«در سالروز درگذشت حسينعلي وزيري تبار» “يكه نواز قره ني”
حسينعلي وزيري تبار نوازنده‌ي قره ني و نواساز، در سال 1285 در تهران متولد شد در زمان كودكي به دليل علاقه‌ي زيادي كه به موسيقي داشت و با اصرار پدر، موفق شد تا موافقت سرهنگ نصرالله خهان مين باشين را كه سرپرست موزيك نظام بود جلب كند.در آنجا مباني علمي موسيقي مغرب زمين را آموخت و وارد دسته‌ي موزيك شد در سال 1307 و با تشكيل مدرسه‌ي موسيقي دولتي در آنجا ادامه تحصيل داد.
به گزارش بخش تحقيق و گزارش هنري ايسنا، ساز تخصصي او در آن زمان قره ني (كلارنيت) بود. او با ساز خود، شروع به تمرين قطعات كلاسيك موسيقي مغرب زمين كرد و در همان زمان با ابراهيم خان منصوري كه نوازنده مشهور ويولون بود آشنا شد رديف‌هاي موسيقي را از منصوري مي‌آموخت و با ساز خود تمرين مي‌كرد.
اين كار با تمام سختي‌هايي كه داشت باعث شد تا وزيري تبار مشهورترين و موفق‌ترين نوازنده كلارنيت در آن زمان شود.
وزيري علاوه بر قره ني به نواختن ساكسيفون و ويولون هم آشنا بود. او در سل 1310 به درخواست اداره‌ي آموزش و پرورش شهر بين‌النهرين و با انتخاب سالار مغزر به آنجا رفت و در دبستان اخوت ايران مشغول تعليم موسيقي شد. بعد از آن وزيري به تهران بازگشت و در هنرستان عالي موسيقي ادامه‌ي تحصيل داد، سپس به سمت هنرآموز موسيقي در مدارس بزرگ شيراز منصوب شد.
وزيري هم زمان با تدريس، قطعاتي نيز مي‌ساخت كه از ان جمله تصنيفي در بيات اصفهان و قطعه‌ي ديگري نيز با نام به ياد توالت كه به مناسبت هفتصدمين سال وفات سعدي در دستگاه همايون ساخته است.
مشهورترين اثر او آهنگ به ياد شيراز است كه بر روي شعر حافظ ساخته است.
از جمله جالب‌ترين كارهاي وزيري در شيراز آشنا ساختن موسيقيدانان دوره گرد با تكنيك‌هاي صحيح موسيقي است. وزيري بعدها در سال 1320 به تهران باز مي‌گردد و به عنوان وازنده در اركسترنوين راديو مشغول به كار مي‌شود علاوه بر آن در اركستر انجمن موسيقي ملي و اركسترهاي اداره موسيقي كشور نيز به عنوان همنواز و تكنواز كلارنيت فعاليت مي‌كند. او همچنين در راديو و در برنامه‌ي گل‌ها، نيز اثاري از خود برجاي گذاشت.
همزمان با وزيري تبار افرادي چون سليم فرزان، ولي‌الله البرز، رضا گلشن نيز در اين ساز كار مي‌كردند ولي هيچ يك به پاي او نرسيدند.
او همچنين كوشش‌هاي زيادي در تركيب اركستر نابينايان داشت فعاليت در راديو، با توجه به سياست غلط و فرساينده‌ي آن زمان او را خسته كرد ولي باز هم او تا 23 مرداد 1337 كه آخرين روز حياتش بود همچنان در حوزه موسيقي دست از كار و فعاليت برنداشت.
انتهاي پيام
- در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
- -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
- - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
- - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.
نظرات