دکتر حسین بیات در گفت و گو با ایسنا اظهار کرد: یکی از نارسایی‌های صادرات این است که تولید گل از یک روند دائمی پیروی نکرده و به همین علت نمی‌توانیم در طول سال صادرات ثابت و دائمی یک محصول را داشته باشیم و به دلیل توقف مقطعی تولید یک گل، نمی‌توان انتظارات بازار صادرات را تامین کرد.

وی تصریح کرد: یکی از راهکارهای ساماندهی این مسئله، حمایت دولت از ایجاد مراکز تولیدی بزرگ است تا این مراکز با حمایت از واحدهای تولیدی کوچک، بستر صادرات مداوم را فراهم کنند. در غیر این صورت، با ادامه این شرایط نباید انتظار افزایش حجم صادرات را داشته باشیم.

وی افزود: علاوه بر مشکلات موجود در عرصه تولید، حمل و نقل و سیستم‌های ترابری و قوانین صادراتی کشورهای مقصد نیز محدودیت‌هایی را در زمینه صادرات این محصول ایجاد کرده ‌است.

وی گفت: برای مثال، بخشی از مشکلات صادرات گل به عراق به ساختار حمل و نقل باز می‌گردد که ارتباطی با صادرکننده ندارد. این مشکل حاصل سیاستی است که توسط کشور عراق برای تامین رضایت کامیونداران عراقی اتخاذ شده است تا حمل و نقل گل در داخل کشور عراق، بر عهده آنها باشد.

بیات ادامه داد: حمل و نقل گل از سمت تولیدکننده تا مرز عراق و تخلیه و بارگیری آن در کامیون‌های عراقی، کیفیت گل وارد شده به داخل عراق را تحت تاثیر قرار می‌دهد. اما این تنها بخشی از مشکلات صادرات است.

وی افزود: در بحث صادرات هوایی نیز مشکلاتی وجود دارد. صادرات بسیاری از محصولاتی که لازم است از طریق هوایی صادر شود، به دلیل محدودیت بار یا در اولویت چندم قرار دادن محصولات صادراتی گل گیاه، به شکل مطلوب انجام نمی‌شود.

انتهای پیام