این مکان به علت استعداد، توانمندبودن زمین و دسترسی آسان به آب، محل مناسبی برای سکونت و کشاورزی است؛ قدمت روستا با توجه به بررسی‌های باستان‌شناسی و وجود اسناد تاریخی به دوران مس و سنگ و سده‌های اولیه اسلامی برمی‌گردد.

عمده درآمد مردم روستا از طریق کشاورزی و صنایع دستی «مُرواربافی» است همچنین در روستای داویجان تعدادی کارگاه پخت نان و کلوچه محلی وجود دارد اما هنر مطرح روستا، مرواربافی است و فعالان این رشته از بین پیشکسوتان، جوانان، مردان، بانوان و حتی کودکان هستند.

روستای داویجان مهمترین مرکز کشت و تولید محصولات مرواربافی در کشور است، بدین لحاظ با رأی نهایی پنجمین شورای راهبردی انتخاب شهرها و روستاهای ملی در ابتدای آذرماه ۱۴۰۰ به عنوان روستای ملی ثبت شده است.

تولید دو نوع محصول مروار در ملایر

«مرواربافی» نوعی از ترکه بافی است که در بافت آن از ترکه مروار استفاده می‌شود، در شهرستان ملایر دو نوع محصول مروار وجود دارد؛ یک مدل که به نام باغی معروف است و در کنار جوی آب باغ‌ها روئیده می‌شود و مدل دیگر که به صورت گسترده در زمین‌های کشاورزی کشت می‌شود، از کیفیت بالاتری برخوردار است و در آذرماه و پیش از آغاز فصل سرما برداشت می‌شود.

مروار یک‌بار کاشته می‌شود و بسته به کیفیت خاک و نوع نگهداری تا چندین سال قابلیت برداشت دارد، روستاهای داویجان، گوراب، رضوانکده، حرم‌آباد و توچغاز قطب اصلی کشت مروار ملایر هستند.

نخستین مرحله پس از برداشت محصول، دسته‌بندی و سایزبندی است که در اصطلاح محلی به آن سرکش کردن می‌گویند، مرحله بعدی مروار را در دیگ‌های ویژه می‌جوشانند و بسته به تَر و خشک بودن مروار بین هفت تا ۱۲ ساعت نیاز به پخت دارد سپس ترکه‌ها را با دست پوست‌گیری کرده که باید پیش از خشک شدن ترکه‌ها بافت آغاز شود.

تولید محصولات متنوع از مروار

از مروار محصولات مختلفی به دست می‌آید که می‌توان به میز و صندلی، کتابخانه، انواع سبد چای و میوه در سایزها و اشکال مختلف، ظروف نگهداری میوه، گهواره بچه و ... اشاره کرد همچنین کاربری مهمی در حوزه کشاورزی دارد و از آن برای کارهای دامداری، ابزار کشاورزی، نگهداری محصولات باغی، جای کندو عسل و ... استفاده می‌شود.

به‌زودی جشنواره مرواربافی برگزار می‌شود

رئیس اداره میراث فرهنگی ملایر با بیان اینکه علاوه بر مصرف داخلی بخش اعظم تولیدات مرواربافی هنرمندان شهرستان به کشورهای عراق، ترکیه و آذربایجان صادر می‌شود، گفت: مرواربافی یکی از مهمترین رشته‌های صنایع دستی شهرستان است که سابقه تولید و کشت آن به صدها سال قبل و به نوعی به زمان تولید انگور می‌رسد چرا که کاربری مهمی در حوزه کشاورزی دارد.

ابراهیم جلیلی در گفت‌وگو با ایسنا، افزود: هنر مرواربافی در ۲۲ اسفندماه ۱۳۹۴، به شماره ۱۱۶۵ به عنوان میراث ناملموس نیز به ثبت رسیده است و به‌زودی جشنواره مرواربافی در روستای داویجان برگزار می‌شود.

وی با بیان اینکه دومین جلسه هماهنگی برگزاری جشنواره مرواربافی داویجان و کلوچه گوراب در محل سالن جلسات اداره میراث فرهنگی ملایر با حضور نمایندگان دستگاه‌های مرتبط، دهیاران روستاهای گوراب و داویجان و هنرمندان مروارباف برگزار شد، گفت: در این راستا تلاش‌های بسیاری صورت گرفته است و بسیار نیز جای کار وجود دارد.

جلیلی ادامه داد: جشنواره‌ها در معرفی ظرفیت و پتانسیل روستا بسیار مهم و حیاتی هستند و بهترین زمان برگزاری این جشنواره همزمان با زمان برداشت مروار است، کلوچه ملایر نیز دارای برند ملی و به اسم روستای گوراب ثبت شده و  امسال قرار است نخستین جشنواره مرواربافی داویجان و کلوچه گوراب برگزار شود.

وی با اشاره به تقسیم وظایف در برگزاری این جشنواره، اظهار کرد: در این رویداد از سه نفر از هنرمندان پیشکسوت مرواربافی، سه نفر از بهترین کلوچه‌پزان شهرستان و سه نفر از کشاورزانی که با کیفیت‌ترین مروار را کشت کرده‌اند، تقدیر می‌شود.

رئیس اداره میراث فرهنگی ملایر خاطرنشان کرد: از جمله برنامه‌های جنبی این جشنواره می‌توان به برپایی بازارچه عرضه محصولات صنایع دستی به ویژه مروار، عرضه نان و کلوچه محلی، سوغات و محصولات کشاورزی، برگزاری ورک‌شاپ مرواربافی و برنامه‌های متنوع فرهنگی، قرعه‌کشی و اهدای سبدهای مروار به شرکت‌کنندگان در این رویداد اشاره کرد.

انتهای پیام