خطر به منظور گندزدایی آب شرب است.

وی بار دیگر با تأکید بر اینکه کیفیت آب شرب در همدان کاملاً مورد تأیید است، اعلام کرد: علاوه بر شرکت آب و فاضلاب استان که کیفیت فیزیکی- شیمیایی، میکروبی و بیولوژیکی آب را کنترل می‌کند، مرکز بهداشت نیز به عنوان ناظر بر عملکرد شرکت‌های آب و فاضلاب، وظیفه کنترل کیفیت آب را عهده دار است و از همین رهگذر کیفیت میکروبی و شیمیایی آب شرب شبکه شهری و روستایی از سوی مرکز یاد شده نیز مورد تأیید است و در صورت بروز هر گونه آلودگی احتمالی اقدامات لازم برای مرتفع کردن آن انجام می‌پذیرد.

بختیاری‌فر خاطرنشان کرد: از سال ۱۳۹۶ طرحی مبنی بر ایمنی آب(WSP) در شهر همدان و سایر شهرها و روستاهای استان در حال اجراست که مطابق دستورالعمل طرح یاد شده تضمین و کنترل سلامت آب مصرفی مشترکین از محل تولید(مبدأ که شامل سد، رودخانه و چاه‌ها) تا مسیر رسیدن به دست مشترکین، به صورت مستمر انجام می شود.

وی در پایان تصریح کرد: کارگروه ایمنی آب با عضویت سازمان‌ها و ارگان‌های مرتبط با آب نظیر شرکت آب منطقه‌ای، شرکت آب و فاضلاب، معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی، سازمان محیط زیست، شهرداری، جهادکشاورزی، شرکت شهرک‌های صنعتی، سازمان صمت و مدیریت بحران استانداری تشکیل می شود و مطابق دستورالعمل این کارگروه رهاسازی هر گونه آلودگی از جمله آلودگی‌های صنعتی، کشاورزی، شهری و ... ممنوع است.

انتهای پیام